Γιατί ρε παιδί μου;

Διάβασα στην Ρώμη το βιβλίο (λέμε τώρα) της Δάφνης Μπόκοτα για την Eurovision. Θέλω να σας πω ότι δεν είμαι κανένας τρελλαμένος βιβλιοφάγος, αλλά τα βιβλία τα σέβομαι.
Εχω πολλούς φίλους και γνωστούς που μου λένε:
-Γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο;
Επειδή έχει η γάτα ένα αυτί. ΓιΆ αυτό.
Και επειδή δεν είμαι συγγραφέας.
Σκιτσάρω, άμα σας ενδιαφέρει, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να βάλω τα έργα μου (χαχαχαχαχαχα) σε γκαλερί.
ΤαΆχουμε γαμίσει όλα, επειδή τάχα μου - τάχα μου έχουμε ευκολίες.
¶λλο γράφω σε εφημερίδες ή σε blogs και άλλο εκδίδω βιβλίο το οποίο πουλάω σε κόσμο.
Η κ. Μπόκοτα δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το γράψιμο.
Οσο ξέρω εγώ από αεροναυπηγική, άλλο τόσο ξέρει και εκείνη από συγγραφή. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους που λένε (πόσο πολύ, γράφουν) εγώ είμαι τέλειος, οι άλλοι είναι για τα μπάζα.
Το βιβλίο (λέμε τώρα) της κ. Δάφνης είναι για πολλές κλωτσιές. Περιφρόνησε την γλώσσα, περιφρόνησε την δομή, περιφρόνησε τον αναγνώστη.
Γιατί το πήρα τότε;
Και πώς θα έγραφα, αν δεν τοΆχα πάρει; Και τι θα διάβαζα στις δυό ώρες της πτήσης; (Μαζί πήρα και το βιβλίο της Αννας Παναγιωταρέα «Ο κυρίαρχος των οκτώ», για το οποίο θα σας πω μιαν άλλη φορά, όταν θα είμαι αρκούντως θυμωμένος!)
Το βιβλίο της κ. Δάφνης τοΆχα ήδη διαβάσει μέχρι να πετάξουμε πα΄νω από το Ιόνιο. Εγραψε (υποτίθεται) όλη της την ιστορία με την Eurovision μόνο και μόνο για να φτάσει στον στόχο της: Να κράξει αυτούς που της πήρανε τον euro-θρόνο. Χολή η κάθε λέξη. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα με την χολή στο γράψιμο, γιατί και αυτό είναι είδος γραψίματος, αλλά αυτό ήταν χολή για την χολή. Κακογραμμένη χολή χωρίς ίχνος χιούμορ ή ποίησης.
Εχει η χολή ποίηση;
Φυσικά!
Διαβάστε οποιοδήποτε κείμενο ερωτοκτυπημένου ανθρώπου που τον έχουν εγκαταλείψει, ή προδώσει. Οι γραμμές όμως έχουν από κάτω τους underlined τον έρωτα.
Το πιο αστείο από όλα είναι ότι η κ. Δάφνη τονίζει σε κάθε αφορμή ότι είναι Eξαρχιώτισσα.
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Εξαρχιώτισσα που λάτρεψε τον Σάκη και τον Ψινάκη!
Μισώ τα βιβλία που έχουν ημερομηνία λήξης.
Τι νόημα έχει πια η έκδοσή του, αφού πέρασε η Eurovision, την οποία φυσικά δεν είδα 1ον επειδή είχα καλύτερα πράγματα να κάνω στην Ρώμη Σάββατο βράδυ και 2ον επειδή η RAI φυσικά και δεν την μεταδίδει, αφού οι Ιταλοί έχουν πάψει εδώ και καιρό να συμμετέχουν.
Φεύγοντας από το ξενοδοχείο το άφησα στο δωμάτιο και βγηκα για μια τελευταία βόλτα. Επιστρέφοντας με περίμενε στην ρεσεψιόν.
-Ξεχάσατε αυτό το βιβλίο, μου είπε ο ρεσεψιονίστας.
-Δεν το ξέχασα. Το άφησα! του είπα.
-Κρίμα που δεν μπορώ να το διαβάσω! μου είπε ευγενικά ο άνθρωπος.
-Μπααααα! Μην είστε τόσο σίγουρος!