24.11.08

ελαφρώς επώνυμοι

Ποιοί είμαστε εμείς;
ΑΥΤΟΙ:





Καμμιά φορά μου στέλνουν comments για παλιά μου posts.
Με συγκινεί πολύ αυτό, γιατί σημαίνει οτι οι άνθρωποι με ψάχνουν. Τo comment με πηγαίνει και μένα στο παλιό ποστ. Τις περισσότερες φορές μένω έκπληκτος για τα πόσα πολλά πράγματα έχω γράψει για τον εαυτό μου. Εννοώ πόσα πολλά προσωπικά μου πράγματα έχω εκθέσει. Ερωτες, γνωριμίες, προσωπικά, αγωνίες, θυμούς....
Φυσικά βοηθούσε η τότε στιγμή...
Ομως μαρέσει... μ’αρέσει που πολλές φορές μου λέω:
«Αυτό βρε βρήκες να γράψεις; Είσαι σπάνιος μαλάκας αγόρι μου!»
Δεν ξέρω γιατί το κάνω... υποθέτω επειδή δεν έχω μυστικά... δλδ έχω... αλλά δεν με νιάζει να τα μάθουν και οι άλλοι.... οπότε τι σκατά μυστικά είναι... βασικά όμως συμβαίνει γιατί (υποθέτω δλδ) το γράψιμο λειτούργησε πάντα ψυχοθεραπευτικά (τουλάχιστον) σε μένα... Γίνεται ψυχοθεραπεία με ψέμματα;
Πάντα ταβγαζα τα δικά στην φόρα...και στις εφημερίδες, και στα περιοδικά και στην τηλεόραση και πόσο περισσότερο στο ραδιόφωνο. Πως μπορεί ενας δημοσιογράφος να γράψει κάτι αν αυτο δεν περνάει από μέσα του... είναι σαν να γράφεις για εναν ποδοσφαιρικό αγώνα που δεν έχει δει.
Δεν είναι θέμα ειλικρίνειας ή αλήθειας... είναι πιο απλό: «Και γιατί να μην το γράψω;» Με έβρισαν αγαπημένες μου....με χώρισαν αγαπημένες μου... με αγαπησαν αγαπημένες μου.... με μούτζωσε κόσμος... δεν κόλωσα ποτε... αυτη είναι η αλήθεια μου, και όποιος την γουστάρει...και αν οι άνθρωποι αγαπούν να με διαβάζουν είναι επειδή γράφω εγω για μένα, με ελπίδα να ακουμπάω κι αυτούς.... Με φαντάζεστε με ψευδώνυμο να κάνω κάτι τέτοιο; Τι τσάμπα μαγκια θα ήταν!!!
Εχω να λέω ψέμματα στον εαυτό μου, δεν χρειάζεται να τα λέω και στο blog μου ... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα..... είναι σαν να του φτύνω κατάμουτρα την ελευθερία που μου δίνει.
Διαβάζω, ακούω, πληροφορούμαι ότι γίνεται μια μεγάλη (λέμε τώρα) κουβέντα, για το αν πρέπει κανείς να υπογράφει στο net (στα media-blogs) ή οχι... ναι, υπογράφουμε λίγο... καλέ αφού ξέρετε ποιοί είμαστε... κου-κου-κου δεν σας λέω... να το παίξουμε κρεμάλα…. Οχι να μας πείτε.... βάλτε το ονομά σας φωτεινή επιγραφή όπως στα μπουζούκια....
Παιδιά, συγγνώμη, αλλά δεν πάτε να φτύσετε τα μπούτια σας... και σεις που φωνάζετε απ’ εξω για επωνυμία και σείς που το παίζετε Αλέκοι από μέσα.
Εδω σας λέω έχουμε βγάλει τα σωψυχά μας και σεις αναρωτιέστε ακόμα αν χρειάζεται η επωνυμία ή όχι... Με μεγάλη συγκίνηση σας ανακοινώνω ότι ανακαλύψατε την φωτιά... με λίγη υπομονή έρχεται και η σειρά του τροχού.... η πυρίτιδα είναι δώρο.
