Αυτό το «ποτέ» με τρομάζει αφάνταστα, γιατί σήμερα το «τώρα» είναι σημαντικότατο.
Παρατηρώ δίπλα μου αυτά που γίνονται και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Ή μάλλον το χειρότερο: Πιστεύω στα μάτια μου.
Στα ελληνικά σήριαλ οι ηθοποιοί παίζουν (λέμε τώρα)... καθιστοί. Παρατηρείστε το και πείτε μου, αν έχω δίκιο ή όχι. Σε κανένα άλλο πολιτισμένο τηλεοπτικά τοπίο, δεν συμβαίνει αυτό. Καθισμένος σας «παίζω» Σέξπηρ και Αρχαία Τραγωδία, άμα λάχει.
Οι ηθοποιοί (λέμε τώρα) ΜΟΝΟ φωνάζουν.
Όταν θέλουν να βάλουν κάποιον στο σενάριο, τον βάζουν να κτυπά... το κουδούνι της εξώπορτας.
Την Δευτέρα είδα σε σπίτι φίλων (που είναι μανιακοί με το «Παρά 5») το σήριαλ. Κάτσαμε στον καναπέ και το είδαμε με θρησκευτική ευλάβεια. Είχα ακούσει τόοοοσα πολλά γιΆ αυτό, αλλά δεν είχα τύχει να το δω ποτέ.
Δεν γέλασα ΟΥΤΕ σε μία σκηνή, ενώ υποτίθεται ότι είναι κωμωδία.
Σας παρακαλώ πολύ -όσοι το βλέπετε- προσέξτε την τηλε-σκηνοθεσία. Λες και πρόκειται για δραματική σειρά. Ούτε μία τσαχπινιά. Οι ηθοποιοί μιλούν ενας-ένας με την σειρά τους ... λες και είναι Σουηδοί σε talk-show.
Oταν βρέθηκε νεκρός ο Μιλόσεβιτς στα δελτία των 8, έπαιξε στις ... 20.40. Η Ε
ΣΗΕΑ δεν σκέπτεται το χαρακίρι.Τα παιδιά στα διάφορα τεχνο-ριάλιτι (!!!) είναι ως επι το πλείστον παράφωνα και οι τύποι στις κριτικές επιτροπές, εντελώς άχρηστοι και άσχετοι με το τραγούδι.
Ο Ψινάκης θέλει πολύ γιαούρτι για να στρώσει καλύτερα η επιδερμίδα. Ο άρχοντας της ατάκας, λένε και δεν ντρέπονται αυτοί που το λένε.
Τι να κάνω!!!!
Πείτε μου, τι να κάνω και θα το κάνω.
Όταν πρωτοπήγα στο Amsterdam υποσχέθηκα ότι θα τα εγκαταλείψω όλα και θα πάω να μείνω για 3-4 χρόνια εκεί. Δεν τα κατάφερα γιατί όλο κάτι συμβαίνει και όλο κάτι με κρατάει εδώ. Κάθε πρωί ρίχνω μια μούτζα στον εαυτό μου για να μην ξεχνιόμαστε (εγώ και ο εαυτός μου).
Μιλάω καθημερινά με ανθρώπους-συναδέλφους μου της τηλεόρασης και όταν τους λέω τα αυτονόητα ... που μου τα έχουν πει οι καθημερινοί τηλεθεατές- με κοιτάνε και κουνάνε τα κεφάλια τους:
-Δεν μας χέζεις ρε Αντώναρε.
Γιατί είμαι κολλημένος με την τηλεόραση;
Κατ αρχας δεν είμαι .... τουλάχιστον: όχι πιά. Αλλά κι αν είμαι, και δεν το βλέπω, μου συμβαίνει γιατί όλη αυτή η μαλακία μπαίνει καθημερινά και συνεχώς στο σπίτι μας.
Εχουμε αρχίσει να βρίσκουμε το μετριότατο, υπέροχο και το γελοίο, αριστούργημα.
-Η ποιότητα δεν πουλάει ... λένε.
Και που ξέρεις εσύ ρε άχρηστε παπάρα, τι είναι ποιότητα; Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να σερβίρεις σκουπίδια, επειδή πιστεύεις την αρχιδιά που ξεστομίζεις;
Θέλουμε την σοβαρότητα στην τηλεόραση! διακηρύσσουν ανα 3-4 χρόνια.
Σοβαρότης;
Τί πράγμα;
Σοβαρότης είπαμε!
Καλέ, εδώ τούτε το Κρατικό Κανάλι δεν έχει δελτίο ειδήσεων στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα. Για ποιά σοβατότητα μιλάμε;
Εγραφα επί χρόνια εναντίον της Ρούλας Κορμηλά και εκείνη πίστευε ότι το έκανα γιατί την μισούσα ή την ζήλευα.
Χα! Τι να ζηλέψω μωρέ; Τον Sartini, που την κεράτωσε μπροστά στα μάτια της με την Κατερίνα Λάσπα, αφού πρώ
τα είχε κερατώσει την τέχνη της σκηνοθεσίας μπροστά στα μάτια του ελληνικού λαού;Και όσο έγραφα τόσο τσαντιζότανε η Ρούλα και τηλεφωνούσε στους διευθυντές μου να με απολύσουν.
