Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί η τηλεόραση άφησε στην απέξω τους παλιότερους δημοσιογράφους και τους παλιότερους ηθοποιούς… λες και δεν χρειαζόταν η πείρα των πρώτων ή έλειπαν ρολοι για τους δεύτερους.
Μην το ψάχνουμε.. Ετσι είναι τα πράγματα και δεν γίνεται τίποτε για να αλλάξει το παρελθόν. Φάγαμε την Ρούλα Κορομηλά και τους φίλους της στην μάπα και μέχρι να καταλάβουμε τί έγινε, χάθηκε (αποβλακώθηκε) δηλαδή μιάμιση γενιά.
Σ’αυτό έχουμε τεράστιο μερίδιο ευθύνης εμείς οι δημοσιογράφοι. Ολοι μας… οχι μόνο αυτός ή εκείνη… Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά θα σταθώ σε ένα έγκλημα.
Μεγάλοι δημοσιογράφοι αγνοήθηκαν από την τηλεόραση.
Οι εφημερίδες έφαγαν σφαλιάρα ξεγυρισμένη.
Και έτσι βρέθηκε η δικιά μου γενιά με τα χαλινάρια στα χέρια…
Μιλάω για 20 χρόνια πριν.
Δηλαδή όταν είμασταν 25-30 χρονών παιδιά.
Πιασ’το αβγό και κούρευτο.
Η δημοσιογραφία δεν μαθαίνεται μέσα σε μια 5ετία… Θέλει μάτι, θέλει έμπνευση, θέλει (βασικά) διασταύρωση, θέλει παιδεία, θέλει γνωση, θέλει εμπειρία, θέλει να βλέπεις (όσο γίνεται) αντικειμενικά.
Ετσι φτάσαμε στο να λες “δημοσιογράφος” και να νιώθεις τον διπλανό σου να ξεφυσά με αποδοκιμασία.
Βάλτε μέσα και τους επιχειρηματίες που εμφανίστηκαν στα ΜΜΕ, τις ψωνάρες που ξεπετάχτηκαν σε μια ώρα και βγάλτε συμπέρασμα...
Πιθανότατα πολλοί να μην συμφωνούν με όσα λέω, αλλά συνεχίζει να είναι η προσωπική μου γνώμη.
Επιμένω: το να κλαις πάνω από το χυμένο γάλα είναι μεγάλη ηλιθιότητα.
Οταν λοιπόν συνέβη να με καλέσει ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ (βλ. προηγούμενο ποστ) έγραψα ότι με μεγάλη χαρά θα πήγαινα στην Ενωση να φτιάξουμε με τους παππούδες –συνταξιούχους-δημοσιογραφάρες ένα κάτι σαν blog …
Οσο περνούσε η ώρα τόσο μου άρεσε περισσότερο.
Υπερβάλω;
Καθόλου!
Η φίλη μου η Ψιλικατζού μου’χει πει για έναν τύπο στο Υοutube που είναι 90+ και μιλάει κάθε μέρα για τον Α’Παγκόσμιο Πόλεμο μπροστά σε μια webcam και τον παρακολουθούν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη (ρε Ντινάκι για σπρώξε μου το link)…
Tί είναι αυτό που μας εμποδίζει να το κάνουμε και μείς;
Μια handycam χρειάζεται... και ενα scaner για να σκανάρουμε τα κείμενα που βέβαια θα επιμένουν (και καλά θα κάνουν) να τα γράψουνε στο χέρι...
Στους ανθρώπους -πουχω στο μυαλό μου- πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετα το ρεπορτάζ. Τους συναντώ συχνά – πυκνά όταν πηγαίνω για τσεκ απ της υγείας μου… Ενας –σπουδαίος αρθρογράφος- μου΄λεγε ότι επειδή δεν έχει τί να κάνει μαζεύει στοιχεία για τους αρχαίους κλασσικούς. Σκέφτεται να τα μαγνητοφωνήσει σε… κασέτες.
Δεν είναι τόσο υπέροχο, όσο και κρίμα;
Φαντασθείτε ένα blog με απόψεις έμπειρων ανθρώπων για την καθημερινότητα, για την πολιτική, για την τέχνη…
Μισώ που ώς χώρα απομονώνουμε τους ηλικιωμένους.
Οταν ήμουν στον ΑΝΤ1 έβλεπα καθημερινά έναν μύθο του ρεπορτάζ της ελληνικής δημοσιογραφίας. Τον Γιώργο Καράγιωργα. Δεν μπορώ να υπολογίσω την ηλικία του, αλλά ήταν πολύ μεγάλος… Να φαντασθείτε ότι είχε καλύψει την πόλεμο της Κορέας. Ο Μίνως Κυριακού τον αγαπούσε και πάντα τον είχε σε διάφορες διοικητικές θέσεις…
Ο Καραγιωργας λοιπόν παλλικαράκι κανονικό… με τα τζούντο του… με τα γρήγορα αυτοκίνητά του… απίστευτος… Με τις ώρες μας έλεγε ιστορίες από πολεμικές ανταποκρίσεις άλλων δεκαετιών. Τον έβλεπες ότι έλαμπε το μάτι του…
Οι παρατηρήσεις του ήταν πάντα εύστοχες και διδακτικές.
