Δεν την ειχα σκεφθεί ποτέ στην ζωή μου αυτή την ερώτηση.
Η αλήθεια είναι ότι εχω αναρωτηθεί κατά καιρούς "γιατί γράφω" (χωρίς ικανοποιητικά συμπεράσματα), αλλά το αντίθετο δεν μουΆχε συμβεί.
Στα comments, λύσσα κακιά.
Πού είσαι;
Γράψε κάτι.
Σιγά μη χάσετε τον μαλάκα.
Λοιπόν δεν έγραφα, γιατί δεν γουστάρω.
-Μπααα. Είσαι στεναχωρεμένος και δεν γράφεις.
-Ρε αϊ φτύστα μπούτια σου, που ξέρεις εσύ καλύτερα από μένανε.
Το Βατραχοκόριτσο, το πήρε όλο πάνω του.
Όταν δεν ήταν καψούρα, μου έστελνε μηνύματα στο MSN. Κι εγώ on line την άφηνα να βράζει στο ζουμί της. Το ευχάριστο με την βατραχίνα είναι, ότι ανα ημίωρο είναι καψούρα-χωρισμένη, καψούρα-χωρισμένη, εναλλάξ.
Όπως και να την πετύχεις είναι μια χαρά.
Προχθές πήγα σε τσιμπούσι blogger-άδων.
Πήγα με μισή καρδιά. Ημουν σίγουρος ότι θα μου την λέγανε, που είχα κατεβάσει δυο post.Περιέργως πwς τους έψησα, ότι το δια-δίκτυο, σε αντίθεση με τα άλλα media, έχει το πλεονέκτημα του χρόνου. Δημοσιεύω κάτι για 3 μέρες. Τόσο γουσταρω ... για 10 λεπτά ... για ειδικούς λόγουS.
Και τσίμπησαν.
Και μετά σκέφτηκα ότι έχω δίκιο.
Μερικές φορές στεναχωριέμαι που δεν μπήκα στα blogs με nick.
Λες ας πούμε:
-Μου περνάς το τζατζίκι Alombar 42!
Εχει ένα πρεστίζ, ρε παιδί μου.
Σε μένα λένε:
-Θα πιείς άλλη μπύρα manosantonaros;
Eίναι μαλακία! Δεν είναι;
Εχουν πλάκα αυτές οι συναντήσεις. Και είναι και πολύ ζεστές. Μιλάμε μόνο για τα blogs (και τους έρωτες της βατραχίνας).
Σαν τους γιατρούς που βγαίνουν έξω να φάνε κανένα κοψίδι και μιλάνε μόνο για εγχειρήσεις και μαστεκτομές.
Η μάλλον όχι?
Δεν είναι έτσι. Αυτούς τους τύπους μέσα εδώ, ακόμα και αν δεν τους ξέρεις, βασικά τους θεωρείς φίλους σου. Αφού έχεις μοιρασθεί τρομερές σκέψεις μαζί τους. ΓιΆ αυτό η παρέα είναι πάντα ζεστή. Νομίζω ότι έχει κάτι από ασφάλεια.
Κατά τα άλλα μια χαρά.
Από Δευτέρα θα είμαι επισήμως εργένης.
Θα πάρω τα κανούργια μου επιπλάκια από το IKEA. Και θα γενώ (παλιά μου τέχνη κόσκινο) άνδρας μόνος, (παθαίνουν παρλαπιπίαση οι γυναίκες με αυτό το «μόνος»), με (γηραιά) γάτα, και ρετιρέ με θέα την Ακρόπολη (που δεν παίζεται). Μια χαρά δουλίτσα, home-cinema, δυνατό ADSL, φυτά στο μπαλκόνι, γελοιογραφίες του μπαμπά στον τοίχο και ιστορίες... ώρα ναΆχεις να σου λέω.
Δεν ήθελα ακριβώς αυτό, αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας. Δεν με χαλάει κιόλας. Υπάρχουν και άνθρωποι που πεινάνε στην Αφρική. Μη τα θέλουμε όλα δικά μας.