Μια φορά έκανε το λάθος και τηλεφώνησε στον μακαρίτη τον Λυκούργο Κομίνη (στο "Εθνος") να με σταματήσει να γράφω και εκείνος (σπουδαίος δάσκαλος) με φώναξε στο γραφείο του και μου είπε:
-Τώρα τσάκισε την.
-Γιατί κ. διευθυντά;
-Επειδή τηλεφώνησε σε μένα κι όχι σε σένα.
Το έκανα, όχι επειδή μου έδωσε το ελέυθερο, αλλά γιατί έβλεπα την λαίλαπα που εξέτρεφε.
Ποια λαίλαπα;
Αυτην που μας καταδυναστεύει σήμερα. ΄Η μήπως ξεχάσατε ότι η κ. Ρούλα μας έλεγε πόσο σπουδαίος τραγουδιστής είναι ο Τριαντάφυλλος και τί ζενπρεμιέ ο Απόστολος Γκλέτσος;
Την θυμάστε όταν έκλινε βασικά ρήματα;
Θεά η Αννα Βίση;
Ελα Χριστέ και μπούκωνε κι εγώ να καταπίνω.
Καλέ, πού πήγε η φωνή της;
Πότε θα σταματήσει να κάνει την παιδούλα;
Είναι αυτή σκηνική παρουσία μιας ... θεάς;
Ο Καρβέλας είπε μπροστά μου (μάρτυρας μου ο Γιάννης Καλαμίτσης) ότι αν δεν είχε υπάρξει ο Μότσαρτ σήμερα θα ξέραμε μόνο? αυτόν (τον Καρβέλα).
Γαμώ την ατυχία μας ρε Αμαντέους! Τί ήθελες και γεννήθηκες;
Εχετε ακούσει τις ερωτήσεις που κάνει η Ελλη Στάη; Αν αυτές είναι δημοσιογραφικές ερωτήσεις δημοσιογράφου-σταρ, τότε εγώ είμαι Χάρυ Μπελαφόντε (πού τον θυμήθηκα δαύτονε!) Οχι κ. Αλέκο Θεοφιλόπουλε μου, ο Χάρυ δεν παίζει στην Μάνστεστερ Γιουνάϊτεντ.
Πριν από καιρό βρέθηκα σε μια (μπλιάχρ) σύσκεψη μεγαλοσχημόνων στελεχών της τηλεόρασης.
Ολοι τους της γενιάς μου. Τους ήξερα προσωπικά (σαν κάλπικες δεκάρες) και από χρόνια. Δεν μιλούσαν γρι αγγλικά. Ακούγοντας τους όμως, σκέφτηκα μπας και ήμουν σε meeting του ΒΒC. Kαπνίσανε τα πούρα της, ήπιανε τα ουισκάκια τους και άρχισαν τα: anyway, postproduction, I care, never mind, budget, yew indeed... Kάτι σαν Ελληνοαμερικάνοι που είχαν να έρθουν στην πατρίδα από τη 10ετία του Ά60.
Τα πήρα κανονικά... άρχισα κι εγώ τις αγγλικούρες, αλλά δεν μάσησαν! Ξαφνικά μου ήρθε μια ιδέα: άρχισα να πετάω και γερμανικές εκφράσεις: das ist moeglich, sellbsteverstaendlich, unglaublich κ.λ.π. και ώ του θαύματος, δεν πήραν πρέφα... Ούτε που κατάλαβαν ότι δεν ήταν αγγλικές οι λέξεις... Αρχισα να τους βρίζω μπροστά στα μούτρα τους και συμφωνούσαν αφΆ υψηλού.
Έναν απΆ αυτούς τον εστησα μπροστά σε έναν υπολογιστή για να του δείξω πώς μπορεί να "κατεβάζει" τραγούδια.
-Πές μου ένα ... του είπα.
-Δεν μουΆρχεται.
-Ένα οποιοδήποτε.
-Εμ...
-Ελα μωρέ... Ένα τραγούδι...
-Εεεεεεεε ... Εεεεεε ... εντάξει: Το "a casa dΆ Irene".
To 2006 το μόνο τραγούδι που του 'ρθε ήταν αυτό.
Γιατί δεν έχουμε μουσικές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση; Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! (Μπα σε καλό σας!)
Τέτοιοι άνθρωποι ορίζουν αυτό που μπαίνει σπίτι μας
και που το βλέπουν τα παιδιά μας.Ουρλιάζω από νεύρα.
-Χέσε μας ρε Αντώναρε. Πήγαινε να γράψεις καμμιά μπουρδίτσα.
Τους έγραψα λοιπόν κι εγώ και άρχισα να γράφω στο blog μου.
Εμεινα με ανοικτό το στόμα. Χρόνια ολόκληρα κάνω βόλτες στο internet, αλλά πρώτη φορά απέκτησα φίλους. Σπουδαίους φίλους.