Δεν φαντάζεστε πόσες φορές είπα σε διευθυντές φίλους μου…
-Ρε σεις στείλτε τον Καραγιωργα σε μια αποστολή εδώ γύρω… θα κάνει τρομερό ρεπορτάζ… στείλτε τον σε έναν φόνο στην Αττική…
Ολοι με κοιτάγανε γελώντας…
Θέλω λοιπόν να τα δοκιμάσω αυτα τα “παλικαράκια” και τις “μικρούλες” που ασφυκτιούν. Ολοι τους έχουν εκπαιδευθεί στην ευθύνη και αυτό είναι κάτι που λείπει από το ελληνικό διαδίκτυο.
Δύσκολο;
Πολύ… έχω όμως στο μυαλό μου μερικούς κωδικούς που δεν θα μπορέσουν να αρνηθούν.
Θα δούμε…
Τωρα που’μπλεξε μαζί μου ο κ. Σόμπολος δύσκολα θα ξεμπλέξει… χαχαχαχαχα
Μπορεί να κάνω και λάθος εκτίμηση… αλλά θα το δοκιμάσω.
Αλλωστε το οφείλω σε μερικούς απ’ αυτούς κι αυτές… ήταν βλέπετε, δάσκαλοί μου.
Attachment:
Και επειδή δεν θα μπορώ μόνος μου, θα ζητήσω τη βοήθεια σας... και τότε θα δείτε πόσο δημιουργικό μπορεί να γίνει το πράγμα.
41 σχόλια:
Σου εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία και καλή δύναμη (θα την χρειαστείς αυτή).
Μπορεί οι περισσότεροι μας να μην είμαστε ούτε παλιοί ούτε νέοι δημοσιογράφοι (επαγγελματίες τουλάχιστον) αλλά ένα χεράκι θα το βάλουμε!
Για τη δημιουργία ρε γαμώτο!
μακριά από ψηφοδέλτια...και όσο πιό μακριά γίνεται από την ΕΣΗΕΑ
όσο για την blogoεφημερίδα με χαρά θα αναλάμβανα τη θέση του μόνιμου ανατποκριτή στο Μπουρούντι
Καλημερα Μανο,
δεν με εχεις αναγκη αλλα προσφερω την βοηθεια μου σε τεχνικα θεματα + υποδομες.
Η ιδεα σου ειναι αριστη. Κατι αναλογο ειχα σκεφτει κι εγω αλλα εσυ σαν επαγγελματιας μπορεις να την οργανωσεις και να την υλοποιησεις πολυ καλυτερα.
Σου ευχομαι καλη επιτυχια και καλη δυναμη. Αν νομιζεις οτι μπορω να φανω χρησιμος, στειλε μεηλ.
Τα βάζεις με την Κορομηλά, σαν να μην ξέρεις δήθεν το βασικό κανόνα της εύκολης λύσης "άρτος και θεάματα". Και το πρόβλημα δεν είναι η Ρούλα. Αυτή κάλυψε ένα μέρος του κοινού των τηλεοπτικών προγραμμάτων. Η πέτρα του σκανδάλου βρίσκεται αλλού και είναι η διαφορετική νοοτροπία των επιχειρηματιών που δεν θέλουν επ' ουδενί να αποδεχτούν ότι τα αυγά βάφονται με ειδικές μπογιές.
Οι δημοσιογράφοι που αναφέρεις θα στοίχιζαν πολλά και έτσι κρίνονται ασύμφοροι, εκτός του ότι δεν ελέγχονται από τον αφεντικό-ειδησεοπώλη. Έχοντας ιστορία γραμμένη με κόπους και θυσίες πίσω τους δεν αποδέχονται τα γούστα κανενός νεόπλουτου αλεξιπτωτιστή και ως εκ τούτου το περιθώριο είναι η φυσική τους θέση.
Έτσι έγινε και ανήλθαν στα τηλεμέσα όλα αυτά τα ατάλαντα, θρασύτατα στους τρόπους και με χτυπητή άγνοια παιδιά και δευτεροκλασσάτοι των εφημερίδων. Έτσι ακόμα και η Ρούλα που στηλιτεύεις πέρασε στο περιθώριο για να μπορούμε πλέον να... απολαμβάνουμε στις οθόνες μας τον ημίκοσμο σε όλο του το κλέος.
Θέλεις και παράδειγμα; Πάρε την πρωταπριλιάτικη συνομιλία Μικρούτσικου και Ψινάκη.
Το θέλουμε ή δεν το θέλουμε αυτή είναι η διαμορφωμένη πραγματικότητα.
Γι αυτό και σου είπα ν' αφήσης τις μετριοφροσύνες και να πάρης το δίκανο. Τουλάχιστον εσύ έχεις δείξει ότι ξέρεις τι θα πη ποιότητα γι αυτό και ξέρεις πότε θα χρησιμοποιήσης τη λέξη "μαλακία".
Έτσι μου είχε πει κάποτε ο Καράγιωργας (αφού έκανες μνεία): "Ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι τόσο κύριος όσο και αλήτης, κι ακόμα περισσότερο να κάνη κάτι που για όλους τους άλλους -αλήτες ή κυρίους- είναι ακατόρθωτο: Να μπορή να σταθή στο μεταίχμιο".
Εδώ σε θέλω κάβουρα νάσαι αναστενάρης...
Ανταποδίδω την επίσκεψη και τίς καλές σκέψεις! Ελπίζω να καταφέρουμε να "συνταχθούμε" εδω στο διαδύκτιο σε κάποιους κοινούς στόχους και να βγεί κάτι καλό μέσα απο τίς πολλές και διάφορες απόψεις και εμπειρείες όλων μας. Νάσαι καλά!
