25.8.06

Η καριόλα (η ανασφάλεια ντε!)


Προσέξτε!
Αν έρθετε σπίτι μου, με την γιαγιά σας ετών 108, να είστε σίγουροι ότι θα την φλερτάρω.
Δεν υπάρχει τίποτε που να είναι σε θηλυκή συσκευασία που να μην το φλερτάρω. Στης φίλης μου της Δέσποινας, που έχει ενα σωρό γάτες, πιάνω τον εαυτό μου να χαιδολογώ μόνο τις θηλυκές.
Οχι, βρε ... δεν είναι σεξουαλικό το θέμα.
Ετσι είμαι ... Και βέβαια τα κάθε είδους θηλυκά χαίρονται ιδιαιτέρως. Κάποιες απ’ αυτές τσιμπάνε κι όλας. Ανα 5ετία (το’χω μελετήσει στατιστικώς) ερωτεύομαι και εγώ μία.
Μιλάμε για την απόλυτη ευτυχία. Συνήθως περνάμε υπέροχα.
Μετα από κανένα χρονο αρχίζουν τα όργανα:
-Γιατί τις φλερτάριζες όλες σήμερα το βράδι;
-Οχι σήμερα το βράδι ... από τότε που σηκώθηκα από το μπουσουλητό.
-Να το κόψεις.
-Βεβαίως! Μόλις ξαναγυρίσω στο μπουσουλητό.

Οι φίλοι μου λένε ότι είμαι καλός "story teller". Mερικοί μάλιστα (όχι φίλοι μου) με έχουν πληρώσει (καλά να’ναι οι άνθρωποι) αδρά για να γράφω ή να λέω ιστορίες.
Το 120% των γυναικών που υπήρξαμε μαζί, με διάλεξαν (δηλαδή τίς άφησα να πιστεύουν ότι με διάλεξαν) γιατί τους έλεγα ιστορίες διαφορετικές από τους άλλους.
Το ίδιο ποσοστό των ίδιων γυναικών συνέχισαν να αγαπάνε να τους λέω ιστορίες, αλλά με μια μικρή διαφορα: Μόνο σ’ αυτές.

Ποτέ στη ζωή μου δεν υποσχέθηκα σε καμμία ηλιοθεραπεία, βουτιές από το πιο ψηλό βατήρα της πισίνας, κρόουλ μέχρι το απέναντι νησάκι ... Ποτέ όμως ... πιο αδιάφορο τύπο από μένα στην θάλασσα δεν μπορεί να έχετε συναντήσει.
Και όμως δεν αργεί η στιγμή που πρέπει να απολογούμαι επειδή δεν πάω ράφτινγκ στον Στρυμώνα ή ιστιοπλοϊα ανοικτής θαλάσσης.

Ποτέ! Ούτε μία φορά, δεν είπα σε γυναίκα μου: Τί θα μαγειρέψεις σήμερα … ή γιατί έχει λεκέ το τραπεζομάντηλο; Αηδίες.
Ακόμα και σε εποχές που δεν ήταν εύκολο να το αντέξω οικονομικά, έκανα τα αδύνατα δυνατά για να έρχεται μια φορά την εβδομάδα μια γυναίκα να καθαρίζει. Με τα λεφτά που έχω ξοδέψει σε εστιατόρια θα μπορούσα να έχω προσλάβει τον Αθήναιο να μας μαγειρεύει σπίτι.
Ε, θα το πιστέψετε;
Πάντα έχουμε γίνει κώλος με τις εκάστοτε αγαπημένες επειδή πρέπει να απαντήσω στο "δεν θα τα κάνω όλα μόνη μου σπίτι!". Σημειώστε ότι βοηθάω πάντα στο κουβάλημα πιάτων, ποτηριών κ.λ.π.