Οποιον ενδιαφέρει η πολιτική βρώμα, οι λαμογιές των δημοσιογράφων, οι δημοσκοπήσεις, τα επιτόκια και η χολή αυτων που δεν είναι στην τηλεόραση εναντίον αυτων που είναι και τούμπαλιν...ΔΕΝ είναι e-καταναλωτής, αλλά περιστασιακός χρήστης ενός υπολογιστή, την ώρα που βαριέται στο γραφείο. Μέχρι και εφημερίδα μπορεί να διαβάζει.... αμέσως μετά ρίχνει μια πασιέντζα και θεωρεί τον εαυτό του χάκερ...
Αν νομίζετε ότι υπάρχουν καθάρματα εκεί στην τηλεόραση και τις εφημερίδες, σας πληροφορώ ότι πρόκειται περί νηπιαγωγείου σε σχέση με τί κυκλοφορεί στο net.
Eβλεπα χθες τις κυριακατικες εφημερίδες. Τις έβαλα στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου για να χωρέσουν...μόνο κήλη που δεν έπαθα... Ζητημα αν όλες μαζί είχαν 15 σελίδες για το διαδίκτυο ... και αυτές άχρηστες για όσους εχουν κάποια e-εμπειρία. Αναρωτιέμαι... δεν μπορεί... είναι απίθανο... να μην έχει σκεφτεί κάποιος να δώσει 5.000 ευρώ τον μήνα σε εναν τύπο (όχι σε μένα ρε παιδιά, δεν ξέρω τέτοια) που να είναι γκουρού για το net... να αγοράζουν την εφημερίδα η πιτσιρικαρία ρε ζωντοβολλαααααααααααα.... Ποιος πιτσιρικάς (βλ. καταναλωτής) θα αγοράσει εφημερίδα επειδή έχει...ΕΛΕΟΣ... μικροπολιτικό 2σέλιδο; Τα λέτε αυτά στα meetings ή το πολύ κρουασάν επηρρεάζει τη σκέψη σας;
Οταν πήγα να γράψω στον Μάκη, ένιωσα πολύ γρήγορα ότι φεύγω από τον κόσμο των bloggers.... του net γενικότερα...και ξαναγίνομαι δημοσιογράφος.... με έκπληξη είδα ότι έπαιρνα mail με παραπονο, γιατι έχω εγκαταλείψει το blog μου και γιατί γράφω σπάνια σ’ αυτο.... μα εγω έγραφα καθημερινά, αλλά όχι στο blog μου... έγραφα ότι γουστάριζα... αλλά όχι στο blog μου... αυτο δεν άρεσε... ή μάλλον δεν ήταν αρκετό....
Ισως μερικοί απο σας (τους συναδέλφους μου εννοώ) να μην καταλαβαίνετε τί λέω... ειναι φυσικό... εδω το πράγμα έχει κανόνες, έχει σαβουαρ βιβρ που δεν έχει σχέση με το συμβατικό, έχει αόρατους φράκτες, έχει θηρία, έχει εξέδρες, έχει άρτον κ θέαμα, έχει πανω από όλα: ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ....
Και για να αντρέψεις κάτι πρέπει πρώτα από όλα να το ξέρεις.
Εχει και εδώ ψέμμα... σιγά που δεν θαχε.... έχει όμως και την πιο ικαθαρή αλήθεια που’χω συναντήσει στην καριέρα μου... πράγμα που δεν έχει ούτε κατα διάννοια η καλή δημοσιογραφία που όλοι αγαπούμε και σεβόμαστε.
Οσο και να σας φαίνεται παραξενο (στην άγνοια όλα παραξενα φαίνονται) εδω στο net η δημοσιογραφία επιστρέφει στις παλιές καλές δομές της...
Τότε που δεν έπαιζε ρόλο μόνο το όνομα... βασικά έπαιζε μόνο το τί γραφεις πάνω από το γαμημένο το όνομα.