Ο "Δύων Ανατέλλων» είναι λόγιος. Καλλιτέχνης με όλες τις ευαισθησίες του καλλιτέχνη και με μάτι που βλέπει δυο κλικ πιο πέρα. .Τον διαβάζω με συγκίνηση.
Το «Βατραχοκόριτσο» είναι ποιήτρια. Τραγική, αλλά ποιήτρια.
Ο Epicure σπουδαίος φωτογράφος.
Η Herinna τρομερή σχολιογράφος.
Η Psilikatzoy φιλόσοφος και απίστευτη χρονογράφος.
Ο Ημίαιμος σαρκαστής, αλλά και τρυφερός παρατηρητής.
O Main Menu καταπληκτικός και πολύ μοντέρνος γραφιάς.
Ο Νίκος Δήμου από την άλλη, στον κόσμο του και φυσικά μέσα στον προσωπικό του φράκτη. Προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό που έχει μάθει να κάνει, αλλά δεν μπορεί. Αδυνατεί να ξεφύγει από την επιθυμία του να μας πει πόσο σπουδαίος είναι. Σβήνει τα comments που δεν γουστάρει, γιΆ αυτό σταμάτησα να επικοινωνώ μαζί του.
Τι σημασία έχει όμως;
Στον e-κήπο που μπήκα υπάρχουν σπουδαίοι άνθρωποι... ή μάλλον κάνουν σπουδαία πράγματα.
Και όχι μόνο αυτοί που σας ανέφερα.
Και πόσοι άλλοι... κι άλλοι... κι άλλοι τόσοι που δεν έχω ακόμα ανακαλύψει. Διαβάζω ότι υπάρχουν 30.000.000 boggers. Ξαφνικά απέκτησα αναγνώστες που με γδύνουν, αλλά που γδύνονται και αυτοί πρώτα.
Αν είμαι θυμωμένος με την Ρούλα Κορομηλά και τις «φίλες» της;
Φυσικά και είμαι. Είμαι γιατί άνοιξαν την Κερκόπορτα της μαλακίας και μοίρασαν τζάμπα ποτά.
Εξοργισμένος είμαι κι όχι απλώς θυμωμένος.
Φωνάζει ο Τράγκας για την κοινωνία και για τους φτωχούς που δεν έχουν να φάνε, αλλά ξεχνάει να μας πει πόσους μήνες έχει να πληρώσει τους δικούς του. Εχω δουλέψει μαζί του επί 2ετία και ξέρω την πίκρα της κοροϊδιας και την προσμονής για «έναντι» κάποιου μήνα ένα εξάμηνο πριν.
Η κ. Μαρίνα Πετρούτσου στην «Ελευθεροτυπία» γράφει τηλεκριτική, αλλά εδώ και 10 χρόνια χρησιμοποιεί τα ίδια κλισέ. Τις ίδιες παροιμίες. Γιατί; Επειδή δεν έχει άλλα. Γιατί δεν έχει άλλα;
Θα σας πω όταν μια μέρα ξυπνήσω εντελώς φτιαγμένος. Και σας υπόσχομαι ότι ούτε που θα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί. Δεν διαμαρτύρονται οι κότες.
Πού είναι το Internet στα ελληνικά ΜΜΕ;
Μεγαλο-μαλάκες πετάνε έξω από τα γραφεία παιδιά, που τολμούν να προφέρουν μόνο την λέξη Internet. Kαι αυτά μαραζώνουν και από τον φόβο της ανεργίας επιστρέφουν στον πρωτογονισμό των τενχικών των (δικών μου) 50ρηδων.
Ενας (50αρης με πούρο , που τον πνίγει) πριν από λίγο καιρό ζήτησε να του αγοράσουν (τσακιστείτε ρεεεε ... ) καμμιά 10αριά .... insert. Μια βδομάδα μετά τον άκουσα σε talk-show να μιλάει για το ... διαδίκτυο. Προχθές είχε άποψη για το λογισμικό της vodaphone.
Αν δεν το κάνω τώρα δεν θα το κάνω ποτέ.
Τελειώνω όπως άρχισα.
Τι θα κάνω;
Βιάζεστε; Όχι δα!
Εδώ περίμενα 50 ολόκληρα χρόνια.
Εχετε να πάτε πουθενά;
Όχι, βέβαια.
Φιλώ σας!
38 σχόλια:
Kleio, ντροπή σου... εδω μιλάμε για μεγάλους καλλιτέχνες της καθημερινής μας ζωής...και συ επιμένεις να αναφέρεσαι σε κάποιον...πώς τον είπαμε;.... α, ναι Γιώργο Ζαμπίτα... όχι... Ζαμπέτα...
Οργανοπαίκτης δεν ήταν αυτουνός;
Σε παρακαλώ, την επόμενη φορά να είσαι πιο προσεκτική στα comments σου... α, και να ανοίγεις την τηλεόραση σου πιο συχνά...