Καλημερα.αρχικα θα τονισω την σταθεροτητα των λεγομενων σας γιατι εχθες ειπατε οτι δεν θα δεχθειτε την προταση σομπολου...
Αχ παρτε με και μενα στην εφημεριδα σας...Παντα ηθελα να βριζω ανοιχτα τον εργοδοτη μου
με σεβασμο η λολιτα σας
Καλή ιδέα!
Άρχισες να ψήνεις τις παλαιές καραβάνες; Σιγά-σιγά και με το μαλακό ε;!
λ:ηρ Κάτσε μωρέ να το κάνουμε πρώτα. εδω λέω τί σκέφτομαι να κάνω...και όπως γνωρίζεις η απόσταση μεταξύ σκέψης και πράξης είναι πολύ μεγάλη.
vSLS για τη δημιουργία, ρε γαμώτο... γιατί άλλο; Σκέψου πόσο αισιόδοξα θα το δουν, οταν λάβουν τα πρώτα comments.
dirtyjazz... πονηρούλη, θες εκτός έδρας εεεε;
Drallon... Σε ευχαριστώ. Εχω μεγάλη εκτίμηση γι' αυτούς που ξέρουν τεχνικά πράγματα.
Θα σου κάνω νόημα μόλις χρειασθεί.
Αναμοχλευτής... μωρέ παιδί μου, γιατί πιάνεσαι από ένα όνομα... Το Ρ.Κ. αντιπροσωπεύει μια εποχή... Προσθες Θεού... μην με βάζεις να εξηγώ τα αυτονόητα.
Σε second thought έχεις δίκιο... Φάνηκε σαν προσωπική επίθεση, αλλά δεν ήταν.
Στο ζουμί τώρα...
"Το θέλουμε ή δεν το θέλουμε αυτή είναι η διαμορφωμένη πραγματικότητα." Το ίδιο λέμε... μόνο που (πάντα) είναι η ώρα να δοκιμάσουμε κάτι άλλο...
Θα συμφωνείς φαντάζομαι...
Το παρελθόν μένει στάσιμο, το παρόν προχωράει.
Το κατάλαβα αυτο με το δίκανο...αλλά πάντα ήμουν υπέρ του ανταρτοπόλεμου...
Ο Καραγιωργας!!!! τα'πε όλα...
Αρης Δαβαράκης. Το εύχομαι Αρη... και είναι μια ευχή, που νομίζω ότι έχει αρκετές πιθανότητες να γίνει πραγματικότητα... Το τί θα βγει δεν το ξέρω... αλλά πάντα αυτη η γοητεία μας τράβαγε όλους μας από την μύτη.
Lolita... δεν μου λες πολυ-προικισμένο μου, πού είδες ότι άλλαξα γνώμη; Τί σχέση έχει αυτο που λέω με τις εκλογές;
Ολοι βλέπεις έχουν το σχόλιο κάτω από την γλώσσα... κι έτσι χάθηκε το πατροπαραδοτο καλό ρεπορτάζ...
Κανείς δεν κατάλαβε ότι μόνο το μέσον άλλαξε, όχι η δουλειά.
An Lu... αμέ...
Ότι κάνεις και μένει έξω από την επιρροή του χρήματος, μοιάζει να είναι καλό.
Το κακό αρχίζει όταν χρειάζεσαι χρήματα για να το στηρίξεις.
Ελπίζω η προσπάθεια να ευοδωθεί και να μη χρειαστεί ποτέ να αγοραστεί. Έτσι μόνο θα επιπλεύσει σαν ιδέα, όραμα, μέλλον. Συνεχιστές σίγουρα θα βρεθούν. Έχει πολλούς τριγύρω. Απλά, είναι καλά κρυμμένοι.
Aggelos Spyrou Ξέρεις Αγγελε, είναι η πρώτη φορά που "δοκιμάζω" μια ιδέα...και βλέπω ότι μάλλον αρέσει στον κόσμο. Ωραίο είναι αυτό.
Προσωπικά πιστεύω ότι το Blogging (ή κάποιο παραγωγό του) θα φέρει χρήματα σε κάποιους.
Δεν είναι κακό αυτό...
Οταν αρχίσουν οι επενδύσεις θα είναι πρόβλημα.
Στην προκειμένη περίπτωση φλερτάρω με την ιδέα, γιατί είμαι απολύτως σίγουρος ότι αυτοί οι άνθρωποι ασφυκτιούν... και φυσικά όχι μόνο οι δημοσιογράφοι.
Αμα μεγαλώσεις στην Ελλάδα χάνεις τα πάντα. Αλήθεια πού μπορεί σήμερα π.χ. να ακούσει τη μουσική που αγαπάει ένας 70άρης;
Αυτό είναι φασισμός αισχίστου είδους.
Γι' αυτο και το net είναι πρόοδος , αλλά σε πολλούς ανθρώπους βασικά είναι διέξοδος. Το κακό είναι ότι οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι όσοι ξέρουν, αδιαφορούν να τους δείξουν.
Μάνο μου για ότι θέλεις εξακολουθώ να είμαι στη διάθεσή σου. Θυμάσαι εκείνη την ιδέα για το δελτίο; Ακόμα δεν στην εχω πει. Από την πρώτη στιγμή που την σκέφτηκα μου φάνηκε καλή. Τώρα κάθε φορά που την ξαναφέρνω στο μυαλό μου, επειδή μου φαίνεται πολυκαιρισμένη, ανησυχώ ότι θα την ακούσεις και θα πεις "Μχχ κααλή είναι... αλλά γιατί δεν σκέφτεσαι εκείνο" και θα με κολλήσεις στον τοίχο (με την καλή έννοια).
