freeeeeeze

Ξαφνικά πάγωσε ο χρόνος.
Ολα άρχισαν να κινούνται διαφορετικά.
Αναγνωρίσιμα, αλλά διαφορετικά.
Σαν να μπήκε ένας ιός στον υπολογιστή και να τον αναγκάζει να έχει διαφορετικές αντιδράσεις.. Σαν να έχεις χάσει ένα ddt ή ddl... ή όπως αλλιώς την λένε αυτην την μαλακία.

Ο averel με έφερε ξανά μέχρις εδώ.
Τον διάβαζα χθες το πρωί στις 5 στο Σούνιο και έπιασα τον εαυτό μου να γελάει, όπως τότε που διάβαζα Τσιφόρο.
Το γέλιο μου σαν να κούνησε τον χρόνο.
Σαν ένα avi που είναι κολλημένο και ξαφνικά κάνει πρρρρρρ και πηγαίνει 30 frames πιο κεί.

Πάγωσε ο χρόνος.
Ολα τα ΟΝ είναι μόνιμα στο OFF.

Οι φίλοι μου με βλεπουν στεναχωρεμένο και ακροβολίζονται γύρω μου. Ξέρουν ότι είναι η εποχή που δεν θέλω να δω κανέναν. Δεν θέλω να βλέπω αγαπημένους τώρα που ο χρόνος είναι παγωμένος. Δεν καταλαβαίνω τη ζεστασιά τους, τα αστεία τους, τις προθέσεις τους.

Παραμένει κολλημένο το avi.
Πρέπει να κάνω reload.