Ωραία, θαΆναι. Μόνο που μου θυμίζει το ανέκδοτο που η μία πιτσιρίκα, που έχει γνωρίσει έναν 50άρη κουλτουριάρη, λέει στην άλλη:
-Ο Αλέξανδρος είναι εντελώς διαφορετικός. Με πηγαίνει στο Ηρώδειο, με πηγαίνει στο Μέγαρο, τρώμε στο Παγκράτι, ακούμε κλασσική μουσική ... α, έχει και πέος.
-Τι είναι αυτό;
-Ξέρω γω!!! Κάτι σαν μαλακιά πούτσα.
Εφτυσα και τον Ημίαιμο, που μουΆστειλε ο άνθρωπος ένα πολύ όμορφο e-mail, από την εποχή στο Ναυτικό. Είναι απίστευτο που θυμάται τέτοια πράγματα. Θα την αποκαταστήσω την τάξη κ. Ναυαρχε? και αφού έχω πλέον άνθρωπο που θα το επιβεβαιώσει, θα σας πω μια φορά την ιστορία, που ΟΛΟΣ ο ελληνικός στόλος σήμανε ΑΚΙΝΗΣΙΑ, για έναν ναύτη. Την αφεντιά μου. Και δεν φτάνει αυτό καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι.
Φοβάμαι για την γάτα μου, τη Μινού, που είναι πολύ γιαγιά με ρευματικά και πολύ στεναχωρεμένη. Τωρα πια έρχεται που και που μου σκάει μια ξαφνική δαγκωνιά διαμαρτυρίας στον αστράγαλο. Πετάγομαι στον αέρα, της ρίχνω τα μπινελίκια της, μου κάνει νιάου και της κάνω χάδια.
26 σχόλια:
Να αργείς να γράφεις, άμα είναι να γράφεις τέτοια ωραία!
ΥΓ Πιάσε και μια μελιτζανοσαλάτα.
Όμορφα, να προσέχετε τον εαυτό σας και να γράφετε συχνότερα! Γιατί έτσι!
Ελπίζω να σας έπεισα.
φτου γμτ!!είχα εντελώς πειστεί με τη θεωρια βαθοςχρόνουστοinternetposτπουδιαρκείτρειςμέρες!!
Ηταν μια χιμαιρα?είχα αρχίσει να το χρησιμοποιώ ως βαθυστόχαστο σχόλιο- τσαχπινιά για να κάνω εντυπωση!!!
Το ροζάκι πάντως ήταν χάρμα! ;P
καλημέρα
"Λοιπόν δεν έγραφα, γιατί δεν γουστάρω".
Αυτό, είναι πιο "blogger" απ΄όλα.
Γυρισμό κύριε blogger μας, δεν έχει τώρα πια.
(στο ΙΚΕΑ να αποφύγεις τα μεταλλικά γραφειάκια με τα ροδάκια - γάμησέ τα - ότι ακουμπήσω κάνει τζιζ)
καλημέρα
:P
Επίσης για κανένα λόγο να μην πάρεις κρεβάτι από το ΙΚΕΑ, θα το μετανιώσεις οικτρά. Εκτός κι αν σ' αρέσει να κοιμάσαι μετά... μουσικής!
Το ξέρουμε ότι δε γίνεται να γράφεις άμα δε σου βγαίνει (γράφω σχεδόν μία φορά το μήνα - δε με θεωρώ blogger) αλλά εμάς μας έλειψες! Να 'σαι καλά! :)
¶κου εκεί ΙΚΕΑ με θέα στην Ακρόπολη!!!!!
(να πάρεις τα τρία τραπεζάκια που μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο)
Ό,τι και να λες εγώ ανησύχησα. Και σιγά μην σε ρωτήσω κιόλας αν θ'ανησυχήσω ή όχι! Χαίρομαι που είσαι καλά, για όλα τα υπόλοιπα δεν ανησυχώ, οι άνθρωποι με χιούμορ δεν χάνονται ό,τι και να γίνει.
