10.4.07

Πάλι για τη Μαλβίνα

Τους ξεχνάμε τους ανθρώπους και δεν μ’άρέσει.
Ξεχνάμε το παρελθόν και ούτε αυτό μ’αρέσει.
Δεν μ’αρέσει να ζω στο παρελθόν… αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το ξεχνώ.
Δεν μπορείς να ξεχνάς ανθρώπους που σου έδειξαν πράγματα.
Η Μαλβίνα.
Δεν μπορώ να την ξεχάσω.
Μόνο μου’δειξε πράγματα.

Μια φορά δουλεύαμε μαζί σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό.
Εκείνη είχε μια συνεργάτιδα-βοηθό, πολύ όμορφη κοπέλα.
Μια μέρα φορούσα ένα πολύχρωμο swatch, η κοπελίτσα το’δε… της άρεσε και το’πε…
Το’βγαλα και της το’δωσα.
Η Μαλβίνα αμίλητη από δίπλα.

Μετα από καμμιά εβδομάδα βρεθήκαμε στην αίθουσα με όλους τους παραγωγούς, δημοσιογράφους, καλεσμένους κ.λ.π. Ενας συνάδελφος φορούσε ένα ρολόι… το’δειξε σε μια κοπέλα….
-Σ’αρέσει; Την ρώτησε.
-Ωραίο, είναι! είπε η κοπέλα.
-Θες να στο δώσω;
-Όχι…ευχαριστώ…
-Πάρτο μωρέ έχω κι άλλο.

Η Μαλβίνα έτυχε να είναι εκεί.
Τον άρπαξε από χέρι και του’πε:
-Ακου αγόρι μου… αν θες να κάνεις δώρο το ρολόι στην γκόμενα… καν’το με στιλ.
Ο άλλος που δεν την φοβήθηκε δα… απάντησε:
-Και πως το κάνουν με στιλ, κυρία Κάραλη;
Η Μαλβίνα με κοίταξε πάνω από τον ώμο του, μου χαμογέλασε και του’πε…
-Εχω κάτι στο μυαλό μου… αλλά δεν στο λέω γιατί θα το χαλάσεις…

Ηθελε να μου πει ότι της άρεσε ο τρόπος που έδωσα το ρολόϊ στην πιτσιρίκα, αλλά ήθελε την κατάλληλη ευκαιρία να το κάνει her way. Εδωσε μια ολόκληρη παράσταση για να μου δείξει την ευαρέσκειά της.

Μιαν άλλη φορά μας ζητησε ραντεβού ο πατέρας μιας κοινής μας φίλης, γιατί ο ίδιος νόμιζε ότι η κορούλα του είχε μπλέξει με κάποιον που δεν την ήθελε και αυτή ήταν του θανατά.
-Μην τυχόν και δεν έρθεις σε σκότωσα, μου τηλεφωνησε η Μαλβίνα.
Πήγαμε (φυσικά) στο σπίτι της.
Ηταν η εποχή της γιαπωνέζικης επίδρασης πάνω της…
Αφού ήπιαμε ότι τσάι μπορεί να φαντασθεί ανθρώπου νους… άρχισα εγώ να εξηγώ στον άνθρωπο, ότι δεν είναι δα και το τέλους του κόσμου… κι ότι ο τύπος μια χαρά παιδί είναι… αλλά…. κ.λ.π.
Ο μπαμπάς πουχε πάθος με την κόρη του άρχισε να ψιλο-ηρεμεί και να δωστου τσάγια και ειδικά cookies…
-Ορκίζεσαι ότι μου μες την αλήθεια;
-Αλίμονο… θέλετε ακόμα λίγο περλέ τσάι;
Eκει λοιπόν που’χε σχεδόν λήξει το θέμα… πετάγεται η Μαλβίνα που βασικά δεν είχε μιλήσει μέχρι εκείνη την ώρα (πράγμα σπάνιο και άκρως επικίνδυνο)…
-Ερχεστε μέχρι μπαλκόνι;
Την ακολουθούμε. Ηταν σχεδόν καλοκαίρι…
-Δεν μου λέτε (απευθύνεται στον πατέρα)… τι χρώμα είναι το γκαζόν;
-Ε;
-Λέω, τι χρώμα είναι το γκαζόν;
-Πράσινο βέβαια.
-Είστε σίγουρος; Για κοιτάξτε προσεκτικά.
Πλησίασε ο άνθρωπος στην κουπαστή και κοίταξε από τον 4ο-5ο όροφο (δεν θυμάμαι σε ποιον όροφο ήμασταν)….
-Λοιπόν;
-Πράσινο βέβαια.
-Κι εγω για πράσινο το βλεπω… συνέχισε η Μαλβίνα.
Την κοιταξαμε με απορία…
-Τότε γιατί η κόρη σας προχθές που΄ρθε εδώ έσκυψε απελπισμένη από το μπαλκόνι και μου είπε:
-Μαλβίνα, θα πηδήξω…. γιατί το γκαζόν είναι μαύρο;