Παρεμπιπτόντως, πως πέρασες στο Αμστερνταμ;
Μουτσο θελει το καραβι;
Καμιά ωραία γκόμενα μπροστά στην κάμερα θα έχει το νέο σχήμα;
Είτε το κάνεις είτε δεν το κάνεις, οι ευχές παραμένουν. Εξάλλου τη δύναμη θα την χρειαστείς και στις δυο περίπτωσεις.
Πάντως από τη μια σκέφτομαι πως χρειάζονται ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι στα κοινά κι από την άλλη φοβάμαι το τι μπορούν να τραβήξουν από το καθεστώς των μετριότητας που χαρακτηρίζει τη δημόσια ζωή από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Είναι δίκοπο μαχαίρι: κάθεσαι σπίτι σου, ανέχεσαι, φουσκώνεις, ξεφουσκώνεις, γράφεις μερικά πράγματα σ' ένα blog, αλλά η αγανάκτηση διογκώνεται.
Σηκώνεσαι να κάνεις κάτι, έρχεσαι σε επαφή με μια τεράστια μετριότητα, απάθεια, αδιαφορία, και παραδοπιστία, κι αρχίσεις πάλι να φουσκώνεις και να ξεφουσκώνεις.
Η διαφορά είναι πως όταν σηκώνεσαι να κάνεις κάτι σε βλέπουν κι άλλοι σαν εσένα, ξεθαρρεύουν, λεν κι εμείς μαζί, μαζεύεστε σιγα-σιγά, φουσκώνετε και ξεφουσκώνετε μαζί, αλλά δεν είσαι πια μόνος, κάτι πάει να γίνει, κάτι γίνεται, μένει στο τέλος μια προσπάθεια, έτσι για το γαμώτο της ιστορίας.
%&^%%$#$%#%&*(^^%$$
@@@@#@#%$%$%#$#@@
για να μάθεις!
Μάνο μαζί σου!
Κρατάω το σχόλιο του Λυκάονα: "δεν ελέγχονται από τον αφεντικό-ειδησεοπώλη". Ας το κάνουμε λοιπόν όσο προλαβαίνουμε (όσο δηλαδή το ίντερνετ είναι ελεύθερο).
Πάντοτε έχουν σπουδαίο αποτέλεσμα οι πραγματικά δημιουργικές ιδέες!
Τις καλύτερες ευχές μου...
Αν θα είναι αποκλειστικά για το net, μέσα. Για οτιδήποτε άλλο...ξεφυσάω.
Mα έχει αρχίσει η νέα εποχή ήδη. Nα ‘τη, εδώ, στα μπλογκς. Στο μπλογκ σου. Ήταν το πρώτο που βρήκα στα ελληνικά. Kαι μετά συνάντησα και τους άλλους. Kαι μετά άνοιξα ένα δικό μου. Kαι κρίνουμε και κρινόμαστε. Πίσω δεν θα πάμε. Δεν γίνεται. Πάμε όμως αλλού.
Oι μεγάλοι δημοσιογράφοι δεν ανήκουν στην τηλεόραση, γιατί η τηλεόραση από την φύση της δεν είναι για να ενημερώνει – γενικά λέω. Eίναι για να διασκεδάζει. Mας τα είπε αυτά ο μακαρίτης ο Πόστμαν. Αξίζει να κάνουμε μία καλή κουβέντα για αυτό.
Kαλές οι κάμερες. Αν δεν υπήρχαν και αυτές θα τους είχαν σαπίσει στο ξύλο τους φοιτητές. Αλλά ένα πράγμα έμαθα από τη δουλειά μου: τα γραπτά μένουν.
Kαλημέρα.
Άργησες αλλά ήρθες ήρθες. Τώρα που είδα για Άμστερνταμ, θυμάμαι πως όταν είχα πάει εγώ το 82 υπήρχε ένα πλοίο στα ανοιχτά μεταξύ Ολλανδίας-Αγγλίας που είχε μέσα στημένο έναν πειρατικό ραδιοσταθμό, Ράδιο Καρολάιν λεγότανε και ήταν πολύ πολύ δημοφιλής στους Ολλανδούς και τους Άγγλους. Έχω φέρει ένα σηματάκι από αυτό το σταθμό και μια μπλούζα με το λογοτυπό του. Τους είχαν επι πολλά χρόνια κυνηγήσει θεοί και δαίμονες για να τους κλείσουν αλλά το πλοίο μετακινιόταν πότε στα χωρικά ύδατα της μιας Χώρας και πότε στης άλλης οπότε κατάφερναν να τους ξεφεύγουν. Τι ωραίες εποχές, τότε το διαδίκτυο ήταν ακόμα στα σπάργανα στην Αμερική και οι τηλεοράσεις είχαν μόνο τα κρατικά κανάλια. Όταν οι άνθρωποι κάνουν πράγματα από μεράκι και κέφι, δεν μπορείς παρά να περιμένεις καλά πράγματα. Το πως θα αντιδράσει η κρατική μηχανή, είτε τους πολοτοποιήσει είτε τους πάρει με το μέρος της είναι άλλο θέμα. Στη δεύτερη περίπτωση ποτέ δεν είδα να συνεχίζονται τα καλά πράγματα. Εύχομαι ότι και να κάνεις να έχεις κατα νου αυτό. Επειδή είδα πολλούς γνώστες εθελοντές να προσφέρονται για βοήθεια και συμμετοχή και θα έχεις κι άλλους πολλούς, εγώ από τη μεριά μου χειροκροτώ την ιδέα σαν αναγνώστρια. Τους χρειάζεσαι τους αναγνώστες έτσι δεν είναι;
Καλή επιτυχία σε ότι αποτολμήσεις.
