H φίλη μου η Τούλα Μ. μέ έβαλε στο τριπάκι να γράψω ενα post επ ευκαιρία του Αγίου Βαλεντίνου.
Σιγά το θέμα...
Κάθισα μπροστά στον υπολογιστή και ήμουν έτοιμος να γράψω για τον έρωτα. Μπορείς κάλλιστα να γράψεις την γνώμη σου για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, έστω και αν δεν έχεις κλωτσήσει ποτέ μπάλα... δεν χρειάζεται να παίζεις πιάνο για να σε μαγέψει ενας σολίστας... όμως το νά γράψεις για τον έρωτα αν δεν τοχεις παιξει το κόλπο, είναι κωλο-θεωρία του κερατά και καλύτερα να διαβάσεις ενα Αρλεκιν (υπάρχουν ακόμα;) στον καναπέ με «χαλί» τον θεληματικό Κύρτσο.
Πέρασαν λοιπόν από το μυαλό μου σαν ταινία οι έρωτες που είχα. Οι περισσότεροι δεν ήταν έρωτες...απλώς νομίζα(με) ότι ήταν. Αυτοί πού ήταν έρωτες, ήταν υ-πέ-ρο-χοι, αλλά πόνεσαν απίστευτα πολύ στο τέλος. Μετά μπερδεύτηκε η αγάπη με τον έρωτα, παίρνοντας την θέση της κάβλας... αργότερα (με τα χρόνια) ήρθε και ο συνδυασμός... στο τέλος μεγαλωσα και όλα αμβλύνθηκαν... ή μάλλον πήραν άλλη μορφή. Η διαπίστωση δεν με ενθουσίασε, αλλά με χαλάρωσε.
Δεν ήξερα όμως τί να γράψω.
Σκέφτηκα το απόλυτο κλισέ:
Αν είχα την δυνατότητα θα τα ξαναζούσα;
Πολλά (αν και κάναμε την ζωή πουτάνα) θα τα ξανακανα με κλειστά τα μάτια και χωρίς δεύτερη σκέψη.... Μερικά όμως όχι... με τίποτα... Η καταστροφή δεν έρχεται από τις εκρηκτικές επιλογές, αλλά από τις λάθος επιλογές... Αν με έβαζες να διαλέξω, θα διάλεγα να μην είχα κάνει τα λάθη, από το να είχα κάνει τα υπέροχα.
Ειλικρινά δεν ήξερα, τί να γράψω...
Οι φίλες μου δεν θέλουν οι άνδρες τους να τις αγαπούν, αλλά να είναι ερωτευμένοι μαζί τους. Δύσκολο Νο.1
Οι φίλοι μου θέλουν οι γυναικες τους να είναι ερωτευμένες μαζί τους, αλλά αυτοί απλώς να τις αγαπούν. Δύσκολο Νο.2
Το σεξ είναι παντού, δηλαδή πουθενά. Χωρίς σεξ έρωτας παπαλα.
Σας τα λέω από πρώτο χέρι γιατί υπήρξα και θύτης και θύμα.
Ξαφνικά το σεξ έγινε από ταμπού, απειλή.
Οι φίλες μου μετα τα 35 μένουν μόνες. Εγκαταλειλειμένες. Στεγνές.
Οι φίλοι μου μετα από 10 χρόνια γάμου νιώθουν πνιγμό. Παλιμπαδίζουν.
Οι πιτσιρίκες δέν ξέρουν, τί είναι αυτός ο διάολος που κάνει πάρτι στο κορμί τους.
Και οι νεαροί ξυρίζουν το στήθος τους για να τους μανατζάρει (με την καλή έννοια) ο Ψινάκης.
Τον έρωτα τον βγάλαμε στα παραθυρα και τον δωσαμε για κολατσό στον Τράγκα και στον Κακαουνάκη.
Της φιλίας της γαμήσαμε το ταμ-τι-ρι-ριμ.
Ο έρωτας είναι λαχείο... δεν το κουβεντιάζουμε αυτό...
Δυστυχώς οι λαχειοπώλες είναι on strike διαρκείας.... και δεν προβλέπεται πολιτική επιστράτευση.
8 σχόλια:
Θα το θεσω καπως διαφορετικα,πιστευω οτι η αδρανοια και η παθητικοτητα σε μια σχεση , η ρουτινα χωρις εξελιξη ειναι αυτο που σκοτωνει τον ερωτα.Και ο ερωτας δεν μπορει να υπαρχει για πολυ καιρο ως ερωτας,πρεπει να εξελισσεται,να αλλαζει εστια,για να μπορουμε να πουμε μετα απο καιρο οτι εχει ποιοτικη διαρκεια,οτι εγινε μια ποιοτικη συνηθεια που λες οτι ...αξιζε τον κοπο.Δυστυχως, πολλες φορες αυτο πραγματοποιηται μετα απο ανατρεπτικα γεγονοτα.
ΥΓ: απιθανη η επιλογη της φωτο
Η Κυβερνοιατρική συνιστά κατάρχήν
Αξονική Τομογραφία
και στην συνέχεια "ηλεκτρομαγνητικά κατευθυνόμενη πλύση εγκεφάλου για να φτάσεις στην ερωτική κορύφωση"...
.
Να έχουμε υπ'όψιν μας οτι εκει στα-αντα δεν πρεπει να είμαστε
απελπισμένοι για έρωτα
γιατί
τα επίπεδα ευτυχίας μας,
κάνουν κοιλιά
και γιατί είναι δύκολο να αποφύγουμε
τα επτά χρόνια φαγούρας...;)
.
.
ΥΓ. όσον αφορά την φιλία:
… δεν ξέρουμε
«κατά πόσο οι άνθρωποι πέρνουν ηθικές αποφάσεις με βάση εξωτερικούς κανόνες ή με βάση τα συναισθήματά τους,
καθώς και για το κατά πόσο τα διάφορα συστήματα ηθικής είναι συμβατά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο…»
Από τα καλύτερα που έχεις γράψει. Απλό, σύντομο και περιεκτικό.
Κατα την παλαια διαφημιση της Τιμ ...
-ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ΠΑΡΑΦΟΡΑ , ΜΠΟΡΩ
-ΤΣΟΥΚ !
Happy Valentine next Day
kruo... oxi to keimeno... an k otan grafeis me to zori, se diavazo ki ego me to zori... kruo tha kanei ekso kai mesa ... na mhn ksexaseis na valeis gadakia kai skoufaki xriso mou
filakia
Εδώ ταιριάζει το "κι αν σου κάτσει?". Αν αγοράζεις συστηματικά λαχεία παίζει να αυξήσεις τις πιθανότητες. Αλλοι πάλι παίζουν τα ίδια νούμερα στο τζόκερ για πάντα και δεν έχουν πιάσει ούτε 2+1...
Προσωπικά πιστεύω πως η συνταγή είναι να μην τα θέλεις όλα δικά σου... Δεν είναι λογικό να ζητάμε το τέλειο όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε.
Το κρύο ήρθε δυό μέρες αργότερα..... Οσο για του Αγίου, την γιορτή, όταν είσαι ερωτευμένος δεν την χρειάζεσαι, όταν δεν είσαι, την σιχαίνεσαι την μέρα, γιατί σε πονάει... ακόμα και αν δεν το παραδέχεσαι.....Δεν με ενδιαφέρει η γιορτή, αλλά τον έρωτα τον έχω ανάγκη στην ζωή μου. Και τον καλωσορίζω κάθε φορά που μούρχεται....και στενοχωριέμαι οταν φεύγει.πολύ!
Δημοσίευση σχολίου