Του’φυγε το κλαπέτο του πατέρα.
Εφυγε μετα από 10 λεπτά ζικ-ζακ…
-Ρε συ τι ήταν αυτό που του’πες του ανθρώπου;
-Την αλήθεια δεν σε έβαλε να ορκιστείς ότι θα του πεις; Ε, την αλήθεια του’πα… Οποιος θέλει την αλήθεια είναι άξιος της μοίρας του…
-Μα του είπες την αλήθεια;
-Όχι! Γιατί του την είπες εσύ που ορκίστηκες κι από πάνω;
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Και στο καπάκι τυλίγοντας ένα nigiri, μου εξήγησε γιατί το ψέμα και η αλήθεια δεν έχουν διαχωριστικές γραμμές.

Τη Μαλβίνα την αγαπούσε πολύς κόσμος γιατί (μεταξύ άλλων) ήταν απρόβλεπτη. Οι απρόβλεπτοι άνθρωποι είναι σαν ναρκωτικό. Ετσι και κάνεις παρέα με μερικούς τέτοιους μετά αποκλείεται να σε συγκινήσει κάποιος προβλέψιμος…

Η Μαλβίνα ήταν υπέροχη γιατί ήταν απατεών του μυαλού….όχι σαν τους πολλούς και τις πολλές που είναι απατεώνες της ψυχής (τους).


Το βιντεάκι, που με πάει βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, θα’θελα να το αφιερώσω σε εκείνη, που τοσο αγαπούσε την πόλη.



29 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Την Μαλβίνα την πρωτογνώρισα όταν ήμουν πάνω κάτω 18-20. Οταν λέω "γνώρισα" εννοώ "διάβασα" κι έγραφε τότε στο Φαντάζιο. Τέτοια γραφή, πρώτη μου φορά που συναντούσα. Οχι καλύτερη ή χειρότερη από τις άλλες, απλά διαφορετική. Και για μια σχεδόν έφηβη, όπως ήμουν τότε, μοναδική. Αργότερα την έβλεπα στο sevenx που είχε πολυ καλές εκπομπές, την έβλεπα και στις αποτυχίες της, όπως σε μια εκπομπή που έδινε ..γκαζάκια.
Πολλές φορές έχω ψάξει να βρω κατι γι αυτήν στο δίκτυο, αλλά εκτός απο μια μοναδική σελίδα και σκόρπια κομμάτια (όπως ένα δικό σου Μάνο, που αναφέρεσαι σ' ενα τραπέζι μπιλιάρδου που σου χάρισε ή κατι παρεμφερές), δεν υπάρχει τίποτα.
Μου λείπει η Μαλβίνα. Το χαμόγελο της και το (πολύ μεγάλο) φιλότιμο της. Φίλο, δεν έδινε ΠΟΤΕ. Αχ ρε Μαλβίνα

Kwlogria είπε...

Χαμογελώ πλατιά να μου φανούν όοοοολα μου τα δόντια!! Σμμμμουτς!!!!!!!

Κατερίνα Προκοπίου / Katerina Prokopiou είπε...