-Να αλλάξεις ρε μαλάκα!
-Συγγνώμη;
-Να αλλάξεις!
Αυτό μου λένε όλοι και ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τί εννοούν, άστε που όταν γεννήθηκα δεν μου καρφίτσωσαν στην σαλιάρα κάρτα αλλαγής.
Δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι εύκολος άνθρωπος.
Μαύρο φίδι που σε έφαγε άμα δεν έχω τα κέφια μου ή αν μου χαλάσει κάποιος το χατήρι.
Σε μερικά πράγματα είμαι εξαιρετικός παπάρας.
Ομως!
Πάντα υπάρχει ένα γαμημένο όμως.
Δεν αλλάζω γιατί δεν είχα αλλάξει όταν σε γνωρισα.
Ετσι ήμουν πάντα και αυτο σου άρεσε.
- Αχ, τί ωραία που τα λες…
- Μ' αρέσει που προσέχεις τις γυναίκες.
- Μ' αρέσει που δεν σκέφτεσαι πολύ πριν αποφασίσεις και κάνεις τα πράγματα αυθόρμητα.
- Μ' αρέσει που έχεις ανατρεπτική σκέψη και το σπίτι σου είναι δημιουργικά πολύ ακατάστατο.
- Μ' αρέσει που είσαι αισιόδοξος ακόμα και εκεί που τα’χει παίξει η ελπίδα.
- Μ' αρέσει που γράφεις την καθημερινότητα στα παλιά σου τα παπούτσια.

Ετσι;
Ετσι!
Α, γιατί έρχεσαι όμως μετά από λίγο καιρό και ξαφνικά ενώ τρώμε σουβλάκια μου λες (στην αρχή) εξομολογητικά:
- Μωρό μου, αυτη η υπεραισιοδοξία σου και ο παρορμητισμός σου μου προκαλεί... ανασφάλεια.

Τις γνωρίζεις στα μαύρα τους .... μέσα στην απαισιοδοξία και την ζωή που δεν κυλάει ... ο γυναικείος πανικός στο φόρτε του …. τους κάνεις το πρόβλημα απλό ... τους ανοίγεις ένα παράθυρο composition doll μου, τους δίνεις και παίρνεις χαρά και τους μαθαίνεις ότι τίποτα στην ζωή (πλην της αρώστιας) δεν είναι δα και τόσο φοβερό ... Τους λες να μην γίνονται γρανάζια στη δουλειά τους ... τις βοηθάς να μην αφήνουν τα προβλήματα να μοιάζουν μεγαλύτερα από όσο πραγματικα είναι ... και ότι αύριο είναι μια άλλη μέρα.
Και όμως ...
Να' το πάλι το γαμημένο.
Δεν γίνεται να ζήσει χωρίς την ανασφάλεια της ανασφάλειας.
Λες και τις τραβάει σαν μαγνήτης.
Της δείχνεις τα άστρα και εκείνη ανησυχεί πότε θα διαλύσει την γη ενα άστρο που θα πέσει.

Δυο γυναίκες ερωτεύτηκα (δεν μιλώ για τις συζύγους μου) πολύ στη ζωή μου. Μιλάω για πάαααααααρα πολύ. Η μία είναι ανασφαλής, αλλά κυρία και η άλλη ανασφαλής, αλλά καριόλα.
Μπορώ κάλιστα να ζήσω και με καριόλες και με κυρίες.
Σε δύσκολες εποχές
Η κάθε μιά έχει τα ωραία της και τους κωδικούς της. Εχει τους δρόμους της.
Δυστυχώς (η ευτυχώς) -αγαπημένη μου doll- αδυνατούν να ζήσουν μαζί μου οι ανασφάλες.

