29.3.06

Το Vatraxokotitso και ο μαμάκιας της

H φίλη μου η Κατερίνα (vatraxokoritso) έγραψε σήμερα ένα υπέροχο κείμενο. Α-πί-στευ-το.
Μια απάντηση (αν μου το επιτρέπει) σ' αυτο που έγραψα εγώ με τίτλο "Μαμάδες+Κόρες".
Merci, γλυκειά μου!
Ελπίζω να μην σε πειράζει που το ανα-ποστάρω!



Y tu mama tambien...

Οκ τελειώσαμε εδώ και καιρό,μην σου πω εδώ και χρόνια..
Αλλά θέλω κάτι από σένα .
Είναι σημαντικό αν λάβω υπόψη ότι είσαι και λίγο μαμάκιας,πολύ σημαντικό..
Έτρωγα χθες την υπέροχη σπιτική τυρόπιτα απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα από το υπέροχο σπίτι σου με τους ακόμη πιο υπέροχα βαμμένους τοίχους ,ένα τέτοιο ψάχναμε για να μείνουμε αλλά το βρήκες τελικά μόνος-ειρωνεία.¶νοιξα το ψυγείο σου, ξεχείλιζε ακόμη μια φορά από φαγητά γλυκά ποτά και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χαρά του κοιλιόδουλου και του καλοζωιστή..
Θυμάμαι τότε που σε μια προσπάθεια εντυπωσιασμού είχα αποφασίσει να σου μαγειρέψω για πρώτη φορά,τα έκανα σκατά..Αντί για καλαμπόκι νωπό αγόρασα ξερό αυτό που φτιάχνουν τα ποπ -κορν και μου βγήκε κάτι σαν κόλλυβα..Δεν βαριέσαι μετά από χρόνια κατάφερα να μεταμορφωθώ σε μια υποφερτή νοικοκυρά..Φυσικά δεν κατάφερα ποτέ να ξεπεράσω την μαμά σου.Ούτε καν προσπάθησα,αν και δεν μπορώ να μην παραδεχθώ πως εκθείαζες πάντα τις γλώσσες μενιέρ και την φασολάδα που έτρωγες μόνο από τα χεράκια μου?Το χοιρινό με σέλινο παραμένει ακόμη το μεγάλο μου ατού..Και τον επόμενο γκόμενο έτσι θα τον ρίξω να το ξέρεις -αν αποτύχει αυτό έχω και την ανατροπή που έμαθα στο τζούντο!ένα πράγμα όμως δεν κατάφερα να κάνω ποτέ ..
Πίτα!(όχι πίπα βλάκα! πίτα)
Δεν μπήκα καν στην διαδικασία να προσπαθήσω,πως να αναμετρηθείς με το τέλειο?
Απλώς πας πάσοΈτσι και εγώ..Δεν δοκίμασα ποτέ ν ανοίξω φύλοΑπλώς άλλαξα φύλο..Επέλεξα αυτά που έκανα καλύτερα αυτά που δεν θα μπορούσαν να τεθούν ποτέ υπό αμφισβήτηση..Έχουμε και λέμε..
Το καλύτερο χοιρινό με σέλινο.
Την καλύτερη ορθοπεταλλιά
Την καλύτερη δεξιά στροφή πάνω στα in-line
Το καλύτερο πρωινό χαμόγελο.
Το καλύτερο άγγιγμα στο λαιμό.
Το πιο όμορφο μεθυσμένο ψεύδισμα.
Την καλύτερη μίμηση Ρωσίδας ναυπηγού.
Τον χωρισμό μας μπορώ να τον ξεπεράσω-το κάνω ήδη-αυτή την χειροποίητη τυρόπιτα όμως δεν θα καταφέρω ποτέ.Θέλω λοιπόν να σου ζητήσω μια χάρη..Εσύ μείνε εκεί που είσαι αλλά χάρισε μου την μαμά σου..
Ή έστω την πίτα της..

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η πίτα της πεθεράς δεν μπορεί να είναι ποτέ τέλεια , είναι πάντα αηδιαστική γιατί την έκανε με τα αηδιαστικά χεράκια της , που φτιάξαν και τον κανακάρι της κατ 'εικόνα και ομοιοσή της ... ούτε οι πεινασμένοι σκύλοι δεν την τρώνε (την πίττα) και κυρίως κανείς δεν μπορεί να ανεχτεί κανένα από τους δύο ή και καθέναν ξεχωριστά (μαμά + κανακάρι)

(συγνώμη που φτάνω σε ακρότητες! ΔΙΚΑΣΤΕ ΜΕ Ή ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!)

vatraxokoritso είπε...

;-)
καλημέρα.