Έχω δύο-τρία σχόλια, αλλα θα τα χωρέσω σε ένα για οικονομία χώρου και χρόνου.
Προσωπικά, από τότε που μπήκα στο επάγγελμα (τζούρναλιστ λέμε), το μόνο που θυμάμαι είναι βόλτες στο Τζουράσικ Παρκ των επιτυχημένων που κάθε βράδυ έπαιρναν την καρέκλα τους στο σπίτι μήπως και την βρει άδεια κανένας νεώτερος και σφιχτότερος κόλος και κάτσει. Τώρα που έφτασα αισίως 40 και κάτι ψιλά, ανοίγω την τηλεόραση και πάλι τους ίδιους βλέπω. Πλάκα κάνεις ρε Μάνο; Ποιός άφησε απ' έξω τους παλιούς; Δηλαδή ο Κουίκ, η Στάη, η Τρέμη, ο Μικρουτσικος και δε σημαζεύεται, όλοι αυτοί τι είναι, παληκαράκια; Ποιός θα έπρεπε να είναι στην τηλεόραση δηλαδή; Ο Πασαλάρης και ο Καρκαγιάννης; Και στα έντυπα, μια από τα ίδια σχεδόν. Γι αυτό και τα έντυπα στην Ελλάδα γερνάνε. Διότι γερνάνε αυτοί που τα διοικούν και από το "πώς να πάρετε καλές πίπες στα όρθια" φτάσαμε στο "γιατί μ' αρέσει που είμαι παντρεμένος με παιδιά, και δεν απατάω τη γυναίκα μου" (από σχετικά πρόσφατο εντιτόριαλ του Κωστόπουλου στο ΝΙΤΡΟ). Κάπως έτσι τα μιντια έφτασαν να εκπροσωπούν την πιο συντηρητική άποψη της κοινωνίας και να στήνουν στα τρία μέτρα όποιον τολμάει να "εκτροχιαστεί" ένα εκατοστό. Είναι η κουλτούρα της σαπουνόπερας και του κουτσομπολιού, η οποία δεν καταλαβαίνει ούτε από ιντερνετ ούτε από μπλογκς. Είναι η κουλτούρα που επέβαλαν οι 40+ μόλις από ατίθασσα νιάτα έγιναν επιτυχημένες μεγαλοκοπέλες και βασιλικότεροι του βασιλέως. Τώρα δε που πάτησαν και τα 50 (η γενιά σου είναι Μάνο, εσύ τους έβρισες πρώτος), αλίμονό μας...
Θα ήθελα να αναζητησεις και να διαβάσεις το πρόσφατο (νομίζω τρία τεύχη πριν) εντιτόριαλ του Τσαγκαρουσιάνου στο LIFO. Με αφορμή τις δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη ότι "όποιοις μιλάει για τον Αρχιεπίσκοπο (το Χριστόδουλο ντε) πρέπει να πλένει το στόμα του", ο Τσαγκαρουσιάνος, του οποίου τις απόψεις σημειωτέον δεν βρίσκω συνήθως ιδιαίτερα σωστές και μάλλον υπερφίαλες, έγραψε αυτό που όλοι σκεφτόμαστε και κανείς δεν τολμάει να πει: Κλείστε του το στόμα, μεγάλωσε και δεν ξέρει τι λέει. Και, επειδή είναι ο Μίκης, αυτό το κάνει ακόμα πιο λυπηρό.
Δεν θα συμφωνήσω βέβαια με αυτό που γράφει, ότι μετά τα 70 πρέπει να απαγορεύεται στους ανθρώπους να κάνουν δημόσιες δηλώσεις (το υπερφιαλον που λέγαμε), όμως έχω διαπιστώσει προσωπικά και με μάλλον οδυνηρό τρόπο, ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, ου γαρ έρχεται μόνον... Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να καταλαβαίνω ότι αυτό που μας τη σπάει πάντα στους μεγάλους ανθρώπους και το ονομάζουμε αρτηριοσκλήρωση, αυτή η απόλυτη άρνησή τους να δεχτούν το καινούργιο και το διαφορετικό, δεν είναι τελικα παρά η επιθυμία τους να παραταθεί ο "καιρός τους" και η πεποίθησή τους ότι θα το πετύχουν αυτό διατηρώντας όσο μπορούν τα πράγματα όπως είναι. Η αλλαγή είναι σημάδι ότι ο καιρός αλλάζει, άρα περνάει, άρα ερχόμαστε πιο κοντά στο μοιραίο.
