25.6.07

πώς μας λέμε, είπαμε;


Στο blog του φίλου μου του Pascal (abelofilosfies) γίνεται μια ενδιαφέρουσα συζήτηση περί ανωνυμίας ή μη στο Internet. Δεν μπορώ να'χω αποψη για την ηδονή της ανωνυμίας, αφού δεν την επέλεξα. Δεν με ενοχλεί όμως γιατί έτσι είναι οι κανόνες του παιγνιδιού και για να το παίζω, τους αποδέχτηκα.

θα'θελα απλώς να ξέρω πόσοι ανώνυμοι (δηλαδή με knicks) που τόσα έχουν να πουν (και με σοβαρότατα στοιχεία) υπερ αυτού, θα υποστήριζαν το ίδιο αν κέρδιζαν π.χ. το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Και μην μου πείτε για τον Ελύτη, γιατί εκείνος είχε αλλάξει το ονομά του, δεν ήταν ανώνυμος-με ψευδώνυμο.

Από την άλλη θα ήθελα να ξέρω πόσοι επώνυμοι (δηλαδή με το ονομά τους bloggers) θα τολμούσαν να γράψουν προσωπικές τους ιστορίες.

Κακά τα ψέμματα.

Το διαδίκτυο εδωσε σε πολλούς (που το επέλεξαν) τη δυνατότητα να ξετυλίξουν εναν εαυτό που μόνο οι ίδιοι γνώριζαν. Κατα την ταπεινή μου γνώμη το έκαναν για δυο βασικά λόγους: Είτε γιατί φοβούνται (με την έννοια της επαγγελματικής προφύλαξης, δεν ήθελα να το μάθουν οι τριγύρω τους…) είτε γιατί ντρέπονται για την αλήθεια τους.

Δεν μπορώ να κατηγορήσω ούτε τους μεν τους δε. Αντιθέτως το σέβομαι και ομολογώ ότι μ'αρέσει πολύ ο διάλογος μαζί τους… Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όσοι bloggers είναι φίλοι μου, γνωριζόμαστε κ.λ.π. βασικά δεν ανταλλάσουμε (πια) comments. Κάτι σημαίνει αυτό… ή κάνω λάθος; Παράδειγμα η Ψιλικατζού… πάντα περίμενα το καινούργιο της ποστ για να αφήσω ένα σχόλιο… μετα γνωριστήκαμε και έγινε η Ντίνα… ε, αμα θέλω να της πω κάτι… ή την επιθυμώ της τηλέφωνώ…το ίδιο και με τον Καλτσό… τον Καιρό… την Τριαντάρα… την Τζαμάϊκα… τον Πασκάλ…τη Μαργαρίτα…τον Μαύρο Γάτο… την Βατράχω… (πω, ρε πούστη μου παραλίγο να την ξεχάσω… Εχετε ακούσει Σαλονικιά να γκρινιάζει;) κ.λ.π.

Και μια και το αναφέρουμε… το Βατραχοκόριτσο… με τις τρομερές του φωτογραφίες… τα κείμενα που τα λέει τσουβαλάτα… που ερωτεύεται… καβλώνει… θυμώνει… κι ο, τι θυμάται χαίρεται… είναι φυσικό να τραβάει το ενδιαφέρον των ανδρών.

Λοιπόν θα σας πω εγώ που δεν είμαι επηρρεασμένος αφού είναι φιλαράκι μου και την ξέρω καλά γιατί όταν έρχεται στην Αθήνα μένει σπίτι μου. Ναι, είναι κουκλάρα… ναι είναι σέξι και ναι… (κάνει) και την άνετη. Είναι τρομερά γρήγορο και αναλυτικό μυαλό και ιδιαιτέρως (πολύ-πολύ) συναισθηματική… και είναι και από την Σαλλλονίκη.