Εχω (όχι πάντα) κερδίσει σε αναλογα αλώνια μουράτους, εξουσιαστές, τσόγλανους, μάγκες, κωλοπετσωμένες, τσουλάρες, απατεωνες, εξυπνους, χαζές και χαζούς, αταλαντους-πετυχημένους (αυτοί ήταν οι πιο δύσκολοι) έχω χάσει όμως όλες τις μάχες με τις ανασφάλες.
Θα με λάτρευαν αν δεν άδειαζα κάθε βράδυ δυο κουβάδες περίσσιας αισιοδοξίας στο μπάνιο. θα με είχαν Θεό αν τάιζα τις ανασφάλειες τους, δηλαδή αν γινόμουν κι εγώ ανασφαλής και έβλεπα μαύρο το αύριο.
Αυτο το καλοκαίρι ήταν το χειρότερο της ζωής μου.
Είχα να παλέψω με κάθε λογής συναισθήματα και αναποδιές.
Οσο και να φαίνεται περίεργο ή ζωή με προστάτεψε.
Σαν ένα μυστηριώδες χέρι να μου πήρε το πόδι από το γκάζι.
Εμεινα σπίτι. Βασικά στο γραφείο μου με την Μινού, τη γάτα μου, κάτω από την πατούσα να μου γουργουρίζει και να με έχει μόνιμα σε μια κουβέντα μαζί της.
Ηθελα να καθαρίσω.
Αλλά ήθελα και να κρατήσω παρέα στο ζώο. Σ’ αυτη τη ψυχούλα που δεν θα με εγκατέλειπε ακόμα και αν την τραβούσαν 10 πιτ μπουλ.
Της δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία να φύγει. Πολλές φορές ξεχασα την πόρτα ανοικτή. Αλλα ζωα μου έφυγαν και δεν ξαναγυρισαν ποτέ. Η Μινού είναι εδώ. Κάθε μέρα από το ’89.
Ξέρει τα κυκλοθυμικά μου.
Ξέρει τις αναποδιές μου.
Ξέρει όμως ότι δεν θα την εγκατέλειπα ποτέ και για κανέναν λόγο.




28 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλώς ήλθατε.

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους επανήλθες!!! Έίχα αρχίσει να ανησυχώ οτι δεν θα εμφανιστείς ξανα, τώρα που ανακάλυψα και εγω το blog και ρούφιξα απο την αρχή κάθε σου post.Καλώς όρισες και πάλι.

vatraxokoritso είπε...

μανο μου σ αγαπω πολυ,αλλη μια ανασφαλης στην γειτονια σου...

και φυσικα σου εχω ιστοριες για να κλαψεις απ τα γελια-μολις συνελθω απο τις "διακοπες"

it is είπε...

Υπάρχουν άνθρωποι που για να επιβιώσουν και να λειτουργήσουν ψάχνουν κάποιον/ους για να ενώσουν τις αδυναμίες τους/ανασφάλειες κλπ και μετά να γλύφουν ο ένας τις π΄ληγές του άλλου.
Η άλλη πλευρά είναι να βρεις άτομα να ενώσετε τις δυνάμεις σας χωρίς χαϊδέματα στην πλάτη (αντιθέτως με πολύ ξύλο και ξεβόλεμα).
Μέχρι εδώ μάλλον συμφωνούμε. Τώρα το να ζεις τη ζωή σου μέρα με τη μέρα χωρίς κανέναν σχεδιασμό εμένα κάπου με χαλάει....όπως θα με χάλαγε να είμαστε φίλοι, να σκάσω με την κοπέλα μου σπίτι σου και να τη φλερτάρεις :ppp θα παίζαμε μπουνιές τουλάχιστον λεκτικά.....

NinaC είπε...

Αντώναρε, σε καταγγέλλω ως ψεύτη ασύστολο!!!

ΕΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΦΛΕΡΤΑΡΕΣ, ΜΗ ΧΕΣΩ?????

:pppppp

Μαύρος Γάτος είπε...

Μάνο βίοι παράλληλοι!

Από την αρχή που άρχισα να διαβάζω στο μυαλό μου καραδοκούσε μία φονική λέξη. Και νά'την, τελικά, να κυριαρχεί στο κείμενό σου. Εμένα βεβαια η γυναίκα που αγάπησα πιό πολύ απ'όλες μού την είπε από την αρχή, τουλάχιστον σ'αυτό δεν μπορώ να την κατηγορήσω.. Ξέρεις τώρα τις συζητήσεις που κάνεις πριν καλά καλά γνωρίσεις τον άλλο, "ποιό είναι το μεγαλύτερό σου ελάττωμα;" ήταν το θέμα της έκθεσης, τρεις λέξεις η απάντηση: "είμαι υπερβολικά ανασφαλής". Έφταναν και παραέφταναν, μόνο που ΕΓΩ δεν ήμουν σε θέση να τις αξιολογήσω και να καταλάβω πόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα.