"...προσπαθούμε να ξεχάσουμε το παρελθόν, εκτός από τις ελεγείες. Δεν υπάρχουν πια μνημόσυνα, επέτειοι κι αγάλματα νεκρών. Ο καθένας από μας οφείλει να παράγει τις τέχνες και τις επιστήμες που του χρειάζονται".
"Η ουτοπία ενός κουρασμένου ανθρώπου" από το βιβλίο της άμμου,
Χ. Λ. Μπόρχες

Γεωργία είπε...

Μια καλησπέρα, απλά :)

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ για τη βόλτα...!
..Σε όλους μας, λείπει η Μαλβίνα..πολύ...

herinna/ είπε...

:(
Αυτό για τη Μαλβίνα.
Αν ήταν πρωί η βόλτα σου θα σου φώναζα από το μπαλκόνι να έρθεις για καφέ.

An-Lu είπε...

Καλημέρα και ευχαριστώ!

SilentSoul είπε...

Η Μαλβινα ηταν πανω απο ολα θηλυκό...γυναίκα...οπως και η Μελινα.
Αυτο τα λεει ολα πιστευω.

aa-duck είπε...

Ξες... μέσα από τα βιντεάκια ΕΔΩ οι αποστάσεις φαίνονται πιο μικρές από τα κλικ

Ανώνυμος είπε...

AXEXASTI PRAGMATIKA...

AYTES TIS HMERES PIGA KAI AGORASA TA VIVLIA MAGEIRIKHS POU EINAI TO KATI ALLO PRAGMATIKA. MIPOS KAI EGO MATHO NA XRISIMOPOIO TO TSOUKALI... KAI FTIAXNO TIPOTES... LEME TORA.

THIMAMAI OTAN EFYGE I MALVINA POU SE EIXAN KALESMENO SE MIA EKPOBI. DEN ISOUN MONO ESI KALESMENOS ALLA KAI ALLOI POU TIN GNORIZAN.

MIA KYRIA POU KAI KALA TIN GNORIZE (KAI DEN EXO LOGO NA TIN AMFISVITISO) THN APOKALOUSE SINEXEIA "AKSEXASTH MELINA" GELASA PRAGMATIKA POLY OTAN STO TELOS THS EKPOBHS SE THIMAMAI NA THN DIORTHONEIS KAI AGANAKTISMENOS NA THS LES..."MALVINA", MALVINA"
KYRIA MOU... PEITE TO TOULAXISTON MIA FORA SOSTA...

FILIA

Ανώνυμος είπε...

A KAI KATI ALLO...

SORRY EGO DEN EXO BLOG. ISOS GIATI DEN EXO TO TALEDO NA GRAFO.

KATANNOO APOLYTA TOUS LOGOUS POU DEN EPITREPEIS SE EMAS NA AFINOUME TA COMMENTS MAS.

ALLA EINAI PRAGMATIKA KRIMA GIA ORISMENOUS ANEGEFALOUS NA TIMOREIS OLOUS EMAS.

KALO SAS VRADY

manosantonaros είπε...

Marilena: Εχεις απόλυτο δίκιο: Φίλο δεν έδινε ποτέ. Από τη Μαλβίνα είχες πάντα σε δεύτερο επίπεδο να μάθεις κάτι. Μ’αρέσει να τη θυμάμαι. Συμβαίνει σε πολλούς και πολλές. Η Μαλβίνα είχε το θείο χάρισμα να την αγαπά όλος ο κόσμος. Και αυτοί που την μισούσαν , από αγάπη το κάνανε. Η ίδια δεν νομίζω ότι μίσησε κανέναν… Μόνο όταν ζήλευε γινόταν επικίνδυνη.,.. αλλά και πάλι είχε απαράμιλλο στιλ. Η Μαλβίνα εκανε την αριστοκρατία λαϊκή πρακτική… και είχε μεγάλη καρδιά… άλλο το να την διαβάζεις και άλλο να σε κερνάει καφέ… Ευχομαι να περνάει καλά.

Κωλόγρια… μμμμμ το ξέρω μικρή μου… το ξέρω…

Katproko… Noμίζω ότι εκει εκείνη θα συμφωνούσε. Αν και ένα ψιλοαγαλματάκι (χαχαχαχα) δεν νομίζω να την χάλαγε…

Γεωργία: Γειά σου Γεωργία…

Eugene…Φχαριστώ για την παρέα.