Καλημέρα Σ;)
μην του δινεται θαρρος γιατι θ'αρχισει να μιλαει για τα κβαντικα πεδια... και γαμησετα μετα!!
:-)
Μια χαρά σε βρίσκω. Μπράβο.
Καλά.
Home alone ε; Και γουστάρεις πολύ λες ε; Ναι. Το ξέρω αυτό το βουητό, το έχω περάσει αρκετές φορές στις 4-5 τετράχρονες σχέσεις συμβίωσης που είχα.
Ξανά προς τη λόξα τραβά λοιπόν.
Καλά.
Πρόσεχε μόνο. Το να μην προσέχεις σε κάνει μαλάκα, όχι το αντίθετο.
Επειδή σ αγαπάω στο γράφω ε;
¶ντε
Ρε συ Μάνο. Πολύ με εκνευρίζεις, και θα σ'το πω, μέσω μπλογκ! Θυμάσαι το ανέκδοτο, που τρακάρουνε και βγαίνει ο άλλος με τα άντερα στα χέρια, και λέει "πάλι καλά, που δεν πάθαμε και τίποτα"?? 'Νταξει, καταλαβαίνω, αλλά ξέρεις, δεν είναι ανάγκη να είναι όλα υπό έλεγχο για να σ' αγαπάνε οι φίλοι σου. Μπορεί και να είσαι σκατά που χώρισες, επιτρέπεται θέλω να πω. I'm not OK, but that's OK, που λένε και οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί. Σόρρυ για την τσαντίλα
Βρε καλώς τον!!!!
(και δεν μας έπεισες, θέλαμε να πειστούμε...)
:ppppppp
άλλο και τούτο - διαβάζω αυτό το τελευταίο και εξαφανίζεται ξαφνικά - ευτυχώς που πρόλαβα να το διαβάσω , τουλάχιστον μπορώ να αφήσω σχόλιο :
- μάνε-αντώναρε περασέ μου τις οδοντογλυφίδες
- νυσταγμένε-γεώργιε να σου περάσω και τις χαρτοπετσέτες;
- μάνε-αντώναρε μήπως έχω λερωθεί;
- νυσταγμένε-γεώργιε έχεις γίνει κώλος με το μπαρντόν
Τι φταίει, τι φταίει? Μάλλον η γάτα Μάνο μου. Και άλλος ο Δήμου με γάτες νταλαβερίζετε και με blog. Καλα δεν ήξερες, δεν ρώταγες κιόλας.
Γράφω για να συμφωνήσω με τη hurricane Lilly. Δε μπορώ να πιστέψω ότι είσαι εντελώς καλά, όπως δε θα ήμουν και εγώ στη θέση σου. Για το λόγο αυτό καταλαβαίνω και διακαιολογώ την απόφαση σου να γράφεις αραιά και που, όταν εσύ γουστάρεις. Υπάρχουν άνθρωποι - χωρίς ιδιαίτερο ταλεντο- που στις δύσκολες στιγμές τους γράφουν υπέροχα πράγματα και υπάρχουν άλλοι, με πολύ ταλέντο (όπως εσύ)που όταν περνάνε δύσκολα, επιλέγουν τη σιωπή.
Η συγγραφή και η αυτοέκθεση, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι πάντα θαρραλέα πράξη. Αντιθέτως, το να χωρίζεις και να μένεις μόνος στα 50 μπορεί να είναι μεγάλη μαγκιά,επειδή, παρά το πέρασμα των χρόνων, δεν αναγκάστηκες να κάνεις περισσότερες υποχωρήσεις ή συμβιβασμούς. Αυτό ακριβώς το τίμημα πληρώνεις τώρα. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ από το λίγο που σε "ξέρω" και για αυτόν ακριβώς το λόγο, αρνούμαι να πιστέψω ότι είσαι εντελώς καλά.
Από την άλλη, μόνο εσύ γνωρίζεις, πως νιώθεις και πως ζεις ή, σε τελική ανάλυση, τι είναι καλό για εσένα.