Ακούς;
Ο Νίκος Δήμου από την άλλη, στον κόσμο του και φυσικά μέσα στον προσωπικό του φράκτη. Προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό που έχει μάθει να κάνει, αλλά δεν μπορεί. Αδυνατεί να ξεφύγει από την επιθυμία του να μας πει πόσο σπουδαίος είναι.
Oκ συμφωνώ απόλυτα μαζί σου εδώ.
Μέρες το σκεφτόμουν πριν το δω γραμμένο κι από σένα.Εκείνο όμως που ακόμα προσπαθώ να καταλάβω είναι το γιατί θα πρεπε ή γιατί μας ενοχλεί αυτό;;
Έχεις απάντηση;Εγώ όχι...
Την καλημέρα μου
Ευχαριστούμε Μάνο. Η χαρά είναι αμοιβαία. Μ'έβαλες σε σκέψεις όμως. Μήπως είναι καιρός να τα παρατήσω με τα άλλα; Τέλος πάντων, δράττομαι της ευκαιρίας για να αναφέρω τη μοναδική μου εμπειρία από τηλεόραση κι αυτή εξ αποστάσεως. Όταν είχα την ΕΒΓΑ, (εγώ επιμένω στο ΕΒΓΑ δεν πα να λένε),ανάμεσα στα άλλα έγραψα κι ένα διήγημα. Μου άρεσε πολύ και ήθελα να το δείξω κάπου να δω αν είχα δίκιο. Μπαίνει μέσα ένας φίλος και γείτονας γνωστός ηθοποιός κατά καιρούς και στην τιβι. Του το δίνω. "Διάβασε και πες μου". Έρχεται την άλλη μέρα χοροπηδώντας. "Τι κάθεσαι ρε μαλάκα εδώ μέσα και κυνηγάς τους πελάτες και σε κυνηγούν όλοι οι άλλοι; δεν ντρέπεσαι να μην κάνεις κάτι γι΄αυτό; -Τι να κάνω ρε Νίκο; -Να τα δώσεις για σενάριο. Αυτό που διάβασα ωχ παναγία μου, μ΄έσφαξε. Δώστο μου, θα το δείξω σε άτομα που ξέρω. Θα το κάνουμε σήριαλ" Το παίρνει, το κρατάει μερικές μέρες, το δείχνει σ' ένα τσούρμο ανθρώπους, καταπληκτικό λένε όλοι, αλλά πρέπει να είναι σενάριο. Πέστης να το κάνει σενάριο. Μου το φέρνει πίσω, κάντο σενάριο. -Εγώ ρε Νίκο μου δεν γράφω σενάρια, γράφω διηγήματα. Τόσους μαλάκες έχετε εκεί μέσα, δεν μπορεί να το διασκευάσει κανείς; -Δεν έχουμε άνθρωπο. Πρέπει να το κάνεις εσύ. -Καλά, άστο εδώ δεν πειράζει". Τέλειωσε η φάση και πριν ξεχαστεί, μια φίλη μου συγγραφέας που επίσης το διάβασε μου λέει, το είδαν άνθρωποι της τηλεόρασης; κλάφτο. -Γιατί; αφού δεν το πήραν. ¶λλωστε είναι κατοχυρωμένο. -Κλάφτο σου λέωωωω." Πέρασε λίγος καιρός το ξέχασα. Μια μέρα δίπλωνα τα πλυμμένα και η μικρή μου ειχε δυνατά την τηλεόραση, πήγα να της κάνω παρατήρηση και άκουσα εμένα να μιλώ με αλλουνού στόμα. Καρφώθηκα, τι γίνεται εδώ; Εγώ συνέχισα να μιλώ με αλλουνού στόμα. Η Αφροδίτη μου, είχε γίνει Μαριέττα, όλοι είχαν άλλο όνομα, αλλά εγώ συνέχισα να μιλώ με αλλουνού στόμα. Κι όχι μόνον αυτό, το σενάριο, ήταν τρισάθλιο, όπου διαχωριζόταν από το δικό μου κείμενο. Τι να κάνω, να χαρώ που με άκουσα με αλλουνού στόμα, ή να αρπάξω ντομάτες χαλασμένες και να πάω στο στούντιο του Αντέννα; Τίποτα από τα δύο. Είπα στο παιδί, βάλε παιδί μου μπομπ σφουγγαράκι να δεις, τι μαλακίες κάθεται και βλέπεις εδώ πέρα, "Μαμα! βρίζεις!" είπε έκπληκτο αυτό. "-Βάλε παιδί μου γιατί θα βρίσω κι άλλο, κάνε μου τη χάρη μανάρι μου". Και τέλειωσαν όλα εκεί.
Παλιά δεν κάνατε εκπομπή στο seven? Θυμάμαι κάτι αμυδρά γιατί σύντομα έπαψε να εκπέμπει βόρεια.