Λοιπόν άντε και τη συναντάτε… σας είναι αρκετές οι πληροφορίες που σας δίνω; Είστε απολύτως σίγουροι ότι μη φορώντας το ψευδώνυμό σας μπορείτε να την κατακτήσετε;

Δεν είναι αυτός ο στόχος σας;

Α, μη λέμε ο,τι θέμε…

Θέλω να πω, ότι το ψευδώνυμο είναι υπέροχο όσο το φως της οθόνης λούζει το πρόσωπό σου… αν όμως ο στόχος είναι η εκτός internet επικοινωνία, τότε –όπως όλοι κι όλες ξέρουμε- αλλάζουν δραματικά οι κανόνες…

Διαβάζω ενδιαφέρουσες αναλύσεις για τα ψευδώνυμα σε εποχές συνωμοτικότητας κ.λ.π.

Συμφωνοι, αλλά αυτό τί σχέση έχει να κάνει με το καθημερινό μας blogging;

Είμαι μεγάλος θαυμαστής του κ. Πασχαλίδη.

Γράφει πολύ διαφορετικά και χαίρομαι που είναι φίλος μου.

Είμαι ενας απ' αυτούς που εδώ και καιρό τον ψήνω να βγεί με το ονομά του, αλλά με την προϋπόθεση να συνεχίσει να γράφει τα ίδια. Οι περισσότεροι που το'καναν (όχι όλοι) έχασαν την φρεσκάδα στα blogs τους…

Δυστυχώς ήταν κάτι αναμενόμενο.

Για να ξέρεις όμως αν είσαι καλός σ' αυτό που κάνεις, δεν αρκεί η δική σου μόνοιγνώμη, αλλά βασικά των άλλων…

Καλά λοιπόν έκανε ο Γιώργος…

Να απελευθερωθεί... αφού το γράψιμο είναι ο μεγάλος του έρωτας.

Το'κανε...

Μόνο σε καλό μπορεί να του βγεί...

Μπορεί να τον δυσκολέψει στην αρχή... να γίνει στόχος... να θυμώσει... να μετανιώσει... αλλά οι βουτιές δεν έχουν rewind στην real life.

Η γνώμη μου είναι ότι ο pascal προκάλεσε αυτη την κουβέντα για να έχει άλλοθι... προτιμάτε αφορμή... ΟΚ! αφορμή για να πεί το όνομά του. Δεν νομίζω ότι θα συμφωνήσει… αλλά εγώ επιμένω.


Τέλος... μα για ποιό πράγμα μιλάμε;

Δεν έχετε μάθει ότι οι νέοι υπολογιστές διαθέτουν ενωματωμένη camera;

Δεν έχετε προσέξει ότι στα links π.χ. των αμερικανών bloggers δεν υπάρχουν ονόματα αλλά φωτογραφίες;


Αλήθεια πιστεύετε ότι οι 700-1.000 ενήλικες bloggers στην Ελλάδα δημιουργούμε το trend; Xαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.


Και μια και κουβεντιάζουμε για την ανωνυμία, πρέπει να πω ότι έχω καταλήξει στο ΓΕΝΙΚΟ (καρα-αυθαίρετο) συμπέρασμα, ότι συνήθως διευκολύνει τους ανθρώπους για γκομενιλίκι και για εκτόνωση ταλέντων, ονείρων, απωθημένων....

Τα ψευδώνυμα λοιπόν ήρθαν κουτί.


Θέλετε να το αναλύσουμε σε υψηλό επίπεδο για το πώς το'δε ο Τσέχωφ και πως χρησιμευσε στην Αντίσταση και στην Χούντα;

Δεν έχω αντίρρηση....

Ομως μη μου βάζετε λάθος ηλικία στο profile, γιατί φοβάμαι πώς ο Φρόϋντ θα είχε πόλλές αντιρρήσεις.



Η ψευδωνυμία είναι αλήθεια ότι κουβαλάει εναν μύθο. Πολλές φορές -ομολογώ- ότι τον ζήλεψα. Σχεδόν τον φθόνησα. Φοβάμαι όμως ότι πηγαίνουμε σε μια εποχή που το ανώνυμο θα είναι παντού (και δεν εννοώ το internet)... δείτε τους "επώνυμους" ηθοποιούς ή καλλλιτέχνες, που το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, αγνοεί το ονομά τους... Αν σας ενδιαφέρει να εκφράζεστε ή να διεκδικείτε ώς κάποιος/α που δεν είστε... δικαίωμα σας... Σκεφθείτε μόνο, μη χρειαστεί κάποτε να λέτε "εγώ είμαι αυτός/η" και να μην σας πιστεύουν.