Εμείς είμαστε απλώς ένα μάτσο μαλάκες, που ο καθένας λέει τα δικά του.
Συγνώμη αν σε κούρασα ή αν φάνηκα να το παίζω έξυπνος.
Φιλικά,
Νικόλας
Έλα μωρέ, μαλακίες, κρατιέμαι κι εγώ σαν Καλάμιτυ Τζέην που το παίζει σκληρή... Είναι και προσωπικό... Αλλά το σκέφτηκα και θα το γράψω: εγώ στενοχωριέμαι μ' όλα αυτά. Σας ξέρω και τους δυό, ερχόμουν σπίτι, τρώγαμε, έλεγες (για πλάκα) στη Μαργαρίτα "έβαλες κρέας στο παιδί;". Αισθάνομαι σαν το παιδί που χωρίζουν οι ... γονείς του (όχι τραγικά, όχι δραματικά, ρε παιδί μου, αλλά λιγάκι, κάπως). Καταλαβαίνω τις γάτες που έχουν ενοχληθεί. Eίμαι στη θέση των τρίτων που τους ανατρέπει αυτό το πράμα τις ισορροπίες. Οχι εντελώς εγωϊστικά. Για σας το λέω, καλά ήταν, είχε κάτι καλό τέλοσπάντων. Aν και φυσικά θα μου λείψει (για εντελώς εγωϊστικούς και ιδιοτελείς λόγους!) η βεράντα, η ακρόπολη, το σκηνικό, η μάσα, να κρυφακούς και να παρεμβαίνεις ενώ λέμε εμείς τα κορίτσια τα δικά μας... Τέλοσπάντων, εγώ έχω στενοχωρηθεί. Όπως θες πάρτο
Υ.Γ. Και συνεχίζοντας αυτά που λέει ο φίλος Νικόλας λέω, ότι ίσως να μην είναι και τόσο καλό να ΜΗΝ κάνει κανείς υποχωρήσεις στα 50. Δε λέω να ξεπουληθείς, αλλά δεν είναι ΠΑΝΤΑ κακές οι υποχωρήσεις. Αυτό είναι η σχέση, αλισβερίσι, δίνεις - παίρνεις. Υποχωρεί ο ένας, υποχωρεί ο άλλος... Μπορεί και να φέρουν κάτι καλό οι υποχωρήσεις
Ακόμη κι αυτή η φάση έχει την ομορφιά της... Τι να πούμε κι εμείς που πρέπει να γαμιόμαστε (συγχώρεσε την απρέπεια) στα διαβάσματα για μια κωλοσχολή;
υγ: προσεξε τι θα γοράσεις (αν δεν έχεις ήδη) από την ικεα, εγώ την πάτησα
Ρε συ Λίλη τι πίνεις και δεν μας δίνεις; Εχεις τέτοια άκρη;
Αλήθεια πιστεύεις ότι οι φίλοι μου, είναι φίλοι μου , επειδή όλα (με μένα) είναι υπο έλεγχο; Χαχαχαχαχαχα θα ξεκολωθούν στα γέλια οι φίλοι μου. Μου κάνει εντύπωση που δεν γελάς και συ που είσαι αγαπημένη μου φίλη.
Στον χώρο που μιλάμε (sto blog δηλαδή) βρίσκεις ότι δεν περνάω το « IΆm not OK, but thatΆs OK»?
Oσο για το ΟΚ των bloggers, που βγήκαμε να φάμε, για το γιατί κατέβασα 2 post, έπρεπε αλήθεια να τους εξηγήσω. Γιατί; Επειδή αυτοί είναι οι συγκεκριμένοι μου σύντροφοι εδώ πέρα. Επειδή φτιάχνουμε τους «κανόνες». Δεν έχουμε τυχαία ονόματα και blogs στα link μας, ξέρεις.