Herinna… Δεν οδηγώ με τη τσίμπλα στο μάτι. Παρε όμως ένα φιλάκι.

An Lu.. κι εγώ γλυκειά μου… και μάλιστα για πολλά πράγματα…

Silentsoul… Eυτυχώς Ευγενία μου, δεν ήταν μόνο αυτό… αλλά βασικά έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό την έκανε και σπουδαία… είχε όλους τους φόβους και όλα τα προσόντα ενός θηλυκού…

aa-duck.. με τιμά η παρατήρηση σου

Νasai kala… Δεν είναι απίστευτο που δεν μιλά πια κανείς (δημοσίως) γι’ αυτην… ναξεραν μερικοί πόσο τυχεροί είναι που δεν πρόλαβε η Μαλβίνα το blogging… Πωπωπωπω δεν το’χα σκεφτεί ποιτέ…
Οσο για το moderaition των comments, θέλω να σου πω, ότι από τότε που το έβαλα δεν χρειάστηκε να reject παρα μόνο ένα comment…
Eγώ λυπάμαι πιο πολύ….

herinna/ είπε...

Τώρα εμείς εδώ γιατί δεν είπαμε χρόνια πολλά; Πάρε ένα Πασχαλινό φιλάκι πίσω.

------ είπε...

Δεν τη γνώριζα από κοντά...μόνο όπου τη διάβαζα ή την έβλεπα στην Τ/Ο.
Με επιφύλαξη λέω λοιπον την προσωπική μου εκτίμηση.
Ηταν νομίζω μια εξαιρετικά προικισμένη γυναίκα με μπούσουλα το να ξεχωρίζει...με όποιο κόστος.
Χρόνια σου πολλά

Aggelos Spyrou είπε...

Συγκινήθηκα...

Απρόβλεπτοι άνθρωποι... Απρόβλεπτο τέλος... Απρόβλεπτη ζωή...

..."γιατί το ψέμμα και η αλήθεια δεν έχουν διαχωριστικές γραμμές"...

Ο oscar wilde είχε γράψει κάποτε ότι: "Η αγνή και απλή αλήθεια είναι σπάνια αγνή και ποτέ απλή"...

Οι απατεώνες της ψυχής χάνονται πριν το βιολογικό τέλος του σώματός τους. Οι "απατεώνες του μυαλού", οι αγνοί και απλοί, ζουν πάντα. Έστω στην ανάμνησή μας. 0:/

vatraxokoritso είπε...

να περάσεις τέλεια !!!!!

So_Far είπε...

Χρόνια Πολλά κι από μένα και να είστε πάντα καλά.
¨Ετυχε να κάνουμε παρέα με τη Μαλβίνα όποτε βρισκόμουν στην Ελλάδα και είχα χρόνο. Τί να πω..!!! Απλά αξεπέραστη και τόσο μα τόσο σοφή. Για τη Μαλβίνα ένα αξίωμα καταρρίπτεται: Ουδείς αναντικατάστατος.

Ανώνυμος είπε...

Όποιος ζει στη μνήμη, δεν ξεχνιέται ποτέ.

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

"απατεώνες της ψυχής". ωραίο. θα το δανειστώ.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο βιντεάκι!

Ωραία βόλτα!

εγώ που δεν ήξερα προσωπικά την Μαλβίνα , για να πω την αλήθεια , δεν την θυμάμαι όταν περνώ από πλατείες ή από μαγαζιά, μόνο να όταν τυχαίνει να περάσω έξω από το Ερίκος Ντυνάν μου βγαίνει ένα αχ! Πως χάθηκε κι αυτή!
Γιατί θυμάμαι εκείνη την ανακοίνωση στα ΜΜΕ "σήμερα η Μαλβίνα Κάραλη άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Ε.Ν...."

Συγνώμη, άσχημη μνήμη είναι το ξέρω.

Ανώνυμος είπε...

Μάνο μου, μάς λείπεις!

Είσαι καλά;

ΒΑΣΙΛΗΣ Μ.