Το πρόβλημα με το "φλερτάρισμα" το λύσαμε. Ε, μαζεύτηκα λίγο κι εγώ , ένα τόσο δα, και λόγω δουλειάς, γιατί πείστηκα ότι πολλές μπορεί όντως να με παρεξηγούν, όλες γυναίκες δεν είναι; ΑΛΛΕΣ ανασφάλειες στάθηκε αδύνατον να λυθούν. Πολύ πιό σοβαρές.

Τελικά μήπως οι γυναίκες που μάς ελκύουν είναι ακριβώς αυτές οι ανασφαλείς; Μήπως πάμε γυρεύοντας, Μάνο; Γιατί ρε γαμώτο δεν μπορεί, θα έχει και άλλου είδους γυναίκες....

Πότε θ'ανέβεις να τα πούμε; Έχουμε πολλά......

Καλημέρα Μάνο & Μινού
Σ;))))

Ανώνυμος είπε...

Η μεγάλυτερη καριόλα...είναι η ανασφάλεια...και ειναι και γένους θυληκού...την έχω πατήσει..σε ερωτικές σχέσεις..άπειρες φορές...εχω ενα κακό δινω τα πάντα..αμέσως δεν με νοιάζει , χέστηκα... δεν υπολογίζω και ας καώ που έχω κάει..και τι καταφέρνω...εεε ναι καίγομαι..και να με θεωρεί ο μισος γυναικείος πλυθησμος που έχει συγχρωτιστεί μαζι μου..μαλάκα...
κατά τα άλλα καλώς ήρθες..εγω πέρασα κάποιες μέρες παράκρουσης..αλλα κατα τα αλλά ηρέμησα ...σε φιλώ.

Xρηστος

Hurricane Lily είπε...

Γειά σου Μάνο, μετά τις διακοπές! Αφήνω κατά μέρος τα περί ανασφάλειας, και εστιάζω στο ζήτημα της αλλαγής: είναι, άραγε, κακό να αλλάζει κανείς? Η ζωή η ίδια αλλάζει, πώς μπορούμε εμείς να μένουμε ίδιοι? Βαρετό δεν είναι? Συντηρητικό δεν είναι? "Τα πάντα ρει, και ουδέν μένει", έλεγε ο τύπος εκείνος. Ξέρω μερικούς από τους πιό συντηρητικούς ανθρώπους και τους πιο συντηρητικούς οργανισμούς (λ.χ. το ... ΚΚΕ), που θα σου πουν ακριβώς αυτό: "έτσι είμαι, δεν αλλάζω!". Εσύ, που είσαι τόσο νέος, στο μυαλό και την καρδιά, πώς μπορεί να λες ότι δεν αλλάζεις??

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ, θα μπορούσα να σου πω "να είσαι ο εαυτός σου" ή "μην αλλάξεις" και άλλα τετριμμένα, όμως θα πρέπει πρώτα να σου δώσω έναν καλό λόγο γιατί τα σιχαίνομαι τα κοελίστικα σλογκανάκια.
Λοιπόν, έτσι όπως το βλέπω εγώ, δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που χωρίζουμε. Και όταν λέω συγκεκριμένος, εννοώ κάτι πάνω μας ή πάνω τους. Ψοφάς από έρωτα στην αρχή γιατί...έτσι. Χωρίζεις γιατί...κάποιου από τους δύο του τέλειωσε. Τώρα να κάτσεις να παιδεύεσαι, φταίει η ανασφάλεια, φταίει ο πεσμένος κώλος, φταίει η ζήλεια, φταίει το χαμηλό βαρομετρικό, οκ χρήσιμα είναι αλλά ΔΕΝ είναι το αίτιο. Το αίτιο είναι πάντα πιο απλό. Τόσο απλό που δεν φαίνεται.
Κάποια πράγματα τελειώνουν και κάποια όχι. That's that. Τον κώλο σου να χτυπάς κάτω, Ρίτσαρντ Γκιρ να γίνεις, Ωνάσης να γίνεις...σκατά. Άμα δεν τραβάει το ρημάδι, την τρως την μπούφλα.

