13.9.07

επικοινωνίες













Εδω και 1-2 Κυριακές γράφω στην εφημερίδα «Sportime”. Σε μια από τις τελευταίες σελίδες μια στήλη που την λέω «SportCookies”. H αθλητική δημοσιογραφία ήταν πάντα το αγαπημένο μου αποκούμπι. Αυτό που ξέρω να πω είναι ότι τους πιο σοβαρούς δημοσιογράφους (εννοώ σε επίπεδο παραγωγής υλικού) τους έχω συναντήσει στις αίθουσες με τους αθλητικούς ρεπόρτερ. Ξέρετε, η έντυπη δημοσιογραφία είναι μεγάλη σχολή. Δεν είναι μόνο η καψούρα (γιατί περί καψούρας πρόκειται και σεις που γράφετε στα blogs σας τώρα (πια) με καταλαβαίνετε) του γραψίματος... κατα τη γνώμη μου ακόμα πιο γοητευτική είναι πώς αυτό που γράφεις γίνεται τυπωμένο.

Σ’ αυτο λοιπόν ακριβώς το σημείο, οι αθλητικοί δημοσιογράφοι, είναι οι καλύτεροι. Για παράδειγμα ήταν οι πρώτοι που έφεραν τουςκαινούργιους τίτλους, τα λεκτικά λογοπαίγνια.... ήταν αυτοί που εισήγαγαν την περιγραφική δημοσιογραφία... και τέλος ώς άτομα είναι ερωτευμένοι με αυτό που κάνουν. Δεν ξέρω ούτε έναν αθλητικό συντάκτη που να μην αγαπάει τα σπορ... ενώ αντίθετα ξέρω πολλούς οικον ομικούς που μισούν την οικονομία, πολιτικούς που αδιαφορούν για την πολιτική, δικαστικούς που δεν αντέχουν τα δικαστήρια.

Τηλεοπτικά μόλις αποκτήσουν στιλ (γιατί πλην του Πανούτσου, κανείς άλλος δεν έχει τηλεοπτικό (ολοκληρωμένο) στιλ) θα εξουσιάσουν την γη... μου’τοχε πει κάποτε ένας τρομερός Ιρλανδός αυτό... ο αδελφός του Μπόνο... που ήταν παγκόσμια φυσιογνωμία σε επίπεδο εμπόρων Τέχνης...

-Θυμήσου του, μου’χε πει ο Τζέιμς... 15 χρόνια πριν... θυμήσου bro, ότι στην γη θα κυριαρχήσουν δυο πράγματα: Η οικολογία και ο αθλητισμός.

Μήπως κάποιος ή κάποια απο σας έχει καμμιά αντίρρηση σήμερα;

Μμμμμμμ;

Σε βάθος χρόνου οι εφημερίδες δεν θα επιβιώσουν. Καίγεται η καρδιά μου που το λέω... γι’ αυτο αραιά και που όταν βρίσκω ευκαιρία γράφω σ’ αυτές... δυστυχώς όμως δεν θα μακροημερεύσουν... δείτε το απλά: Γίνονται όλο και πιο βαρειές. Πέντε κιλά η μία... ποιός πιτσιρικάς θα τις κουβαλήσει από το περίπτερο στο δωμάτιο του;

Σοβαροί να’μαστε....

Βάζουν μέσα cd... και δεν καταλαβαίνουν ότι στγην πραγματικότητα, οι ίδιες οι εφημερίδες μπαίνουν στα cd, που με τη σειρά τους μπαίνουν στον υπολογιστή και απο cd γίνονται data… άρα άυλα... δεν ξέρω αν το έχουν προσέξει, αλλά μάλλον είναι εντελώς άβολο (και απολύτως αδιάφορο) να κουβαλάς 10 κιλά εφημερίδα σε ναύλον σακούλα πάνω στο σκέίτ σου...

Εγώ είμαι ποτισμένος από την κάβλα της εφημερίδας. Αυτό δεν αλλάζει... απλώς δεν είμαι κολλημένος σ’ αυτην... τα νέα παιδιά όμως δεν την γνωρίζουν αυτην την κάβλα... και δεν θα την μάθουν ποτέ...

