No Memory!

-Δεν θυμάμαι!
-Τί εννοείς;
-Δεν θυμάμαι, παιδί μου!
-Δεν καταλαβαίνω!
-Τί δεν καταλαβαίνεις;
-Δεν θυμάμαι, σου λέω!
-Δηλαδή τα ξέχασες όλα;
-Δεν θυμάμαι.
Πείτε μου, τί να πεις σε έναν άνθρωπο που σου λέει: Δεν θυμάμαι!
Δεν θυμάται οτι του δάνεισες π.χ. 50 ευρώ την περασμένη εβδομάδα.
Και να τα ζητήσεις, εσύ είσαι ο βλάκας.
Δεν θυμάται καν, ότι του τα δάνεισες γιατί δεν είχε να πληρώσει την ΔΕΗ και θα του την κόβανε.
Βλέπετε, μπαίνει τώρα σπίτι του κάνει ?κλικ? τον διακόπτη και φωτίζεται το σαλονάκι του. Κάνει ?κλακ? την κουζίνα του και βράζει την σουπίτσα του. Αρα γιατί να θυμάται;
Το θέατρο του Παραλόγου;
Παρακαλώ, αφήστε τον Ιονέσκο στην ησυχία του. Δεν έχει καμμιά σχέση με το παράλογο αυτό. Εχει σχέση με την πραγματικότητα.
Τρελλάθηκα;
Μπορεί!
Αλλά σας λέω την αλήθεια.
Ο,τι κατασκοπικά έργα έχω δει, που ο συλληφθείς δηλώνει ?αμνησία? κάνει τους ανακριτές του να σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Οσο και να τον δείρεις, αυτός λέει: Δεν θυμάμαι!
-Δηλαδή δεν θυμάσαι, που δεν είχες λεφτά να πληρώσεις την ΔΕΗ και σου έδωσα 50 ευρώ την Παρασκευή το βράδι;
-Μου έδωσες εσύ;
-Μάλιστα.
-Μήπως μου τα έδωσες με το ζόρι;
-Παιδί μου, είσαι καλά;
-Εξαιρετικά. Γιατί το λες;
-Είναι δυνατόν να σου έδωσα λεφτά με το ζόρι;
-Αμέ.
-Και γι' αυτό το έβγαλες από το μυαλό σου;
-Μπορεί. Σου είπα εγώ να μου δώσεις 50 ευρώ;
-Οχι ακριβώς.
-Τότε;
-Ησουν πολύ στεναχωρεμένος, που όπου να'ναι θα σου έκοβαν το ρεύμα.
-Δηλαδή δεν σου ζήτησα 50 ευρώ;
-Είπαμε: όχι ακριβώς. Αλλά τί να κάνω εγώ; Να σε αφήσω στο σκοτάδι;
-Αρα έχω δίκιο. Δεν στα ζήτησα εγώ. Εσύ μου ταδωσες.
-Τέλος πάντων! Δεν θα συνεννοηθούμε. Μήπως σε παρακαλώ μπορείς τώρα να μου δώσεις εσύ 40 ευρώ, γιατί δεν έχω να πληρώσω το κινητό;
-Οχι!
-Οχι;
-Οχι!
-Ναι, αλλά εγώ σου έδωσα όταν θα σου κόβανε το ρεύμα.
-Για να το λες έτσι θα'ναι. Αλλά εγώ είμαι αξιοπρεπής και δεν σου ζήτησα. Το ότι εσύ σκούζεις, είναι δικό σου πρόβλημα.
-Δεν είναι δίκαιο αυτό.
-Τί να κάνουμε τώρα;
-Τίποτα. Τί να κάνουμε;