So, να μην αλλάξεις και να χαίρεσαι που ερωτεύτηκες.
:)

Ανώνυμος είπε...

Καλώστονα κι ας άργησες...
Κι όπως έλεγε ένα αγαπημένο τραγούδι,

What were you wanting / What was that you wanted
I just wanna say
Don't ever change now baby
I'd thank you
I don't think we will meet again
And you must leave now
Before the sun rises
Over the skyscrapers
And the city landscape comes into view
Sweat on my skin
Oh
This mess we're in

Μόνο που κάτι μου λέει ότι, εμείς τουλάχιστον, θα ξανασυναντηθούμε. Sooner or later ;)

(Credit to Ms. PJ Harvey, This Mess We're In)

Sophia Choleva είπε...

Όλοι στην ανασφάλεια
στην παραδοπιστία
σκυφτοί κι απαισιόδοξοι
και ανθρωπιά καμία.

Μα 'γω 'μαι αισιόδοξος
και ζω με ψυχραιμία
και τις καλές και τις κακές
κι όταν δεν έχω μία.

Ζωή σκληρή μονότονη
με άγχος κι αγωνία
κι όλοι ν' αρπάξουν προσπαθούν
στην πρώτη ευκαιρία.

manosantonaros είπε...

Sxinaki, γεια σου και σε σένα.

Βατραχάκι, μ’ αρέσει βρε παιδί μου που συνεχώς πρωτοτυπείς. Κι εγώ σ’ αγαπώ.

It is, δεν είπα ότι είναι καλά αυτά που έχω. Είπα απλώς ότι δεν τα έκρυχα ποτέ από κανέναν. Δεν τα υπερασπίζομαι, λέω απλώς ότι ειναι άδικο στην διαδρομή να αποφασίζεις πώς πρέπει να αλλάξει ο άλλος. Οσο για το τελευταίο, προφανώς και αστειεύσαι. Το φλερτ που αναφέρω δεν έχει (βασικα) καμμιά σχέση με το σεξ, ή τον ανταγωνισμό.

Composition Doll,
Βρε συ γκρινιάρα δεν ντρέπεσαι;
Βρε συ εσένα δεν έβαλα στο κείμενο;
(Σοβαρά) Η παντοτινή μου αποδοχή προς σε σένα, δεν την νιώθεις καθόλου σαν φλερτ;

Γατούλη, κάπως έτσι είναι, όπως τα λες.
Θα ανέβω μόλις νιώσω ανεβασμένος.
Τί με βάζεις τώρα; Να προγραμματίζω; Καλέ δεν διαβάζεις; Χαχαχαχα.

Χρήστο, συμφωνώ. Ρε γαμώτο ξέρεις ποιό είναι το παραπονό μου; Οτι εγώ δεν προσπάθησα ποτε να αλλάξω κανέναν. Μπορείνα του είπα την γνωμη μου, αλλά δεν πίεσα ποτέ κανέναν και καμμία.Γουστάρω το μεντοριλίκι, αλλά όχι το αφεντιλίκι.

Λίλυ,
Μα γιατί επιμένετε όλοι; Δεν είπα ότι δεν Θέλω να αλλάξω, είπα ότι σου συστήνομαι έτσι, χαίρεσαι γι’ αυτο και μετά θες να με αλλάξεις...να με κάνεις προφανώς κάτι, που δεν θα το είχες αγαπήσει, ερωτευθεί, θελήσει ποτέ... ασε που όταν σε γνωρισα (καλέ Λίλυ δεν εννοώ εσένα) δεν μου’χες πει ότι σου αρέσουν αυτά που έχω, αλλά προτίθεσαι να μου τα αλλάξεις.