Ενοχλεί Αλκυόνη γιατί η έπαρση, δηλώνει το αντίθετο ακριβώς από αυτό που είσαι. Είναι σα να κοροϊδεύεις τον εαυτο σου και τους άλλους. Είναι ακόμα σα να μη βλέπεις γύρω σου κανέναν πέρα από σένα. Το "δοξάστε" με, δεν είναι ο καλύτερος επικοινωνιακός τρόπος για κάποιον που έχει την ανάγκη να επικοινωνήσει. Ο Νίκος Δήμος θα έπρεπε να περιοριστεί στα της τέχνης του. Ο Νίκος Δήμου ακόμα δεν είναι καν ο Χατζιδάκις για να του τα συγχωρέσεις όλα. Είναι ο Νίκος Δήμου. Όχι ευκαταφρόνητος, αλλά μια στάλα σεμνότητα δεν βλάπτει. ¶λλωστε μέσα σε όλα παίζει και το χιούμορ. Χωρίς χιούμορ και αυτοσαρκασμό δεν είσαι καλλιτέχνης έλεγε ο Ταχτσής. Είσαι πατάτας.
Herinna, σε πόνεσε κάτι το οποίο στον χώρο του "εχω μια ιδέα" εμπίπτει στο κόλπο "κλέψτε την και σφάξτε την". Δυστυχώς ο φίλος σου ο ηθοποιός δεν μπόρεσε (ή δεν πρόλαβε) να σε προειδοποιήσει.
Βρε παιδί μου, από την άλλη μην υπερβάλλεις κιόλας: ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης μια χαρά cartoon είναι για παιδιά. Mακάρι να φτιάχναμε και στην Ελλάδα τέτοια.
Ξέρω ότι πονάει να σου κλέβουν τις ιδέες.. αλλά μην σε νιάζει και μην κολλάς στην μία...είμαι σίγουρος ότι (θα) έχεις κι άλλες...μ μόνο να είσαι πλέον πιο προσεκτική.
Εμένα την πρώτη φορά που μου το κανανε αυτό που αισθάνθηκα ήταν ΤΡΟΜΕΡΗ ΝΤΡΟΠΗ γι' αυτούς που το κάνανε.
Try again.
Alkyoni, δεν με ενοχλεί... απλώς δεν μ'αρέσει. Μεγάλη διαφορά αυτό. Ο Νίκος Δήμου δεν είναι για πέταμα. Αντιθέτως.
Στο bog του γίνεται μεγάαααλο νταβαντούρι και αυτο σημαίνει "τα σκυλιά δεμένα".
Εlisavet, έχεις δίκιο. Ηταν από τα αγαπημένα πράγματα που έκανα. Δυστυχώς το Seven (όαση ποιότητας. Θυμάσαι π.χ. τις εκπομπές της Μαλβίνας;) έπεσε σε χέρια ανθρώπων, που δεν κατάλαβαν "ούτε ποιοί είναι, ούτε που πάνε!"
Καίγεται η καρδιά μου, που ούτε ενας λεφτάς δεν σκέφτηκε να αγοράσει το κανάλι και να φτιάξει (ξανά) κάτι σπουδαίο.
μα μαζί βλέπουμε τον μπομπ τον σφουγγαράκι κι επειδή έλειπα, μου την έκανε γυριστή στο σήριαλ το παλιόπαιδο!
Mano diavaza ki arxisa na gelao, meta me aggikses:) kai meta skefthka...symfono mazi sou 100% kai ksereis oti otan diafono to leo, ara otan leo symfono to ennoo me ta xilia. Ego eimai sxetika mikros...de thelo na leo polla gia pragmata pou den ksero. Alla exo mia upopsia oti allou ta kakarismata ki allou gennan oi kotes.
Exo dei plithi...milao kyriolextika plithi anthropon allhs poiothtas...ginontai pragmata fovera, de tha ta deiksei h thleorash, de tha ta poune ta radiofona, de tha ta grapsoune oi efhmerides. H thleorash tha deixnei tous sygxronous katsampes kai kynoushdes...ta sxoleia tha klaine gia to endokso parelthon...mono stous dromous kai stis geitonies tha anavoune foties.
Otan vevaia tha ta anakalypsoune oloi autoi, kai kata ena pososto ki emeis, tha einai akindyna, akousmata apo mia palia epoxh pou ta pragmata kai kala den htan toso kala.
Paradeigma oi treis gia mena kalyteres mousikes draseis ths perasmenhs dekaetias:
Active Member
Foivos Delhvorias
Trypes
Tous exete dei se kammia ekpomph h se kanena radiofono? Den pane more kai na tous kalesoune, kseroune ti paizei...ki omos exoun shmadepsei genies oloklhres...
Ούτε τα σχόλια διάβασα των φίλων πιο πάνω ούτε τίποτα. Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του κειμένου σου Αντώναρε και σου γράφω σχεδόν με την ταχυπαλμία έφηβου που είδε το κορίτσι των ονείρων του. Αυτό όμως πια, δόξα τους Θεούς, το βλέπω κάτι χρόνια τώρα στο κρεβάτι μου κάθε νύχτα. Χρόνια, μα χρόνια σου λεω είχε να με καλύψει σε κάθε επίπεδο η ματιά ενός ανθρώπου στην νεοελληνική πραγματικότητα. Αυτό το κείμενο δεν είναι ένα απλό άρθρο, είναι μανιφέστο που λεει ο λόγος. Με ενθουσιάζει τόσο που θέλω να βάλω τις φωνές-αλλά έχω υφισταμένους και θα νομίζουν πως μου έστριψε η βίδα κι άλλο.