Παλεύεται αυτό; Εγώ πάντως όσες φορές το επιχείρησα, έφαγα μεγαλοπρεπώς τα μούτρα μου. Εσύ πάλι διαπράττεις το αιώνιο σφάλμα να κρίνεις εξ ιδίων. Επειδή εσύ στα 50 σου (κατά δική σου ομολογία η ηλικία) είσαι "χαμένο κορμί με φωνάζουν κι αλήτη" (με την καλή έννοια), γουστάρεις ιντερνετ και τεχνολογίες και ό,τι άλλο γουστάρεις, νομίζεις ότι είναι πολλοί σαν εσένα; Πρώτα απ' όλα, οι μεγάλοι άνθρωποι (κι ας μην ορίσουμε τώρα το που αρχίζει το "μεγάλος") δεν διαβάζουν ιντερνετ. Γιατί να γράψουν σε αυτό; Γιατί να ασχοληθούν με κάτι το οποίο δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι ούτε οι φίλοι τους; Επειδή θα πας εσύ, με τον γνωστό σου γοητευτικό τρόπο, θα τους εξηγήσεις με ενθουσιασμό κάτι που δεν θα καταλάβουν και θα γίνει η επανάσταση;
Μακάρι. Μ' αρεσουν οι επαναστάσεις και κάνουν και ωραία βιβλία αργότερα. Θα είμαι εκεί, αλλά θα μου επιτρέψεις να κρατάω ένα πολύ μικρό καλαθάκι που έχω πάντα πρόχειρο για τέτοιες περιπτώσεις...
Και για να μην το ξεχάσω: Όλα καλά στην ΕΣΗΕΑ, επειδή σου τηλεφώνησε ο Σόμπολος; Ε, όχι δα... Να είμαστε ευγενικοί, αλλά να λέμε και καμία αλήθεια!
ουάου
Ωραία η αμέσως επόμενη από μένα Μαρία. Ειλικρινά πολλές από τις απόψεις της για να μη πω όλες, είναι αξιοπρόσεχτες και αξιοσέβαστες. Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες Μάνο. Ας ευχηθούμε να δουλέψουν τα πράγματα έτσι κι αλλιώς. Για το γαμώτο ρε γαμώτο.
Τhe Torch…Πέρασα υπέροχα και είχε εξίσου υπέροχο καιρό… Φυσικά και θα σου πω ένα κλικ πιο κάτω… αφού έτσι αναπνέουμε μωρέ… Φιλιά. (εχω υλικό φωτό και βιντεο από Αμστερνταμ… μόλις το ετοιμάσω θα το δείς)
Ο kairos… E, δεν θα θέλει;
Αlitovios.. Ωραία γκόμενα δεν ξέρω… ωραία γυναίκα σίγουρα.
λ;ηρ Οι ιδέες και μάλιστα όταν τις βάζεις στο τραπέζι, δεν είναι υποχρεωτικές… αλλωστε στην δημόσια διεργασία μπορεί να βελτιωθούν ή να απορριφθούν (η φίλη μου η Μαρία, έχει ένα point)… όμως οι ιδέες είναι από μόνες τους τροφή.
«Η διαφορά είναι πως όταν σηκώνεσαι να κάνεις κάτι σε βλέπουν κι άλλοι σαν εσένα, ξεθαρρεύουν, λεν κι εμείς μαζί, μαζεύεστε σιγα-σιγά, φουσκώνετε και ξεφουσκώνετε μαζί, αλλά δεν είσαι πια μόνος, κάτι πάει να γίνει, κάτι γίνεται, μένει στο τέλος μια προσπάθεια, έτσι για το γαμώτο της ιστορίας.»
Ακριβώς αυτό!
Βατραχοκόριτσο…
Κατερινάκι μου…. λατρεία μου…. αγάπη μου…. μωρό μου…. πόσο πολύ σάγαπάω…. Θεσσαλονίκη φτωχομάνα… η πιο όμορφη γυναίκα του net… η πιο ταλαντούχα… θεά… σουπερνόβα…
Αrkin…αμέ… όσο είναι ακόμα ελέυθερο.
Μέμα…Να’σαι καλά… ακριβώς όπως το τραγούδι πουχεις στο blog σου… Θες και συ ένα φιλάκι; Πάρ’ το!
Pan… εμ, βέβαια είσαι μέσα…
Δεν μασάμε ρε… Μ’αρέσει πολύ αυτό που λες…. Δεν με νιάζει για την τηλεόραση hopeless case. Εδώ θέλω μεγάλους δημοσιογράφους… σε έναν χώρο που όλοι έχουν τις ίδιες δυνατότητες…
Herinna… γειά σου πουλάκι μου…Τρομερή πόλη… όμορφη, κούκλα, με απόλυτη ελευθερία (τα drugs είναι το λιγώτερο) με σεβασμό στον άνθρωπο, με ποιότητα, ποίηση, ρυθμό και πολύ χαρά. Και φτηναααααααα… τουλάχιστον 3 φορές φτηνότερα από την Αθήνα…
Ξεπλένεται το μυαλό και η ψυχή….
Μετα έρχομαι στην Αθήνα, βγαίνω στο μπαλκόνι και επιβεβαιώνω βλέποντας την Ακρόπολη, ότι ζω στο ωραιότερο μέρος του κόσμου…
Αγαπημένη μου Herinna, e-συντρόφισα, μακάρι να καταλάβουμε –ειδικά τα παιδιά- ότι ζούμε πια στην Ενωμένη Ευρώπη και το Αμστερνταμ, το Βερολίνο, η Βαρκελώνη, η Ρώμη … είναι πόλεις μας… όπως και γι’ αυτούς είναι η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, τα Χανιά η μια ακτή της Μάνης…
Οσο για την ιδέα…. Εσύ ξέρεις πόσο δύσκολη είναι… στο comment της η Μaria Dedoussi έχει πολύ δίκιο. Εγινε μάλιστα προσφατως και μητέρα στην κόρη της, έχει ήδη έναν μικρό γυιό… και έτσι έχει δυο φορές πολύ δίκιο…
Όμως αποκλείεται να μην δοκιμάσω… ενώ δεν αποκλείεται να αποτύχω….