Costadina,
Ωστε σ αρεσει ο Ρίτσαρντ Γκιρ ε;

Σωτήρη, φιλιά πολλά.
Μου έλεγε νέα σας η Βέτα.

Sophie_jamaica.
Πώς πέρασες;
Εσυ (να το ξέρεις) έχεις ενα διαφορετικό ματζορε στην καρδιά σου από τους άλλους. Αυτό είναι καλό, αλλά να το προσέχεις.

manosantonaros είπε...

Sophie_jamaica
Συγγνώμη, ενοοούσα μινόρε όχι ματζόρε!

Ανώνυμος είπε...

Συζητησάρα! Δε νομίζω το "δεν αλλάζω" πρέπει να γίνεται δόγμα αλλά ούτε και το αντίθετο λύτρωση.

Εμένα πάντως, θα μου άρεσε ο Ωνάσης.Χαχαχα

Ολίγον άσχετο: Έχω τα προγράμματα στα χέρια μου.

Sophia Choleva είπε...

Όλα λένε πως είναι στο μυαλό ! Πέρασα αρκετά καλά και νομίζω ότι δεν με παίρνει να παραπονιέμαι , αλλά υπήρχε μια μετέωρη μελαγχολία … Διάβαζα το blog σου όποτε μπορούσα , και μάθαινα τα νέα σου , είχε έρθει και σε μένα εκείνο το κακόγουστο mail , αλλά απλώς δεν έδωσα σημασία … Ναι καμιά φορά εκεί που ψάχνεις δρόμους στα τάστα σου μπορεί να σου βγει και κανένα περίεργο μινόρε , προσπαθώ να το προσέχω , αλλά καμία φορά φαλτσάρω …

NinaC είπε...

Άντε, καλά!

Το παίρνω πίσω!

:pp

Ανώνυμος είπε...

θα γυρίσουμε αντώνη στον τίτλο μας..πάλι...ανασφάλεια...δεν φοβούνται μηπως της αλλάξεις ( μέσα τους ξέρω ότι δεν θες καν το κανεις ) Φοβόυνται τον ευατο τους..εμένα μια κοπέλα μου το είχε πει..φοβάμαι μη δεν ειμαι ικανή να ειμαι δίπλα σου,,

Ανώνυμος είπε...

Εμένα πάλι μου τυχαίνουν περίεργες ανασφαλείς γκόμενες

Στην πρώτη πίπα, όμως, γίνονται υπεραισιόδοξες...Λέω να πάω το σπέρμα μου στο Υπουργείο για εξέταση...

Ανώνυμος είπε...

jassu lalaki kai επιτελους μανακι

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Δωσεεεεεε!!!!Για ακομη μια φορα βγαζεις αληθειες!!!

Μαύρος Γάτος είπε...

Βρε μακάρι να είσαι ανεβασμένος κι ας μην... ανέβεις Σ;))))))

Hurricane Lily είπε...

Επιμένω (και άνευ παρεξηγήσεως, ξέρεις την αγάπη που σου έχω): Τις αλλαγές δεν τις απαιτούν οι άνθρωποι αλλά η ίδια η σχέση. Γιατί κάνεις σχέσεις, αν είναι να μην αλλάξεις? Εγώ απορώ με διάφορους ανθρώπους που ξεκινάνε γνωριμίες με τόσο ενθουσιασμό (και κάθε γνωριμία φέρνει αλλαγές, είναι ένα ξεσήκωμα, εξ ορισμού θα κάνεις πράματα που δεν έκανες πριν) και σε λίγο σου ξεφουρνίζουν "α, όλα κι όλα. Εγώ έτσι είμαι, δεν αλλάζω!". Μα τότε, τι σόι σχέση (φιλική, ερωτική, απλής ... γνωριμίας) θα κάνουμε?? Γιατί δεν καθόσουνα ρε φίλε μόνος σου με τον εαυτό σου, άκαμπτος και αμετάβλητος και πάντα ίδιος? Τι τις θέλεις τις παρτίδες με άλλους? Ακόμα και η γάτα σου, όταν την πρωτοαπέκτησες, μπορεί τώρα να μην το θυμάσαι, αλλά τότε θα πρέπει να έφερε στη ζωή σου αλλαγές, ξεβόλεμα, στέρηση της ξενοιασιάς για να της βάλεις φαϊ ή νερό. Αν και σου έχω πει κι άλλη φορά, να μη συγκρίνεις τη σχέση με τα pets με τη σχέση με τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι είναι απείρως πιό απαιτητικοί, αλλά και γι' αυτό η σχέση μαζί τους φέρνει υψηλές απολαύσεις, που δεν τις έχει η σχέση με το ζώο ...