Διάβασα στο www.sportime.gr ένα αφιέρωμα στον Σωτήρη Κυργιάκο. Για όσους και όσες δεν γνωρίζουν, είναι ο παίκτης που έβαλε τα δυο γκολ της Εθνικής στη Νορβηγία. Ο αθλητής αυτος έχει μια ιστορία που μοιάζει με παραμύθι... από το πουθενά και χωρίς καμμιά προοπτική, στα σαλόνια της Ευρώπης. Αρχισα να διαβάζω ενα αφιέρωμα στο site της εφημερίδας. Εντυπωσιακό κείμενο. Λες και αυτός που το’γραψε ήταν μαζί με τον διεθνή παίκτη σε όλα του τα βήματα. Χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς κλισέ. Πλήρες.

Να μην λέω πολλά...διαβάστε το...

Το’χε γράψει μια γυναίκα συνάδελφος... Η Μαριάννα Αξιοπούλου... δεν την γνωρίζω την κοπέλα, αλλά εντυπωσιάστηκα. Επειδή λοιπόν θεωρώ ότι όταν μ’αρέσει κάτι να το λέω στους ανθρώπους που το έφτιαξαν, τηλεφώνησα στον Αγγελο Μενδρινό, που μου’κανε την πρόταση να γράφω στην εφημερίδα και τον γνωρίζω πολλά χρόνια.

-Ρε συ αυτη γράφει υπέροχα... του’πα... που θα την βρω να της το πω;

-Ναι, είναι καλή. Δεν γράφει όμως στην εφημερίδα...μόνο για το site

Εκλεισα το τηλέφωνο και το σκέφτηκα αυτο που μου είπε... ΜΟΝΟ για το site…

Η καινούργια γενιά με επιβεβαιώνει. Ευτυχώς για το μέλλον της επικοινωνίας με επιβεβαιώνει... δυστυχώς για τις εφημερίδες... και η Ενωση Συντακτων Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών... η ΕΣΗΕΑ... που λέμε δεν μπορεί να βγάλει διοικητικό Συμβούλιο...

Καλά κρασά...

11 σχόλια:

The Torch είπε...

Η ΕΣΗΕΑ ΧΑ-ΧΑ, ΧΑ-ΧΑ, Α-ΧΑ-ΧΑ!

"ξέρω πολλούς οικονομικούς που μισούν την οικονομία..." ΧΜΜ

NikosToday είπε...

Αυτό πρέπει να το στείλεις στον Σόμπολο και σε όλους τους άλλους τους νεοεκλεγμένους που δεν μπορούν ακόμα να συγκροτήσουν σώμα.Εγώ από την πλευρά μου το έστειλα στον εικοσιτετράχρονο ανηψιό μου.

Valisia είπε...

Ti 8a ginotan an oloi oi an8rwpoi kanane tis douleies pou agapousane?
P.x 8a epelege kapoios thn douleia tou skoupidiarh?mporei oxi, alla mporei apo thn oikologikh tou suneidhsh na eixe sxediasei mia kataskevh.8a evriske mia pediada pou sto eswteriko ths 8a etrwge san skoupidomhxanh me enan mhxanismo paromoio autou tou katastrofea xartiou kai ka8e enas poliths 8a eixe thn eukairia na pairnei pontous ka8e fora pou 8a phgaine sthn texnhth xwmaterh. Sto telos tou xronou o kaluteros poliths 8a kerdize ena ta3idi se opoion proorismo 8a h8ele.
Tuxerh auth h Marianna pantws!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

Η ΕΣΗΕΑ, Μάνο, δυστυχώς, δεν μπορεί να κάνει τίποτε...

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

'Oμως το site είναι της εφημερίδας. Tι θέλω να πω με αυτό; Αυτό που ξέρεις Mάνο καλύτερα εσύ. Δηλαδή κάποιος αρχισυντάκτης το διάβασε και το ενέκρινε. Kάτω από τον τίτλο της εφημερίδας το κείμενό του έχει την εγγύηση του τίτλου της για την ποιότητά του. Tώρα οι εφημερίδες στην έκφρασή τους θα προσαρμοσθούν. Mπορεί να αλλάξει το εργαλείο, αλλά η λειτουργία τους είναι απαραίτητη.