Εχει διαδρομή το πράγμα…και γουστάρωωωωωω διαδρομές.
Σκέψου, ότι έστω και ένας συνταξιούχος δημοσιογράφος να το διάβασε και να αναρωτήθηκε… η ιδέα μου ήδη έγινε πραγματικότητα…
Απλώς λέω, ότι για να πείσεις τους ανθρώπους πρέπει να τους μιλήσεις την γλώσσα τους…
Θα μάθουμε αν μου την έμαθαν καλά.
Maria Dedoussi… Μ’αρέσει που΄βγαλες το σπαθί και κόβεις κεφάλια. Κοιτα, δίκιο έχεις βασικά, αλλά επειδή με ξέρεις… ξέρεις καλύτερα από τον καθένα μέσα εδώ, ο,τι τώρα που μου καρφώθηκε είναι πολύ δύσκολο να μου ξεκαρφωθεί.
Μόνο αν απαγοητευθώ και που κι αυτό δεν είναι δύσκολο.
Θα θυμάσαι ότι στην Στοά του Βιβλίου κάναμε το ακατόρθωτο. Για λίγο αλλά το κάναμε… και όταν στραβώσαμε τους γράψαμε στα παπάρια μας.
Οσο για την ESHEA με αδικείς…
Πού είδες μωρέ ότι έχω αλλάξει γνώμη ή στάση;
Μίλησα για τον Πάνο Σόμπολο αποκλειστικά και εξέφρασα την προσωπική μου άποψη (καθόλου συνδικαλιστικά) και είπα ότι επ’ευκαιρία μου΄ρθε η ιδέα… Πού να βρω μωρέ, μαζεμένους όλους τους συνταξιούχους;
Πότε έρχεσαι;
Τα μικρά καλά;
Ο άνδρας σου;
Μαρια Dedoussi >>
το ζήτημα δεν είναι τι λέει ο Μίκης - που φυσικά και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να του στερήσει κανείς το δικαίωμα να λέει ότι θέλει (πες μου ότι διάβασα λάθος το "κλείστε του το στόμα"),
αλλά ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ άλλος, εκτός της γερασμένης νομενκλατούρας. Προσωπικά, για μένα ο Μίκης (καθώς και πολλοί άλλοι) κρίνονται από ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ που θα εκστομίσουν σε ανύποπτη στιγμή. Ο Μίκης λοιπόν, ανάμεσα σε άν κάρο σωστά πράγματα τα τελευταία χρόνια, έχει κάνει και έχει πει και πατάτες (έχει δηλώσει π.χ. ότι έβλεπε Λάμψη).
Συνήθως κάτι τέτοιο μου αρκεί για να βάλω κάποιον στο black list μου, αλλά όχι και να τους "κλείσουμε το στόμα" ρε παιδιά. Για τίποτα στον κόσμο.
Το ζήτημα -επεναλαμβάνω- είναι να επαναπροσδιορίσουμε τον Παράδεισο, κι αν δεν υπάρχει να τον φτιάξουμε. Τι εναλλακτικές για πολιτική δράση (εννοώ αυτό πυο πρέπει να εννοώ - πολιτική = στο πλαίσιο της πολιτείας που ζει) έχει σήμερα ένας νέος που έχει καβαλήσει το άλογο της νιότης του και καλπάζει; Το γήπεδο; Τα κόμματα; Τα drugs; Tο σκυλάδικο clubbing;
Εκτός αν "εναλλακτικά" είναι τα free press των (επίσης 40ηδων) που θέλουν να "κλείσουν το στόμα στον Θοδωράκ αττάκ.
:(
Γιός καλά, κόρη ακόμα καλύτερα, ο άντρας μου υποθέτω καλυτερότερα, αφού είναι στο Λονδίνο "για δουλειές" Μάνο μου, ξέρειες τώρα... Χα, χα... Αλλά κι εμένα η κελύτερή μου, διότι ως γνωστόν πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι και το χούι το δικό μου είναι να κάνω τα δικά μου και τα δικά σου τα κάνεις καλύτερα όταν είσαι "μόνος στο σπίτι".
Πότε θα έλθω; Μάλλον μέσα Μαίου, αλλά έχω καλύτερη ιδέα. Γιατί δεν έρχεσαι εσύ; Θα σου αρέσει εδώ, από εικαστικής απόψεως σίγουρα και από κοινωνιολογικής άλλο τίποτα... να 'χεις να λες για μήνες.
Σκέψου το. Εγω εδώ είμαι και σπίτι σούπερ, με δωμάτιο computer και PC και mac και super fast internet 24 hours a day σαν βενζινάδικο Statoil.
Mantalena Parianos για να μην φτάσει να κρίνεται ο Μίκης και ο κάθε Μίκης από μια "λάθος" φράση, ίσως θα πρέπει να μην την πει καθόλου. Να τον προστατεύσουμε εμείς δηλαδή από το να την πει και να κριθεί. Λάμψη έβλεπα κι εγώ κάποια στιγμή που ήμουν σε διανοητική κατάθλιψη (καλό;). και, έχω να σου πω ότι με βοήθησε.
Πάω να γράψω στο δικό μου τώρα.