14 σχόλια:

TzoutziMantzourani είπε...

Δίκιο έχεις Μάνο, Δημοσιογραφία καλή, κάνεις κάποιος μόνο μέσα από το μπλόγκ του, και μόνο οταν αντέχει να ε΄ναι ειλικρινής, με τον εαυτό του πανω απ'όλα και μετά και με τους άλλους. Τα υπόλοιπα, όσα γράφονται στο χαρτί και ακούγονται στο ραδιόφωνο, κάποιες φορές είναι αλήθειες, αλλά έχουν πρώτα περάσει τις εξετάσεις του καναλάρχη , της σκοπιμότητας κλπ κλπ κλπ..... Εκεί μετράει το όνομα και όχι το τι λες, το πως στέκεσαι στο γυαλί , τι φοράς και ποιόν θα χαιρετήσεις το βράδυ..... στα κοσμικά πάρτυ που θα βρεθείς....και όχι αυτό που πιστεύεις.... Εδώ που βρίσκεσαι εσύ, αυτός που θα σε διαβάσει, σε διαβάσει γιατί θέλει να ακούσει την γνώμη σου μόνο. Χεστηκε ποιόν χαιρέτησες το βράδυ που βγήκες, και με ποιόν θα φαες το μεσημέρι.... Εσένα θέλει να ακούσει, την άποψή σου, που είναι και δικιά του.
Keep writing please, γιά όλους εμάς που χρειαζόμαστε να διαβάζουμε ,χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι να ψάχνουμε καθε μέρα αναμεσα στα σκουπίδια.......που μας πουλάνε...

Natalia είπε...

Α ρε Μάνο, μου θύμισες τους πρώτους μου μήνες στο blogging... απλά καμιά φορά η επωνυμία και οι αποκαλύψεις δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Κάπως έτσι πήρα "των ομματιών" μου κι εξαφανίστηκα, αν και νομίζω ότι χρωστάω ένα τεράστιο ποστ σε όσους νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα...
Μην αρνηθείς την ταυτότητά σου για κανέναν ανεγκέφαλο!

Ναταλία

Υ.Γ. Ευτυχώς που δεν πολυκυκλοφορώ στα μέρη που "στήνεις ενέδρα". Αν δω ποτέ τη φάτσα μου εδώ μέσα θα χτυπηθώ στα γέλια :-)

margarita είπε...

gourgourini
LOOOOL
( ήταν καιρός να αξιοποιηθεί αυτό το επίθετο νομίζω)

Ανώνυμος είπε...

nai, nomizw oti to gourgourini eklepse tin parastash. ;)

souroulou-souroulou είπε...

Εκεί που είχα αρχίσει να σιχαίνομαι τους δημοσιογράφους γιατί ξέχασαν να γράφουν, ... ήρθες εσύ ρε Μάνο "και ξαφνικά όλα άλλαξαν".

Πόσο ακόμη θα περιμένω με την υπόλοιπη "νέα γενιά" το ξερίζωμα-ξεπάστρεμα κάποιων πλοκαμιών απ' την τηλεόραση και τις εφημερίδες. ΔΙΨΑΩ και ψάχνω να ΔΙΑΒΑΣΩ μια αλήθεια με ή και χωρίς ταυτότητα.

Τουλάχιστον, αντιλαμβάνεσαι πλέον τον ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ...

ria είπε...

συγνώμη κιόλας, αλλά θα θεωρήσω δημοσιογράφους αυτούς που πανε στο σπίτι της θώδη και στο μαιευτήριο που βγαίνει η γκόμενα του ρουβά?
αυτους που ρωτάνε τη χήρα του πιλότου "πως νιώθετε τώρα?"?
πόσοι είναι πραγματικοί δημοσιογράφοι?

πράγματι, σημασία δεν εχει το όνομα αλλά το τι γράφεις πάνω από το όνομα...

καλή εβδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

"Τότε που δεν έπαιζε ρόλο μόνο το όνομα... βασικά έπαιζε μόνο το τί γραφεις πάνω από το γαμημένο το όνομα."

Ακριβώς αυτό, αγαπητέ Μάνο Αντώναρε.

Δεν παίζει ρόλο, ούτε το όνομα, ούτε το μέσο (ηλεκτρονικό ή έντυπο).

Παλιά διάβαζα ανελλιπώς το Βήμα της Κυριακής. Όταν είδα ΠΩΣ ορισμένοι επώνυμοι αρθρογράφοι μιλάνε και συμπεριφέρονται σε τηλεοπτικές εκπομπές, δεν ήθελα πια να τους διαβάζω.

Μερικές φορές είναι καλύτερα να μη γνωρίζεις καθόλου ποιος γράφει...

Το περιεχόμενο είναι που μετράει.

Χαιρετισμούς.

Ανώνυμος είπε...