Λευκωσία.

vatraxokoritso είπε...

Μια χαρά είναι η κου##λα για μας δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο!
Χαχαχαχα!!
Την επόμενη φορά ...(τατουάζ με τον Ρομπέρτο Κάρλος θα κάνω.)

Mantalena Parianos είπε...

Ήταν σα να ήμουν κι εγώ εκεί έτσι όπως τα αφηγήθηκες.
να 'σαι καλά βρε άνθρωπε

:)

insomnia#3 είπε...

...λίγο από πλήξη,περισσότερο από περιέργια,άρχισα κι εγω την ίστορία με τα blogs...κι όσο πέρναγε ο καιρός η περιέργια λίγόστευε κι η πλήξη μάλλον αυξάνονταν. Δεν θέλω μεγάλα λόγια να σου πω, δεν σε ξέρω κι όλας (ασε που αν σε ήξερα τότε στα σίγουρα μεγάλα λόγια στα σίγουρα δεν θα σου τα'λεγα), πάντως ανακαλύπτοντας την σελίδα σου λέω και γι'αλλο λίγο με τα blogs να συνεχίσω.
Να'σαι καλά , γιατί πραγματικά έχεις ενδιαφέρον !!!

Γιάννης

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Σ΄ευχαριστούμε Μανο που μας τράβηξες από τις μνήμες μας αυτό το παράξενο χαμογελαστο ξωτικό.

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

μου έδωσες και την ευκαιρία να κάνω και εγώ μιά προσωπική μνεία.
http://stavraetos.blogspot.com/2007/04/blog-post_7131.html

σε διαβάζω συχνά

Ανώνυμος είπε...

"Κόρες ακαμάτρες και λοιπά νοικοκυροκόριτσα γεια σας και ευτετέστετε! Εγώ σας μιλάω καλέ,αυτή με το κατσικοκούρεμα"
θυμάστε που άνοιγε έτσι την εκπομπή της???χαχαχαχα
Σίγουρα λείπει σε πολλούς...που εγώ την πάω γιατί είναι Υδροχόα καρατσεκαρισμένο! χαχαχα
Την "γνώρισα" από το οπισθόφυλλο της Ελευθεροτυπίας, το Μαλβίνα-live, Μαλβίνα-Ηοstess, την εκπομπή στο seven-x (xxxxxxx, η κατάρα του χι δηλαδή)και το σταρ. τα άρθρα στο symbol (αυτό με τις αγκύλες) και το περιοδικό "Ο1" και τέλος η "ξένη δημοσίευση" στο πράγμα το τραγκίσιο που έλεγε κι η ίδια (λέγε με και "χώρα")...
Μετά θάνατον διάβασα τα βιβλία της και αντηλήφθην την ευρύτητα πνεύματος και το αξεπέραστο μυαλό της.
Α! για βιντεάκια από μαλβίνα (με πολύ κουνιοτράμπαλες μοντέλες και λουγκρές σχεδιάστριες μπείτε στο www.youtube.com)
Υ.Γ. Ήθελα να γράψω κάτι πιο μελό αλλά έχω την κατάρα του Ντοστογιέφσκι (αυτού με τους χαπακωμένους κατατονικούς ήρωες, που είναι μεσ'την ντίρλα λες κι έχουν κατεβάσει τρία κουτιά βάλιουμ).
Ενώ το ξεκινήσαμε πολύ ωραία με γλυκιά νοσταλγία, το κάναμε εντελώς μελό...που ναι μωρή η πλερέζα η δίμετρη,να την βάλω η χήρα του Μάο?

xarxam είπε...

...Καλησπέρα! Εκτός του ότι "κόλλησα" σε αυτό το blog για την Μαλβίνα, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να έβλεπα ξανά τις εκπομπές της... Υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν κάπου??

Ανώνυμος είπε...

Ένα εκπληκτικό βίντεο για μία εκπληκτική γυναίκα!Άρα και όποιος το ανέρτησε είναι τέλειος!Γιατί πολύ απλά είναι τελειότητα να εκφράζεις τα συναισθήματά σου............ΑΦΟΒΑ!