Εχοντας κάνει πολύ βόλτα στα blogs ανακάλυψα ότι αρκετοί ζούν με την ελπίδα της επωνυμίας κουβαλώντας ψευδώνυμο... Ο Ιονέσκο θα'κανε πάρτι, αν είχε blog.



Κατα τα άλλα Γιώργη μου, σου εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου, να πας ποοολύ μακρυά και τα μαύρα γιαλιά να τα φοράς όποτε σε στραβώνει ο ήλιος κι όχι να θες να κρυφτείς από πίσω τους...





PS. Φαντάζεστε ας πούμε ο Δημήτρης Λιμπερόπουλος να ήθελε να γράψει τις αναμνήσεις, τα ρεπορτάζ και τις ιστορίες τους με ψευδώνυμο; Ποιόν θα αφορούσαν , άστε που θα'ταν τρομερή μαλακία.

Από την άλλη θα γουστάριζα πολύ έναν πολιτικό που θα ΑΠΟΦΑΣΙΖΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ... να κάνει blogging (όχι προπαγάνδα) με ψευδώνυμοι; (Μα τί είναι αυτα που λέω Θεέ μου, Θεέ μου -Τ.Βοσκόπουλος)



PS2. Παρεπιπτόντως θυμηθείτε ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα τιγκάρουμε με όψιμους bloggers-υποψήφιους. Εχετε το νού σας... Τί εννοώ;

Εννοώ να προσέχετε ποιον βάζετε στα links σας....

Εννοώ, ότι αυτα ακριβώς τα link, που τόσο εύκολα βάζουμε τους φίλους μας, μήπως έφτασε η στιγμή να σκεφτούμε ότι είναι η περιουσία μας... Μην περάσει από το μυαλό σας ότι η επισκέψιμότητα των blogs δεν θα ενδιαφέρει συντόμως πολιτικούς κι όχι μόνο (συγκρατείστε αυτο το όχι μόνο!" Και όπψς λέει κι Νιόνιος: "Οποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει...."



Διευκρίνηση: προφανώς και ο καθένας έχει το απόλυτο δικαίωμα να φιλοξενεί στα link του οποιον γουστάρει , για οποιον λόγο γουστάρει και λογαριασμό δεν θα δώσει σε κάνενα. Λέω απλώς ότι επειδή είναι η πρώτη φορά που πάμε σε εκλογες με blogς, καλό είναι να μην σας πιάσουν κώτσους... Ε;


12 σχόλια:

Alitovios είπε...

"Αλήθεια πιστεύετε ότι οι 700-1.000 ενήλικες bloggers στην Ελλάδα δημιουργούμε το trend;"

"Εμείς" λεβέντη μου δεν πιστεύουμε τίποτα. Εσύ είσαι αυτός που κάθε τρεις και λίγο μιλάς για την εκολαπτόμενη επανάσταση που ψήνεται στα blogs.

Α, και που κολλάει με όλα αυτά το βατραχοκόριτσο δεν κατάλαβα.

Γιάννης Αρ είπε...

φαντάζομαι να περπατάω στην Αθήνα και να σε πετύχω σε κάποιο παγκάκι να βγάζεις απορροφημένος τις φωτογραφίες σου ..............Να πλησιάσω σιγά σιγά και ξαφνικά να σου ουρλιάξω στο αυτί...........

Δεν θα το κάνω, γιατί μπορεί να πάθεις τίποτα...... αλλά επέτρεψε μου να το σκέφτομαι και να γελάω.

ελπίζω να μην αρχίσεις να κοιτάς πίσω σου την στιγμή που θα φωτογραφίζεις

καλή βδομάδα

industrialdaisies είπε...