Μάνο δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα....έχω αρχίσει και χάνω το φώς μου πια και δεν μπορώ να καταλάβω πως καταφέρνουν ορισμένοι και με τι θράσσος να σου κλείνουν την γαμημένη την κουρτίνα που είναι και δικιά σου στην τελική......εεεεεεεεεεεεεεε τσοπάνιδες ανοιχτε ρε την κουρτινα να μπεί λίγο ήλιος στην ζωή σας να νιώσετε άνθρωποι μπας και ζήσετε λίγο..... η δημοσιογραφία πιά είναι ότι συμφέρει τα "αφεντικά"....ασε που κοντεύω να ξεχάσω και αυτά που έμαθα τόσα χρόνια!!!!
...keer going Mano.....
ΦΙΛΙΑ

Maria Mikro Analogo είπε...

Επιτέλους!!!!! Περιττό να σου πω πως συμφωνώ 1000%...
Καλημέρα.

Κώστας Ιωαννίδης είπε...

Πολύ ομορφιά υπαρχει μέσα σε αυτό το μπλογκ. Μπραβο Μάνο!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Μάνο, δυστυχώς η δημοσιογραφία σήμερα (σε tv και εφημερίδες) περιορίζεται σε πολιτικά παιχνίδια (παιχνίδια και όχι ρεπορτάζ)και lifestyle. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις. Προσωπικά θεωρώ ότι πιο ορθή (χμ... το ¨πιο" μάλλον είναι περιτό) πολιτική άποψη έχει η Ραδιοαρβύλα.

Όταν οι εφημερίδες έχουν γίνει dvd κλαμπ δείχνουν ότι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι απαξιώνουν την δουλειά τους, τα κείμενα τους, τις απόψεις τους. Και ζουν με την ψευδαίσθηση ότι τους διάβασαν 100-200.000 άνθρωποι που στην πραγματικότητα είδαν τους "300" (τυχαίο το παράδειγμα).

Όσο για τα περιοδικά, βρίσκονται σε σύγχηση γιατί κανείς δεν είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες, είτε λόγο κολημάτων είτε γιατί δεν υπάρχει τόλμη.

Αυτή τουλάχιστον είναι η εικόνα που έχω. Μπορεί να είναι και λάθος αλλά κι έτσι να είναι κάποιος μου έδωσε το δικαίωμα να σκεφθώ έτσι.

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο που έγραψα το πρωί, μάλλον χάθηκε...(Είμαι λίγο άπειρη ακόμη μ' αυτά)

Καλή σας μέρα.

LiZardKing69 είπε...

Μ αρεσει που απορουμε με το τι συμβαινει στον (ο Θεος να τον κανει) δημοσιογραφικο χωρο και στον τομεα της "ενημερωσης" γενικοτερα.
Ολοι λιγο ως πολυ εξυπηρετουν συμφεροντα στο ονομα της αποκαλυψης αυτης της ερμης της γυμνης αληθειας που φροντιζουν οχι και τοσο απροκαλυπτα πια να ντυνουν με οτι τους βολευει.
Και το χειροτερο δεν ειναι τοσο που την ειδαν οι δημοσιογραφοι μοδιστρες της ενημερωσης αλλα που εχουν την απαιτηση-ψευδαισθηση οτι μπορουν να μας πλασαρουν αυτη την κακοντυμενη εκδοχη της αληθειας ως απαραιτητο instyle-ξεftyle αξεσουαρ...
Μονο εδω μεσα μπορει καποιος να βρει αντικειμενικοτητα και οποιος απ αυτους τολμαει και μπαινει ξεβρακωνεται πολυ γρηγορα γιατι απ την σουπα που προσπαθουν να μας σερβιρουν αναποφευκτα εχουν αναγκαστοι να φανε πρωτα οι ιδιοι και απ το κατουρημα που της ριχνουμε ολοι εμεις καθημερινα βρωμαν τα χνωτα τους.
Να σαι καλα ρε Μανο, εισαι απ τους ελαχιστους που τιμουν την αντικειμενικοτητα της δημοσιογραφιας και εγω προσωπικα δεν θα ηθελα να σε ξανα"ακουσω" να αποκαλεις αυτους τους γελοιους ως "συναδελφους" σου ακομα και αν η λεξη βρισκεται μεσα σε χιλια εισαγωγικα ή παραθετικα.

Dreamer on the Poof είπε...

εμ! μόνος σου με τόσες γυναίκες
και suspended που βγήκες, λίγο είναι
¨.) ¨.) ¨.)