Να στο πω αλλιώς; Με έκανες και ένιωσα πολύ λιγότερο μόνος στις σκέψεις μου μετά από πολλά χρόνια. Το κείμενο φίλε, θα το διαβάσω τη Δευτέρα το βράδυ από την εκπομπή μου-αν δεν έχεις αντίρρηση ασφαλώς. Θα παρακάμψω τεχνηέντως την αναφορά σου σε μένα και θα το διαβάσω ολόκληρο. Είναι αριστουργηματικό γιατί σφύζει, ασφυκτικά από Αλήθεια. Και κάτι άλλο βρε συ....Σαν δεις ή σαν μιλήσεις με τον Καλαμίτση, δώσε του τους χαιρετισμούς μου, την αγάπη μου. Έχω καιρό πολύ να τον δω και να τον ακούσω, αλλά είναι μεγάλο παλικάρι και ωραίος άνθρωπος. Του οφείλω ουκ ολίγα τόσο στη σκέψη όσο και γιατί μου στάθηκε χωρίς δισταγμό σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής μου.
Κανένας που να ξέρει από λινκς; θέλω να βαλω τον Μανώλαρο Αντώναρο στο blog μου και δεν νιώθω που μου πάνε τα τέσσερα. ¶ντε βρε σεις βοηθείστε και υπόσχομαι αμέσως από κάτω να βάλω κι εσάς ώστε αν κατά λάθος περάσει κανένας αναγνώστης από τα μέρη μου να ξέρει που θα πάει βαζοντάς το στα πόδια. Ναι για;
Ήμουν μικρή...θυμάμαι σε μια εκπομπή είχες φέρει ένα παιχνιδάκι,τον ferby, ζήλεψα και τον ζητούσα απ'τη μαμά μου :P
Χμ, θυμάμαι τη Μαλβίνα να μαγειρεύει με τα παιδιά της ή μηπως κάνω λάθος;
kleio εγώ δεν πιάνω seven ούτε στη Μακεδονία ούτε στη Θράκη...Θα ψάξω πάλι τα κανάλια.
Βρε σεις τί παθατε όλοι μαζί;
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, αλλά μωρέ για το αυτονόητο δεν μιλάμε ή κάνω λάθος;
Main menu keep on going όπως ακριβώς είσαι. Μαζί σου μέχρι τέλους.
Ρε συ Γιώργο, merci πολύ.Μίλησα με τον Γιάννη Καλαμίτση, που είναι παλιός μου και πολύ καλός φίλος, (μια μέρα θα σας γράψω για τον Γιάννη) και χαμογέλασε όταν του διάβασε αυτά που έγραψες γι' αυτον (τα άλλα ντράπηκα). Και ξέρεις τί μου είπε:
"Χμ, φαίνεται ότι μαζεύω οικόπεδα για τον Παράδεισο!"
Herinna, ξέρω εγω να σου πω πώς, αλλά δεν είναι πρέπον. Γι' αυτοι ελπίζω να σε βοηθήσουν οι άλλοι.
Kleio, δουλεψα και επί Μπατατούδη στο Seven kai soy ORKIZOMAI ότι δεν θέλω ξανά! παπαπαπαπα..
Elisavet, θυμάμαι σαν τωρα την εκπομπή μου με το Ferby. Ξέρεις δεν είχε έρθει ο καλεσμένος μου και έτσι σκέφτηκα να καλέσω ένα ... Ferby. χαχαχαχαχαχαχα... ίδσρωσα ξε-ίδρωσα, αλλά τελικά κουβεντιάσαμε μια χαρά.
Η μαμά σου τελικά στο πήρε ή όχι;
Έλα βρε Μάνο πες μου και χέσε το πρέπον, και για να το απαλύνω θα σε βάλω δεύτερο στη λίστα, άιντε και χάνω πάσα εκτίμηση για τα μούτρα μου.
Επανέρχομαι, κάνοντας copy-paste το πρώτο σχόλιο που σου έγραψα, όταν σε ανακάλυψα εδώ.
QUOTE
Τί χαρά που σε ξαναδιαβάζω!
Εσύ έπαψες να γράφεις στα έντυπα που διαβάζω, ή εγώ έπαψα να διαβάζω τα έντυπα που γράφεις?
UNQUOTE
Τώρα ξέρω!!!
Τα είπες όλα Αντώναρε! Κρίμα που δεν μπορεί να αναρτηθεί σε ένα από τα "ακροαματικά" κανάλια ετούτη η πραγματεία! Κρίμα!
Ευχαριστώ και για την αναφορά στην ταπεινότητά μου.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, αλλά μωρέ για το αυτονόητο δεν μιλάμε ή κάνω λάθος;
αυτό είναι το πρόβλημα.