Πάντως Μάνο, είναι απλά η προσομοίωση της πραγματικής ζωής. Σε αυτήν η γνώμη ενός επωνύμου ενδιαφέρει και είναι πολλές φορές ακριβώς το γεγονός της επωνυμίας του ομιλούντος που κάνει την άποψή του αποδεκτή κι επιθυμητή.

Από την άλλη, ο μη διάσημος άρα ανώνυμος (παραλογισμός της κοινωνίας αυτό) δεν ενδιαφέρει, δεν έχει λόγο να μαθευτεί το όνομά του. Πάρε τα γκάλοπ στον δρόμο. Για το ίδιο θέμα, αν γίνει γκάλοπ στον δρόμο δεν ερωτάται ποτέ το όνομα. Αν ερωτηθούν διάσημοι για την άποψή τους θα ερωτηθούν ακριβώς για το λόγο ότι είναι διάσημοι.

Στα blogs λοιπόν τυγχάνει εφαρμογής αυτό. Δεν έχω λόγο να υπογράψω επωνύμως, όχι γιατί κρύβομαι αλλά γιατί δεν ενδιαφέρει κανέναν το ονοματεπώνυμό μου. Αντιστρόφως, ο επώνυμος είναι εξοικειωμένος με τα εύσημα που του αποδίδονται όπως και με το να παίρνει την ευθύνη των λόγων του.

Βέβαια, υπάρχουν κι εξαιρέσεις... Όπως παντού άλλωστε. Καλή εβδομάδα!

Υ.Γ.: Είδα το blog του μπαμπά της Λυδίας που έβαλες στα links σου. Εκεί καταλαβαίνεις ότι δεν έχει σημασία ποιος γράφει αλλά τι. Κι αυτή είναι η ουσία της γραφής την οποία έχουμε χάσει μέσα σε αυτό το καταναλωτικό παραλήρημα. Το τι γράφεται πάνω από όλα, όχι το από ποιον. Στενοχωρήθηκα πολύ.

Ανώνυμος είπε...

Έτσι είναι τα πράγματα.
Γι' αυτό και τελικά αποφάσισα να γίνω (και) Γιώργος Πασχαλίδης και να μην παραμείνω (μόνο) pascal.

Ό,τι και να γίνει πάντως, ΕΣΥ θα φταις, να το ξέρεις ;)

ΥΓ. Καλά ρε, προσπαθείς να με βγάλεις άσχημο; Μπα σε καλό σου...

Я верю в Сталина είπε...

Καλησπέρα! Έφτασα στα χωράφια σου μέσα από link και τολμώ να πω ότι είσαι μια δύσκολη γραφή, γιατί αδελφέ μου τα λες πολύ χύμα. Δεν είναι κακό, αντιθέτως, όμως για πολύ κόσμο είσαι... πώς να το πω; πνευματικά δύσπεπτος...
Έχεις δίκηο, όπως δίκηο είχε κι η Μαρία Δεδούση την οποία καραεκτιμώ από τα posts που έχει ανεβάσει και γουστάρω πολύ γιατί τη νοιώθα και λίγο σα γειτόνισα. Ήταν κι ο λόγος που βγήκα με ονοματεπώνυμο το post της.
Δεν μπορώ παρά να μη συμφωνήσω και να σημειώσω πως όλη αυτή η ανωνυμία προσδίδει μια παιδιάστικη αφέλεια περί του απόκρυφου και της ελευθερίας του να εκφραστείς όπως θέλεις. Το αν είναι καλό ή κακό δεν ξέρω αν έχει και τόση σημασία και νομίζω ότι οι λοιποί χρήστες χέστηκαν αν μάθουν τί νομίζω εγώ. Αναφέρεις τη λέξη trent και τελικά δεν ξέρω καν αν είναι δόκιμος ο όρος για τα ελληινκά δεδομένα. Εννοώ ότι το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ελλάδα δεν μπορεί να στείλει email, οπότε δεν μπορώ να γνωρίζω αν ακαι πόσο τα μπλογκς είτε είναι 700, 1000 χρηστών μπορούν αν αλλάξουν κάτι.
Ελπίζω να μην σε κούρασα με τις φλυαρίες μου. Take care

Manya Maratou είπε...