Δεν περνάει καλα-καλά μια μέρα και ξαναξυπνάει μέσα σου το Λιλι-λουλίνι.Και η περιγραφή είναι υπέροχη. Και συ σκας γιατί δεν ξέρεις τι να κάνεις. Και μου γράφεις ένα comment από τα βάθη της καρδιάς σου. Πνιγμένη. Από τη μία η λογική (einverstanden?) και από την άλλη το συναίσθημα και οι εικόνες.
Eχεις σκεφθεί ότι αν δεν είχες μπει στα blogs , δεν θα μα΄θαινα ποτέ την έγνοια σου.
Eίναι αλήθεια: Τρελλαίνομαι να σου αλλάζω «σπίτια».
Λυσιππε, μερσί. Ξέχασα να σας πω, ότι εκεί που πάμε και τρώμε το φαγητό είναι μαλακία, αλλά δεν τους το λέω για να μην στνεχωρεθεί το katlsovrako που ως καλλιτεχνάρα είναι ευαίσθητη ψυχή. Πού το ξέρω; Εχω τις πληροφορίες μου.
?lisavet, η επιμονή σου βοήθησε. 12 points!
Mcfly, λοιπόν δεν θα πιστέψεις, πόσες γυναίκες έχασα, γιατί είχαν αλλεργία στις γάτες.
Margarita, Η θεωρία ολόσωστη είναι. Όλα αυτά τα έκανα για να αποδείξω την θεωρία βρε κουτό. Εχω το ίδιο και σε πορτοκαλί.
Xpilikatzou, Μάλιστα γκουρού, μάλιστα γκουρού. Πλάκα-πλάκα το κάναμε ρόμπα το ΙΚΕΑ. Αλήθεια πώς σουΆρθε ότι θα πάρω μεταλλικά γραφειάκια με ροδάκια;
Star bellas. Μην ανησυχείς, έχω κρεββάτι. ΚΡΕΒΑΤΑΡΑ. Εχει και κουνουπιέρα. Θα κρεμάσω μάλιστα στο σαλόνι και την αιώρα-σταγόνα που πάντα ήθελα.
Γατούλη μου, καταλαβες τωρα γιατί πήρες την γατούλα με συνοπτικές διαδικασίες; Αυτό με ευχαριστεί πολύ. Και χαίρομαι ακόμα πιο πολύ που υπάρχουν γιατροί, όπως εσύ, με τέτοιες ευαισθησίες. Μέσα στην γενική μαύρη μαλακία κάτι τέτοια είναι πολύ λαμπερά.
Βατραχάκι, αλήθεια τώρα που το λες, μήπως η επόμενη καψούρα σου θα μπορούσε να είναι κανένας κβαντο-τέτοιος, γιατί έχω να τον ρωτήσω μερικά πράγματα. Αντε κάνε και καμμιά σωστή δουλειά?
Ανατολή μου, κι εγώ σ αγαπάω. Ε;
Dolly, άστα αυτά, εσύ μωρό μου, είσαι έτοιμη να ψηθείς για οτιδήποτε. Οι άνθρωποι που γελάνε είναι είτε βλάκες είτε γενναιόδωροι. Και συ βλάκας δεν είσαι.
George, είσαι τρομερή φιγούρα.
Anonymous, λες να φταίει η γάτα ε; Λες γιΆ αυτό η φάτσα του Νίκου Δήμου να θυμίζει λίγο ποντίκι;
Νικόλα, α είσαι και συ κολλημένος με την Λίλη. Πού έγραψα εγώ καλέ, ότι είμαι εντελώς καλά; Οσο για την αυτό-έκθεση εχεις 2 δρόμους: Να γράφεις γιΆ αυτά που συμβαίνουν στους άλλους ή να γράφεις γιΆ αυτά που συμβαίνουν ΚΑΙ σε σένα. Τον έναν δρόμο τον έχω περπατήσει ποοοοολά χρόνια. Τωρα είναι η ώρα του άλλου δρόμου. Αλλωστε Νικόλα, όποιος έχει πρόβλημα με την αυτό-εκθεση δεν είναι blogger, είναι κάποιος που διαβάζει bloggers. Αλλωστε εγώ έχω την πολυτέλεια να μου χαρίζονται διάφορες απόψεις. Βασικά αδολες. Σπουδαίο ε; Πάρε παράδειγμα την κατακραυγή για το ΙΚΕΑ. Εσυ τις λες; Με επηρρεάζει καθόλου;
Koum, έχεις απόλυτο δίκιο. Σκάσε και διαβαζε τώρα!