Χαίρομαι που σιγά σιγά ξεδιπλώνεις τον πραγματικό Μάνο με τα πολλά σαρκαστικά γονίδια που κληρονόμησες από τον πατέρα σου.
Ακροβατείς υπέροχα!
Α ναι μου τον πήρε! Κι είχα τον ferby μέσα σε μια τσάντα, στο λεοφωρείο και μιλούσε μόνος του και όλοι με κοιτούσαν! :)))))
Του δώσατε πάντως το χρόνο που του αξίζει! Δεν τον έχω όμως πια. Μαζί με τα υπόλοιπα παιχνίδια, μετακόμισαν σε κάποιο ίδρυμα.
Λοιπόν Herinna, θες να με ξεφιλίσεις ετσι κι αλλιώς.
Τι να σου κάνω που είμαι επιρρεπής στα χατήρια.
Θα μπεις από το www.blogspot.com στο blog σου.
Θα πας εκεί που λέει: Template και όταν του κάνεις κλικ, θα ανοίξει ένα μεγάλο παράθυρο με κώδικα. Θα κατέβεις κάτω-κάτω (λίγο πριν τελειώσει) και θα βρεις κάτι που λέει Links.
Eκεί θα δεις αυτό:
Google News
Θα αντικαταστήσεις το news.google.com με την διεύθυνσή μου. Δηλαδή: manosantonaros.blogspot.com και το Google News με το όνομα που θες να μου δώσεις, ας πούμε: Μάνος.
Με άλλα λόγια θα έχεις αυτό:
Μάνος
Θα πατήσεις Save Template changes και νάτοοοοο.
Την ίδια διαδικασία θα την κάνεις και με τους άλλους φίλους σου.
Θα κάνεις κάθε φορά copy την παραπάνω πρόταση , θα αντικαθιστάς την διεύθυνση, με την διεύθυνση του φίλου σου και με το όνομα, με το όνομα?
Καταάλαβες;
Αν δεν κατάλαβες?. Εχασες.
Φιλιά? την είχες την ευκαιρία σου. Ετσι;
Είτε πετύχει είτε όχι, σου χρωστάω μια χάρη. Σ΄ ευχαριστώ πολύ Μάνο. Αν μετά τόσες εξηγήσεις δεν τα καταφέρω, θα ρίξω το blog ένεκα ηλιθομάρας. Θα δοκιμάσω αργά απόψε. Φιλιά.
Κοίτα ρε που τρόμαξε η λέξη. Ηλιθιομάρας ηλιθιομάρας, ηλιθιομάρας.
Τρόμαξα καλέ! παπαα! Ατρόμητος-ιωνικός, ωχ το θέμα.
Καλέ, η Ρούλα είναι η επανάσταση του σήμερα, μοναδική εκφράστρια του σύγχρονου λαϊκού κινήματος, τύπου "παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους με ρόλεξ στα χέρια με γούνες στους ώμους", της γενιάς του "μοντέλο" και "πόρτα σε μπαρ".
Αντιδραστικοί όλοι σας, μη δείτε άνθρωπο να πετύχει!
(καλά κάνω και δεν ανοίγω τηλεόραση παρά μόνο για συγκεκριμένες ταινίες και διαφημίσεις)
Και κάτι ακόμα - το δίκτυο θα σβήσει σιγά σιγά και τις τελευταίες χαρτοσελίδες, είτε μας αρέσει είτε όχι. Η εφημερίδα του αύριο θα είναι μια εύκαμπτη οθόνη που θα διπλώνει όπως ένα χαρτομάντηλο και στην οποία θα διαλέγουμε θέμα και πηγή. Ναι, θα διαβάζεται και στην τουαλέτα.
Δυστυχώς δεν είμαι βέβαιος οτι δεν θα έχει Κορομηλούδες και τότε.
Η εγχείριση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε. Πρόλαβα και είδα το λίνκ στα δεξιά με το ονομά σου, το πάτησα μάλισα και μ'έφερε εδώ. Ύστερα το blog Κλείδωσε κι έκτοτε απωλέσθη. Ευχαριστώ any way
Υπερβολικός αλλά βαθειά αληθινός, περιγράφεις με μελανά χρώματα ένα τοπίο που του ταιριάζει μόνο το μαύρο.
Το κάνεις τόσο απολαυστικά που αμ\κόμα κι οι κρινόμενοι οφείλουν να καθήσουν και να το απολαύσουν.
Θεωρώ ότι μπορεί να έκαψες και μερικά χλωρα, αλλά ίσως το ηλεκτροσόκ τούτες τις ώρες είναι η καλύτερη επιλογή.
Δε ξέρω και κάτι γερμανικό γαμώτη μου να σου γράψω...
Λοιπόν Μάνο. Έγραψα το κύκνειο άσμα μου στο μπλογκ που ανοίγει ακόμα. Ειναι αφιερωμένο σε σένα. Να πας να το διαβάσεις πλιζ. Εγώ εδώ θα σου έρχομαι. Φιλιά.