ξέρεις τι μ΄ αρέσει; μ΄αρέσει που γράφεις τόσο ωραία και αμα λάχει πετάς και τη λέξη που θες στ' αγγλικά, έτσι, γιατί έτσι.
καλησπέρα.
α ναι, και για τα ονόματα:
΄΄εβαλα εμφανώς το όνομά μου στο μπλογκ όταν ήθελα να γράψω ένα φρουδικού τύπου σχόλιο στον καιρό γιατί δεν μου πήγαινε με τίποτα να το γράψω ως ανώνυμη ή ψευδώνυμη.
δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό, αλλά είναι σχετικό. ;)

Medman είπε...

Κύριε Αντώναρε, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ένας χώρος όπου ανθεί η γνήσια νοοτροπία του Νεοέλληνα θα αποτελέσει κλειδί για τις επικείμενες και τις εν γένει μελλοντικές εκλογές?Και για να διευκρινίσω, η νοοτροπία του Νεοέλληνα (και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μου - όπως κατ' επανάληψη έχω πει - ενίοτε και δική μου) είναι να είναι γνώστης του κάθε θέματος που πλανάται.Βέβαια από την άλλη, κάτι παραπάνω θα ξέρετε αναφορικά με το πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης.Ενδεχομένως από κάπου, να έχετε πολύ έγκυρες πληροφορίες ότι πρόκειται οι την πολιτικοί σκηνή απαρτίζοντες πρόκειται να στραφούν στα blogs.Εντάξει δεν αναλύουμε το ανήθικο κομμάτι της υπόθεσης από μέρους των πολιτικών.Παρεμπιπτόντως, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου, τι σας είναι ?

Πολύ αξιόλογο το βατραχοκόριτσο.ΠΟΥ κολλάει ?

Κάτι για το τέλος, μην λησμονείτε το γεγονός ότι υπήρξαμε επισκέπτες του blog σας και κατά το παρελθόν και είδαμε και άλλες πλευρές του εαυτού σας...

αθεόφοβος είπε...

H ανωνυμία έχει και μία άλλη όψη από αυτή που γράφεις.
Το επώνυμο γραπτό έχει μιά συγκεκριμένη βαρύτητα ανάλογα με αυτόν που το γράφει.
Είχα γράψει παλιότερα ότι άν ο Νίκος Δήμου πχ.,δεν έγραφε με το όνομα του αλλά με το ψευδώνυμο «δύο πουλάκια κάθονταν γιατί το 3ο το έφαγε η γάτα» θα είχαν τα γραπτά του την ίδια αναγνωσιμότητα;
Δεν το πιστεύω.
Ο Πασκάλ που αναφέρεις απέκτησε με τα ΓΡΑΠΤΑ του αναγνωσιμότητα και όχι γιατί είναι ο Πασχαλίδης και αυτό το θεωρώ σημαντικώτερο.
Προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση να γράψω με το όνομα μου αλλά χαίρομαι γι΄αυτούς που με διαβάζουν γι΄αυτά που γράφω όχι για το ποιός είμαι.

Ανώνυμος είπε...

//////////////////////////////ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
«Είναι ο άντρας της ζωής σου; Είσαι η γυναίκα της ζωής του; Πάρε εκδίκηση. Μάθε πως, στο τελευταίο βιβλίο της Ζώσης Τιποτοπούλου "Η αυνανιστική αυτάρκεια της νοητικής ωραιοπάθειας. Ανάλυση και Πρακτική". Μέγα Βραβείο Ακαδημίας Ρέυκιαβικ.»
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ/////////////////////////////