Eμένα πάλι μου αρέσουν όοολα τα ζωα!! Το αντρας μονος, βγαινει και πινει, πάλι, μου θυμιζει κατι απο Φούντα. Μετά σπαει και το ποτηρι και με την απογνωση στο (ρημαδιασμένο) βλέμμα, ρίχνει και μια ζεμπεκιά! Ωπα!!
Παρε φιλτατε Μάνο τη γάτα σου και ησύχασε. Και να πονας οκ ειναι. Καλά κανει Ηη Μινού και σε δαγκώνει. Πιάνει την ψύχρα στην ατμόσφαιρα.
Εμένα η δικιά μου δε μπορει να δαγκωσει. Δεν εχει σχεδόν κανένα δοντι.
Α! Και θέλω το ποστ με τη χαστουκα. Ψάχνω, ψάχνω δεν το βρίσκω. Γιατι μου το 'κανες αυτο? Πριν καν το αποθηκεύσω?
Το λοιπόν, έπαθα ένα ψιλοπολιτισμικό σοκ για το τάιμιγκ του μέηλ μου (καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς, ε;) αλλά δεν νομίζω ότι τα 'κανα και τελείως μούσκεμα...
ΘΥΜΑΜΑΙ αυτά που ΑΞΙΖΟΥΝ, μικρές μικρές στιγμές που σαν πολύχρωμες ψηφίδες ομορφαίνουν το δάπεδο της ζωής μας.
Και, πρόσεχε τι θα περιγράφεις γιατί Θυμάμαι κι άλλα....:))
-μάνε-αντώναρε θέλεις να έρθεις ένα σου-κού απο τα μέρη μου , θα ανεβούμε και στο χωριό που έχει δροσιά
-νυσταγμένε-γεώργιε θα το σκεφτώ
-μάνε-αντώναρε μου χρωστάς μια σφαλιάρα ή μια τούρτα
-νυσταγμένε-γεώργιε θα λιώσει η τούρτα τέσσερις ώρες στην εθνική
-ε τότε μάνε-αντώναρε δώσε μου μόνο τη σφαλιάρα
-νυσταμγένε-γεώργιε θα πρέπει να πάρω άδεια απο τη γάτα μου
-μάνε-αντώναρε η γάτα δε λέει ποτέ όχι
τώρα σοβαρά μιλάω : μόλις η μινού υπογράψει την αιτησή σου για άδεια, σκέψου το να έρθεις . εσύ θα πίνεις μπύρες και θα απολαμβάνεις τη δροσιά και εγώ θα τρώωω σφαλιάρες
Καλώς ήρθες στο κλαμπ των εργένηδων
Ήθελα εδώ και μέρες να σου γράψω ότι μου έλλειψες, άργησα λίγο , στο γράφω τώρα
Και εγώ όπως πάντα στον κόσμο μου! Κανένα μπανάκι κάναμε ; :)
πρέπει να σου γράψω αλλά τι; Δεν είμαι πιο πολύ στα καλά μου από σένα. Εσύ τουλάχιστον ξεμπουκώνεις εδώ και παρακεί. Ξέρω κιεγώ; Τράβα μπροστά και ότι γίνει. Αυτό λέω εγώ στον εαυτό μου. (Τι διάολο, οι πλανήτες ανάποδα γύρισαν καλοκαιριάτικα; Είσαι η τρίτη εκτός από μένα περίπτωση σε δέκα μέρες). Αντε με τις υγείες μας. Εδώ τριγύρω πάντα.
Δεν του δίνουμε θάρρος.
Απλώς ο άνθρωπος έχει πλάκα.
Δημοσίευση σχολίου