παλιοτεμπέλη Μάνο στρώσου και γράψε τίποτα της προκοπής ειδάλλως θα τιμωρηθείς με τον συνήθη (από)τρόπ(αι)ο
Ρ.Κ
Από τότε που και η ΕΡΤ έγινε ιδιωτικό κανάλι δεν παρακολουθώ πιά τηλεόραση.
Να δω τί, άλλωστε;
Οι "ειδήσεις" μού θυμίζουν κάτι από Τατιάνα, και κάτι από τον "εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες". Η Τατιάνα μού θυμίζει την Σπεράντζα Βρανά, στο πιό πουτανέ. Το μόνο ενδιαφέρον τηλεπαιχνίδι που υπάρχει (σόρρυ Σπύρο), αυτό του Φερεντίνου, έχει μία αρχική ερώτηση του στυλ: "ποιά είναι η πρωτεύουσα του νομού Κορινθίας; α) η Λαμία; β) τα Χανιά; γ) η Φλωρεντία; δ) η Κόρινθος; , και μετά εξελίσσεται σε παπατζηλίκι. Κάτι ντοκυμανταιρ μόνο στην κρατική θα ήθελα να δω, ξένα φυσικά, εξορισμένα σε πολύ βραδινές ώρες και το πρωίπου δεν μπορώ να τα δω.
Μάνο, θα διαφωνήσω με τον φίλο μου τον Λαμπρούκο, εγώ δεν είδα να έκαψες κανένα χλωρό!
Αν είσαι εσύ χλωρός, θα δείξει...
Πάντως, χάρηκα για την γνωριμία....
Σ;)
Πολύ χάρηκα τη φάση με τα γερμανικά!
Το έχω σκεφτεί και εγώ αλλα πρέπει να τα ξεσκονίσω πρώτα.
Αληθεύει πως άλλαξαν την ορθογραφία τους;
Πετυχημένο και το σχόλιο για τον Ν. Δήμου.
Πολύ χάρηκα τη φάση με τα γερμανικά!
Το έχω σκεφτεί και εγώ αλλα πρέπει να τα ξεσκονίσω πρώτα.
Αληθεύει πως άλλαξαν την ορθογραφία τους;
Πετυχημένο και το σχόλιο για τον Ν. Δήμου.
Η κ. Μαρίνα Πετρούτσου στην «Ελευθεροτυπία» γράφει τηλεκριτική, αλλά εδώ και 10 χρόνια χρησιμοποιεί τα ίδια κλισέ. Τις ίδιες παροιμίες. Γιατί; Επειδή δεν έχει άλλα. Γιατί δεν έχει άλλα;
Θα σας πω όταν μια μέρα ξυπνήσω εντελώς φτιαγμένος. Και σας υπόσχομαι ότι ούτε που θα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί. Δεν διαμαρτύρονται οι κότες.
Όλα τα λεφτά ρε man.
Με την προυπόθεση ότι θα μου δώσεις κι εμένα τα δέοντα, ε, πάρε πέντε κι από μένα....
Απολύτως έτσι όπως τα λες.
Σήμερα (αρχίζει η πάρλα) ανακάλυψα το blog σου. Στο Seven σε θυμάμαι (σωστά;) και μ αρεσε αυτό το κλίμα-λόγος-ύφος-άμεσότητα. Με αφορά βρε παιδί μου. Μου επικοινωνεί (λάθος συντακτικό;-ok). Και μ αρεσει αυτού του τύπου η αντίσταση στις πολλές μικρές (στο μάτι) δικτατορίες.
Έχω βέβαια έναν φόβο για την εξέλιξη των blog και μερικά δείγματα λίγο "φοβιστικά". Θα δούμε.
Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω λοιπόν εδώ και αυτό είναι αρκετό (μπας και το βουλώσω και λίγο)
Να είσαι γερός, πυκνός και φρέσκος.
Μάνος. (κι εγώ)
http://blogs.gr/godot
Ένας από τους Μάρξ:
"Δεν σας αρέσουν τα αστεία μου;
Έχω κι άλλα!"
pr προτη φορα στα ελληνικα μπλογσ μπικα bravo σασ μπραβο
Mano eisai spoudaios kai synehise na afineis ta sholia se ena kosmo periorizetai se modes kai modeles..... Eyharisto pou me kratas syntrofia ametrita vradia kai me sozeis......
Eilikrina, toses blakeies mazemenes proti fora blepw! Pragmatika einai afto pou leme "o kosmos kaigetai kai to m---i xtenizetai"!
Den me peirazei pou den 8a bgei sti fora afto to post, apla tp grafw gia sena na deis ti gnomi exoume kai oi loipoi an8rwpo gia sena re file!
An pistebeis to na grafeis blakeies kai na krazeis kosmo 8a se boi8isei na pas mprosta, dustuxws, para tin ilikia sou, pou sigoura einai megaluteri arketa apo ti diki mou (25), 8ewrw oti eisai "moros"!
Tin kalispera mou!
Δημοσίευση σχολίου