Θεριό Ανήμερο είπε...

Αν μου βρείτε άνθρωπο που δεν έχει ανασφάλειες, θα του παραγγείλω εγώ προσωπικά ανδριάντα για να μείνει στους αιώνες και να τον μελετήσει ο ιστορικός του μέλλοντος...

kerasia είπε...

Όλοι όταν ερωτευόμαστε προσπαθούμε να αλλάξουμε το αντικείμενο του πόθου τους και να το κάνουμε κατ΄ εικόνα και ομοίωση μας. Όλοι μας. Άντρες-γυναίκες.

Eroviana είπε...

Παρεμβαίνω αλλά δεν άντεξα:

1."Τα πάντα ρει, και ουδέν μένει", έλεγε ο τύπος εκείνος-->ο φίλτατος Ηράκλειτος. Ο ίδιος που είπε και για το αιώνιο κι αέναο πυρ!

2. Πρώτα-πρώτα δεν πιστεύω ότι κάποιος πρέπει ν'αλλάξει για χάρη κάποιυ άλλου. Τις αλλαγές τις κάνουμε μόνοι μας όταν πιστέψουμε ότι μας χρειάζονται ή όταν - πολύ απλά - έχουμε βαρεθεί τη στασιμότητα. Ο άνθρωπος (άρχισαν οι σοφιστείες πάλι...) είναι πολυεπίπεδος και πολυπλοκότατος. Δε γεννήθηκε με σκοπό να βρει μια ταυτότητα και να τη διατηρήσει για πάντα. Αν δεν υπάρχει εξέλιξη, μπορεί να υπάρξει ζωή;

3. Δεν αλλάζεις στην ουσία. Αν έχετε διαβάσει το "Άνθρωπος-Ζάρι"(Dice-Man τίτλος πρωτοτύπου) θα με καταλάβετε. Έχουμε μία τεράστια γκάμα από "φορεσιές" απ'τις οποίες μπορούμε να επιλέξουμε την καλύτερη για την κάθε περίσταση. Το να εμμένουμε μόνο σε μία δεν είναι απλά περιοριστικό μα και κουτό. Δε σημαίνει ότι φοράς προσωπεία. Όλα αληθινά είναι, όλα μέρος του εαυτού σου.

4. Όσο για τις γυναίκες...τι να πω; Μόνο τα περιοδικά τύπου cosmo προσφέρουν εγχειρίδια "καλύτερης σχέσης", "καλύτερου συντρόφου", "καλύτερου sex" και λοιπά πολλά και βαρετά:P

Πλατείασα πολύ, ε; Συγχώρεσέ με, απλά το θέμα ήταν πολύ ενδιαφέρον για να του αντισταθώ.

YO!Reeka's είπε...

(χαμηλόφωνα: η γκομενίτσα στις φωτό ποια είναι;!)

Μαύρος Γάτος είπε...

Γελιάλ, με απογοητεύεις πούλι'μ. Η Αντζελίνα είναι μπρε η Τζολί!!!!! Φώς φανερόν!!!!!

Σ;))))

Ανώνυμος είπε...

Με λένε Μπρέμπου Σοφία . Είμαι 25 ετών.Το τηλ. μου είναι 2102411713.Όποιος θέλει να περάσουμε καλά (χωρίς δεσμεύσεις) και είναι ‘προικισμένος’ , ας ρίξει σήμα . Αν μπορεί να φέρει και έναν φίλο του , ακόμη καλύτερα .