Ερώτηση: Πώς μπορώ να αλλάξω το template και να βάλω ένα από αυτά τα ωραία που κατεβάζω από το internet;
Γρηγορης Ψαριανος, Σταυρος Θεοδωρακης, Στελιος Κουλογλου, Νικος Δημου, Τζιμης Πανουσης...
Προσκλητηριο ζωντανων κανω.
α βοήθεια διάβασα και άμα χρειαστείτε βοήθεια εδώ είναι Τινκ πάντα πρόθυμη και υπάκουη (για βοήθεια μη πάει ο νους σας)
Όσοι πιστεύετε σε Θεό προσευχηθείτε σε Αυτόν.
Όσοι νιώθετε άνθρωποι ακόμη σκεφτείτε.
Και ελάτε όλοι να βρούμε τι μπορούμε να κάνουμε εδώ: http://fakellaki.blogspot.com/
Τί να σας πω.. τον χώρο σας δεν τον ξέρω σχεδόν καθόλου, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται ανανέωση και φρεσκάρισμα έχοντας σαν δεδομένο αυτά που βλέπω και ακούω και διαβάζω.
Για τη μπλογκοεφημερίδα τώρα: βρίσκω ότι η ιδέα είναι καταπληκτική αλλά το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η επερχόμενη σφαγή των μπλόγκερς.. και αυτό κάπου με φοβίζει.. βλέπετε τόσα γίνονται στο μπλογκοχωριό μέσα στην ανωνυμία του, φαντασθείτε τί έχει να γίνει όταν υπάρχει και το θήραμα.. σαν τους χρυσοθήρες στην Καλιφόρνια το πάλαι πότε..
Πάντως καλή επιτυχία σε όλα ..
Εξαιρετική ιδέα! Να βρίσκαμε τρόπο επικοινωνίας, να έγραφε κάτι κι ο Φρέντυ Γερμανός σ' αυτήν την εφημερίδα...
Λοιπόν Μάνο πάει τέλειωσε. Μόλις απέκτησες καινούργιο παρατσούκλι: Ο Μπλογκοεκδότης!!! Τρέμε Σόμπολε και τυπωμένο χαρτί!!!
Μπλογκοπρόεδρε, τα σέβη μου. Η φωνή ημών των ελλήνων μπλόγκερς ακούγεται έτσι κι αλλιώς δυνατά, παγκοσμίως (πολυ΄χοντρά και ηχηρά γέλια), άρα αν κάνεις όντως την εφημερίδα να δώσεις προτεραιότητα στους παλιούς, όπως το σκέφτηκες. Εγώ αναλαμβάνω ευχαρίστως τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία (Θεσσαλονίκης Σ;))))))
Μάνο, πολύ καλή η ιδέα.. μου αρέσει πολύ η εικόνα των παλιών ρεπόρτερ, με το παλιο καλό ρεπορτάζ, τα ουίσκια τις πρωινές ώρες αφού πήγαινε για τύπωμα η εφημερίδα. Είμαι νέος στον χώρο όμως, ώρες ώρες συλλογιέμαι μελαγχολικά εκείνες τις συνθήκες. anyway, παρασύρθηκα από τον δημιουργικό ενθουσιασμό.. και δηλώνω συμμετοχή αν χρειαστείς οτιδήποτε. Keep it real!
Μάνο, σαν ιδέα και μόνο, ακούγεται super και εύχομαι να την υλοποιήσεις, γιατί φαίνεται ότι το γουστάρεις και θα το κάνεις με μεράκι!
Έφτασεεεεεεεε!!!!!
http://www.youtube.com/profile?user=geriatric1927
:)
Εγώ λέω να κάνω το μούτσο και την ωραία γκόμενα που θέλουν ο Καιρός και ο Αλητόβιος. Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!! Είσαι καλά; (χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα)
Μακάρι να μην χάσεις την εφηβική σου σκέψη και τον ενθουσιασμό σου ....
Νομίζω ότι έχεις την δύναμη και την επιρροή να πετύχεις αυτά που ονειρεύεσαι ακόμη και αν θα χρειαστεί να δώσεις μάχες με το σύστημα που θα ανταγωνιστεί την επιτυχία σου σαν δική του αποτυχία...
Μπλογκοεκδότα μου (που λέει κι ο Μαύρος Γάτος :ppp) τα σέβη μου.
Ο,τιδήποτε άνω των 30 ετών, στην Antiqua, ή παροπλίζεται ή βασιλεύει.
Μέσος όρος, νιετ.
Πολύ θα μου άρεσε, να έβλεπα τις παλιές καραβάνες εν δράσει. Μακάρι :))
εγώ πάλι λέω να φεύγουν οι συνταξιούχοι που έχουν κατσικωθεί στα ΜΜΕ, να βρει δουλειά και κανένας νέος άνθρωπος. ας βρουν άλλο χόμπι λχ το ψάρεμα, τον ακτιβισμό, whatever
Μάνο είσαι στις πρέσες και ετοιμάζεις το πρώτο φύλλο; Σε χάσαμε τόσες μέρες!
@παθός:
μεγαλυτερο παραμυθι απ το οτι οι νεοι ανθρωποι ειναι πιο προοδευτικοι δεν υπαρχει...
ειδαμε και ολους αυτους τους εκκολαπτωμενους ευαγγελατους και μακηδες...
η ξευτιλα και η χυδαιοτητα σε ολο της το μεγαλειο
Δημοσίευση σχολίου