13.2.08

λου-λου-λούδια



Την ξέρω από τότε που ήταν 19 ετων. Ακουγε κάθε βράδι την μεταμεσονύχτια μουσική μου εκπομπή στον 9.84. Εκείνη την εποχή οι σχέσεις μας με τους ακροατές ήταν πολύ ανθρώπινη. Θα μπορούσε να πει κανεις ότι ήταν σχεδόν interactive… Μπορεί να ήταν πολλοί, αλλά τους γνωρίζαμε τους περισσότερους. Το τι γαλακτομπούρεκο από την κ. Αιγυπτιάδου έχω φάει ζεστό στο studio, δεν λέγεται...

Περάσανε τα χρόνια και η Γιώτα Παπαδοπούλου έγινε καλό φιλαράκι μου... Εχουμε μιλήσει ατέλειωτες ώρες στα τηλέφωνα... πάντα βράδι.... Την παρακολουθούσα που μεγάλωνε.

Εδω και δυο χρόνια έρχεται κάθε Κυριακή στην Πλάκα... παίρνει την camera μου (ευτυχώς όχι αυτην που αγαπάω) και βγαίνει για φωτογραφίες... Μεγάλο ταλέντο... βλέπει το μάτι της κάδρα πολύ περίεργα, αλλά ταυτόχρονα πολύ καθαρά... Από τις φωτογραφίες της γνωρισα μια Πλάκα, ενα Μοναστηράκι που δεν ήξερα...



Πολλές φορές θέλησα να τις ανεβάσω στο blog μου, αλλά ντράπηκα γιατί οι περισσότεροι θα φανταζόσταν ότι τις τράβηξα εδώ...

Την περασμένη Κυριακή δεν ήρθε...

Της τηλεφώνησα...

-Τί έγινε;

-Είναι την Πέμπτη του Αγίου Βαλεντίνου.

Η Γιώτα έχει ενα ανθοπωλείο. Και ο Αγιος Βαλεντίνος είναι για τα ανθοπωλεία, ότι ο Αμπράμοβιτς για την Τσέλσι. Αυτό βέβαια σημαίνει τρέξιμο στην ανθαγορά, τριαντάφυλλα, συνθέσεις, καρδούλες, κούτσου-κούτσου, παραγγελίες... Είναι μυστήριο κόλπο το λουλούδι... το κατάλαβα όταν έμεινα μαζί με δεκάδες γλάστρες στο μπαλκόνι μου... Είναι κάτι σαν φ(υ)λαράκια σου.

Ενα άλλο πράγμα που με έχει εντυπωσιάσει είναι ότι άνθρωποι με σπουδαίες καριέρες, διπλώματα, θέσεις...μόλις την ρωτήσουν «τί δουλειά κάνεις;» και εκείνη τους απαντήσει «εχω με τον αδελφό μου, ενα ανθοπωλείο» λες και κάτι τους μαλακώνει και δείχνουν ενα περίεργο ενδιαφέρον.... κάτι σαν ζήλεια... αχ, πάντα ήθελα ενα ανθοπωλείο.

Θα ήθελα μια χάρη, από εσάς που μένετε στα β.προάστεια και που έχετε στο μυαλό σας να λουλουδιάσετε την αγαπημένη σας... ή έστω τον αγαπημένο σας... αν σας πάει ο δρόμος σας από το Μαρούσι, στην οδό Πεντέλης 46, είναι το ανθοπωλείο της...

Θέλω να της το κάνω έκπληξη.

Δεν είναι του internet και θέλω να τη ψήσω να φτιάξει ενα e-ανθοπωλείο.

Και στο κάτω κάτω της το οφείλω γιατί κάποτε μου στάθηκε άδολα σε δύσκολες στιγμές.

Ελπίζω να είμαι σαφής.

Βλέπω πολύ τηλεόραση τώρα τελευταία και έχω πάρει μαθήματα σαφήνειας , βλέπετε...

Αντε βρε πάτε πάρτε κανένα λελουδικό....

Θα σας αγαπήσει (η αγαπημένη σας)...

attachment: Οι φωτό είναι της Γιώτας Παπαδοπούλου

7 σχόλια:

Maria Mikro Analogo είπε...

Οι φωτογραφίες της είναι υπέροχες... Άνετα σε συναγωνίζεται! :D Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν ήταν καλλιτέχνης η Γιώτα Παπαδοπούλου, δεν θα είχε ασχοληθεί με τα λουλούδια- εξ' ού και το ταλέντο στη φωτογραφία!
Και νομίζω ότι δεν θα είναι το ίδιο να πουλάει λουλούδια μέσω internet, με το να έχει άμεση επαφή με τον πελάτη, να κόβει στυλ και προτιμήσεις, και να του προτείνει ή να δημιουργεί συνθέσεις! Ακούγεται δραστήριος άνθρωπος και ίσως τη χαλάσει η υπόθεση Internet!

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικές φωτογραφίες.
Μα γιατί δεν τα είδα κι εγω αυτά;
Μπράβο στην φωτογράφο που δεν είδε μόνο το φαίνεσθαι.
Αν και τελικά ακόμα κι αυτα ειναι μέρος της όμορφης Πλάκας.

Ανώνυμος είπε...

Τι γατιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!
Ο δικός σου ειναι Μάνο;

drowsy george είπε...

na... kati tetoia wraia keimena gkoutsou gkoutsou grafeis k mas afhneis malakes

k oxi tpt allo mas leipeis kiolas

apsouuuuuuuu.. eimai ligo allergikos stis paparounes

k ligo melagxolikos...

shmera tha steilo filia mono stous erotevmenous , apo methavrio tha stelno kanonika se olon ton kosmo

moutsou moutsou

margarita είπε...

πολλές θετικές σκέψεις στη Γιωτούλα με το ωραίο χαμόγελο που μας σκέφτεται πάντα όλους
;))))

Ανώνυμος είπε...

Ωχ λαχτάρα και τι μου θύμισες...

Κάποιος ακροατής είχε την εξαιρετικά ατυχή έμπνευση να στείλη γλυκά στην κα Άννα Π., η οποία ευχαριστούσε τον... ευεργέτη της εκπομπής από μικροφώνου την ώρα που τα καταβρόχθιζε, φιλεύοντας τους ανύποπτους -και ως εκ τούτου αθώους- ακροατές της με τους εξαιρετικά αηδιαστικούς υγρούς ήχους του χλαπακιάσματος.

Δεν έκανε καν υπομονή να περιμένη το μουσικό διάλειμμα.

Μπλιάχ! Τι τόθελες τώρα αυτό;..


____________
Όθεν συνάγεται ότι ευκολότερη είναι η αναρρίχηση σε έδρα Πανεπιστημίου, απ' ό,τι είναι η λειτουργία μπροστά στο μικρόφωνο.