Σήμερα έγινα 6 ετών

Σήμερα έχω για μια ακόμη φορά γενέθλια.
Πέρασαν 6 ολόκληρα χρόνια από εκείνη τη νύχτα της 19 Μαϊου 2004 που έπαθα καραμπινάτο έμφραγμα. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα έγραφα ένα post στο blog μου... Φέτος το κάνω στο Facebook.
Δεν έχω να προσθέσω πολλά... όλα όσα νιώθω βρίσκονται εδώ.
Αν σας ενδιαφέρει διαβάστε τα με τη σειρά.
εδώ, εδώ, εδώ και εδώ!

Φέτος είναι η πρώτη φορά που μου κάνουνε δώρο στα δεύτερα (και σημαντικότερα) γενέθλια μου.
Μια καρτούλα και μια ξυλομπογιά από το μωρό μας, την Αθηνά.
Το κρατούσε στο χεράκι της, καθώς έκανε τραμπλ-τραμπλ στην αγαπημένη της κούνια.
Μια άλλη αγαπημένη νεράϊδα, η Ολιβ, της το’δωσε για να μου το’δωσει μόλις πέρασαν τα μεσάνυχτα.
Xμμμμ... κοιτάζω την μικρή που κοιμάται γαλήνια. Φαίνεται ότι αυτη η νύχτα μου κρύβει μαγικά κόλπα.
Η ζωή είναι υπέροχη.
Αν διαβάσετε τα post μου θα δείτε, ότι ΜΟΝΟ αυτό επαναλαμβάνω.
Κουραστικά το ίδιο.
Εχω όμως δίκιο.
Αντί η σημερινή μέρα να είναι -1, είναι +1 και Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ +2
Η Ολιβ και η Αθηνά είναι εδώ δίπλα μου.
Και εγώ 6 χρονών μόνο...δίπλα τους.
Προφανώς υπήρχε σοβαρός λόγος να μην φύγω εκείνη τη βραδιά της 9ης Μαϊου 2004.
Σας ευχαριστώ ολους και όλες που είμαστε φίλοι.
Φίλοι όχι friends.
Σας φιλώ εναν-έναν, μία-μία!
Μάνος