____________D R U M R O L L… *L O U D~C Y M B A L~C R A S H!*___________

Argyrenia ή drama queen ή θαλασσομπερδεμένη ή bloggaki ή bebelac ή Bebe ή κωλόγρια ή hliaxtina ή patsiouri ή an205 ή bicoutti ή Crucilla ή Debby ή αγνωστη ή Kαπετάνισσα ή αύρα ή ανεμοδαρμένη ή Mil-lu ή melomenos ή Julia ή κολοκυθάκι ή Γιωρίκας ή maria-nefeli ή Candyblue ή sofi-k ή τετραδιάκι της Κάντυ ή χαδάκι ή Lost ή χνουδάκι ή n.ago ή debby ή tr0l ή An-lu ή Νυχτολούλουδο ή χρυσοψαράκι ή carrievsbridget ή liodara ή keimgreek ή xrwmata ή hazeleyes ή sea-ina ή stavento ή pieta ή aisthisis ή adonios ή faeladi ή enoraergasias ή christosg ή feggaroskoni ή fairysmoke ή Ονειρομαγειρέματα ή Fibi ή Goudaki ή λουκουμάκι ή angelikoula ή Ραλλού ή jkpant ή Γεωργία ή mhxeirotera ή τσέλιγκας ή λωλιτα ή salome ή πιτσιρικα ή ή Maika ή lola-karapidiola ή προβατάκι ή λιανοκλαδι ή Μαρια-λεμονατη ή Πωλινάκι ή ή billzouk ή απουσία ή crazycow ή Φραουλενια ή Ατταλάντη ή asteroid ή markos-the-gnostic ή trelofantasmeni ή just me ή Sailor ή Raison d' etre ή therioanimero ή Φανή ή Κερασιά ή fiery-fairy ή fafella ή unlearn-relearn ή anarchist ή ή Lucy ή tzonakos ή Zooman ή asfyxia ή lilikamp ή Natassaki ή Ενεσούλα ή mikroparathiro ή skandalia ή nam3l3ss ή lenousio ή βρεγμενες γατες ή ta skasmena ή kathimerinitrella ...and the list goes on.

Ουφ!

Kαλε τι μουνοπρακτο ειναι αυτο, αν ειναι δυναμον, ουτε ο φαντομας δεν εχει τοσα ονοματα. Θεα-Θεα, δεν ξαναγινε λεμε! Entertain us *baby*, μη ντρεπεσαι (στα 500id δωρο Κιντερεκπληξη και στα 1000 air condition)! Α, ολα κι ολα, με τοσα *Idοια* που να προλαβεις να βρεις αντρα! Απαπα, για ιδανικο δεν το συζηταω, χικ

*Ahem*! Αποριουλα Νο1: Τι δουλεια κανεις; *Ahem*! Αποριουλα Νο2: Αν αρρωστησεις και μεινεις χωρις adsl (φτου-φτου-φτου, λεμε τωρα), θα αρρωστησουν κι ολες οι περσονες σου; *Ahem*, λεω! Αποριουλα Νο3: Σε ολα τα *Idοια/μελια* σου χρησιμοποιεις το ιδιο password; Ουπς! Καλα ντε... "καλα"; τι καλα, μονο καλα, τρικαλα!

Αγαπη μου, ολοι οι εγκληματιες αφηνουν ιχνη και ιδιως οι αγαμητες *36αρες* βλαχαρες με Νχασμένη προσωπικοτητα. Αν η Αμαλια Καλυβινου ηταν η προσωποποιηση της αληθειας, και σημερα υποκλινεσαι στη μαγκια του «Στομαχη», τοτε εσυ εισαι η *περσονοποιηση* του στρας. Η μεγαλυτερη απατη στην ελληνικη βλακοσφαιρα μετα τη γερο-Zoyfitsa. Και επειδη οι ψευτες και το κακο συναπαντημα μονο τον πρωτο χρονο χαιρονται, enjoy!

Να θυμασαι μονο οτι οι *περσονες* σου δεν εχουν ουτε μια σταλα ψυχουλα και στο τελος μενεις παντα μονη, εσυ κι ο δονητης σου, τη μονη σταθερη αξια στο χρονο. Τι να "μαζεψεις" αγαπη μου, εχεις γινει ρομπα. Δονητης rulz, λεμε!