Δε μιλάω βέβαια για αυτή τη ξεφτίλα των CD που μοιάζει με CDs που έχουν ένθετα μία εφημερίδα

Νίνα είπε...

χμ χμ...Και σημερα τα νέα είχαν τιτλάκι στο εξώφυλλο "8 bloggers μας γράφουν"...τώρα τι να πω ότι έχεις δίκιο..το ξέρεις!!!

manosantonaros είπε...

Τorch... χαχαχαχαχαχα ναι... ναι...

Valisia: Τί θα γινότανε αν οι άνθρωποι κάνανε τις δουλειές που θέλουνε; Θα είμασταν ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.

Σπύρος Σεραφείμ. Το ξέρω Σπύρο μου... το ξέρω..

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ.. Ναι, έτσι είναι... όμως ήδη η δημοσιογραφία βρίσεκται σε άλλο δωμάτιο.

Νίνα. Μα Νινάκι, δεν είναι η καταστροφή αυτο που έρχεται.. είναι η αλλαγή στη σελίδα... Σελίδα; Τέλος πάντων...

manosantonaros είπε...

NikosToday... Mε κάτι τέτοια η ΕΣΗΕΑ έχει χάσει εντελώς τη δύναμή της και σχεδόν το κύρος της...

Αναμοχλευτης είπε...

Δημοσιογραφία και αθλητικοί δημοσιογράφοι; Που «έφεραν τους καινούργιους τίτλους» και τις τερατολογίες, θα εννοής, του τύπου: «Γίγαντες», «Τιτάνες», «Ημίθεοι», «Ήρωες», καθώς κι εκείνη τη μπαρουφοειδή λέξη «θρίλλερ» που έγινε απαραίτητη στη γραφίδα και τη γλώσσα του κάθε ατάλαντου σαχλαμαράκια τόσο των έντυπων όσο και ηλεκτρονικών ΜΜΕ.
Χμμ!.. Καλά, άστο!


Σήμερα, που λες Μάνο, πήγα και ψήφισα. Θες από αφηρημάδα, θες από αδιαφορία δεν είχα ανεβάσει το φερμουάρ του παντελονιού. Την έρριξα λοιπόν την ψήφο με τα... μαγαζιά ανοιχτά. Κανένας δεν μου είπε τίποτα. Ούτε καν η συμπαθέστατη δικαστική αντιπρόσωπος (κι αναρωτιόμουν γιατί κοίταζε τόσο επίμονα εκεί στην... Α' Εθνική»).

Μόνο η αλβανίτσα ψιλικατζού της γειτονιάς μου το επεσήμανε ντροπαλά όταν πέρασα να πάρω τις εφημερίδες γυρίζοντας στο σπίτι.

«Ξέρετε, μόλις ψήφισα», της εξήγησα χαμηλόφωνα και δεν σου κρύβω με κάποια αμηχανία. Εκείνη αρκέστηκε απλώς σ' ένα παράξενο χαμόγελο.

Ποιός ξέρει τι συνειρμούς να της δημιούργησε η απάντησή μου.

Ανώνυμος είπε...

θυμάσαι τον γκρινιάρη από τα στρουμφάκια : Μου την δίνουν τα αθλητικά και πολύ περισσότερο μου την δίνει που όλοι εμείς καθόμαστε και αποχαυνωνόμαστε μπροστά στις τηλεοράσεις όταν δείχνει τα τσάμπιον λιγκ, τα γιούρο , τις φόρμουλες και όλα αυτά που εσύ θα έλεγες καλά κρασά

manosantonaros είπε...

Λυκαων...όχι φίλε μου, δεν εννοώ αυτούς τους τίτλους στα αθλητικά... εννοώ, άλλα πράγματα (ΟΜΑΔΑ, Θ.Σγουρδαίος. Λυμπερόπουλος κ.λ.π.) δεν είναι η ώρα του, αλλά μια μέρα θα το ξανακουβεντιάσουμε...
Οσο για το ανοικτό φερμουάρ ...τίποτα δεν είναι τυχαίο...

drowsy, σύνελθε γιατί έχεις ξεφύγει ::Ρ