Αντε αγαπουλα μου, χειραγωγησε τωρα τη βλακοσφαιρα n' stop bee-itching, εχεις *αναγκη* την προσοχη μας, νιωθεις τοσο αδεια. Να ειχες και ταλεντο, τι καλα που θα ηταν... Ακομα καθεσαι; Ωρα να αρνηθεις τα παντα φορες 3, να κρυφτεις σε καινουργια Id και να ανεβασεις το *pagerank* της αδειας σου ζωης. Link blog, λεμε! Ξερεις εσυ... *μονο* εσυ ξερεις, γι'αυτο και δε θα συναντησουμε ποτε, αυτοπροσωπως. τις περσονες σου, Πεσε πιο χαμηλα, σου παει.

Περαστικα σε οσες/ους κατεθεσαν την ψυχουλα τους... *δεν*, λεμε! Elvis has left the building! Ζουρι, Artemis, Μοντρεσορακι, Magica, Νικο, Nosy, Μιλτο, Ντινα, Lamioti, Μανο, Αντιγονη, Simo, Στέλλα, Marirena, Marialena, Nada, Μαριω, Roidi, Annania DCD, Atron, Zero... συμβαινουν και στις καλυτερες οικογενειες. Just another *ατυχης* συμβαν. ;)

Αναβυσσος η ψυχη του ανθρωπου... Μηπως (λεω 'γω τωρα), να τα συζητουσες ολα αυτα (100+ περσονες ειναι αυτες) στα σεμιναρια που πηγαινεις; μηπως... ΠουΧου, λεγοντας: Γεια σας, με λενε (αν θυμασαι ακομα το ονοματακι σου) και ειμαι Νχασμενη blogoholic! Ειναι μια αρχη... ξερεις πριν ερθουν τα 2ª αντα!

Id.ios και τα ξαναμανταλεμε,
Ιδανικο αντρογυνο και ακομπλεξαριστο, cool ατομακι.
Hola!
χιιι

Bonus Τιπ (υγιεινης διαστροφης): Στο συρταρακι του γραφειου σου, μαζι με τις κνορ, βαλε και κονσερβουλες, κομποστουλες, κρακερακια, μπισκοτακια, σοκολατακια, λικερακι, κτλ για τις δυσκολες ωρες... δε χρειαζεται να ανησυχεις αγαπη μου, οι περσονες *δεν* παχαινουν!

ΥΓ.
David Santos said: "Πολλά ωραίος κείμενος. For more you id no life you work and have good week. Thanks".
Ολε!
.

//////////////////////////////ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
«Μόλις κυκλοφόρησε! Οδηγός επιβίωσης σχέσεων, έκδοση 46η. Υλικό προετοιμασίας για εξετάσεις "Power Games - Black Belt". Συνοδευτικό DVD Rom. Δώρο, αφίσες με τις 100 καλύτερες πόζες. Σε δερμάτινη πολυτελή κασετίνα.»
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ/////////////////////////////

Ανώνυμος είπε...

μαχαίρι δίκοπο τα επώνυμα blogs
άκολουθώντας τη συμβουλή σου πάντως το παίζω σκιά και παραλλαγή

FuSmOKer είπε...

Αυτή που περιγράφεις είναι η μία όψη του νομίσματος..
Γιατί από την άλλη κάποιος που μπλογκάρει επώνυμα μπορεί να το κάνει επειδή είναι ψώνιο, για λόγους προβολής ή για PR.
Πολλοί και σίγουρα θα το γνωρίζεις το κάνουν και για να βρουν δουλεια.
Ντάξει cool, Ελλάντα είμαστε και από ψώνια άλλο τίποτα.

Ένας σιχαμένος ανώνυμος
(Fu)

raffinata είπε...

Κι εγώ είμαι η ψευδώνυμη raffinata, Μαρία κατά κόσμο, δε μου φτιάχνεις τώρα και το link για να ξέρει ο πάσα ένας υποψήφιος βουλευτής ΠΟΥ θα με βρει;
χεχε
:)