13.12.08
11.12.08
8.12.08
o τσαμπουκάς της βλακείας
«Θα βγούν οι πιτσιρικάδες στους δρόμους μια μέρα και θα μας πλακώνουν όλους
ανεξαρτήτως με μπαστούνια του μπέζιμπολ.
Έπεσα έξω στα μπαστούνια του μπέιζμπολ, γιατί απλούστατα δεν έχουμε τέτοια μπαστούνια στην Ελλάδα.
Η κοινωνία βράζει.
Κοχλάζει.
Κουβαλάω την φωτογραφική μου μηχανή και κόβω βόλτες στους δρόμους. Πού καλύτερα μπορείς να δείς την φωτιά της ζωής;
Με τρομάζουν οι άνθρωποι με στολές. Βασικά τις αντιπαθώ τις στολές.
Κάθε είδους στολές... από τις οικολογικές οργανώσεις μέχρι τους Ειδικούς Φρουρούς. Αλλωστε μισώ τις Απόκρηες.
Τους ξέρω αυτούς τους τσαμπουκάδες της Αστυνομίας ...και δυστυχώς και της Δημοτικής Αστυνομίας. Τους βλέπω κάθε μέρα... Με τα μαύρα γυιαλιά, που κόβουν βόλτες με τα περιπολικά...και μερικοί δυστυχείς με τα πόδια... και άλλοι με μηχανές... στον ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ της Ερμού.
Με χαλάει πολύ αυτη η μικρή (;) παρανομία...γιατί δείχνει «στα αρχίδια τους». Κυνηγάνε τους άμοιρους τους Νιγηριανούς, που δεν πειράζουν άνθρωπο. Σταματάνε τα περιπολικά παραλληλα επί του δρόμου για να κουβεντιάσουν.
Εχω σταματήσει πάνω από 100 φορές και τους λέω:
-Γειά σας... λέγομαι Μάνος Αντώναρος..
-Αλοίμονο... σας γνωρίζω κ. Αντώναρε (αρχίδια με γνωρίζει... απλώς του θυμίζω τον αδελφό μου).
-Βλέπετε αυτον τον δρόμο πεζόδρομο; ρωτάω και δείχνω τα δεκάδες αυτοκίνητα, μηχανές, φορτηγά, τριαξιονικά κ.λ.π.
-Ναι, και μας δεν μας αρέσει...
-Και τί κάνετε γι' αυτό;
-Α, εμείς δεν είμαστε εδω γι' αυτό... είμαστε για το λαθρεμπόριο.
Τόσα χρόνια στον πεζόδρομο και δεν έχω δει ούτε εναν τροχονόμο, που (λέμε τώρα) να κόψει μια κλήση...
Πέρισυ Βούλγαροι λαϊκοί μουζικάντηδες, παίζανε βαλκανική μουσική εξω από την Καπνικαρέα. Σταματά τη μηχανή του o Ράμπο της Δημοτικής Αστυνομίας, που συνοδεύεται από άλλους δυο Ράμπο της Αστυνομίας... όλοι με μηχανές....
-Κάντε την... πηγαίνετε να παίξετε έξω από κανένα τζαμί....
Οι άνθρωπο πήγαν να πουν κάτι... δεν μίλαγαν παρα ελάχιστα αγγλικα...
-Στο τζαμί ρεεεεεεεεε... εδω είναι εκκλησία.
Ποιός πούστης έδωσε σ αυτον τον πούστη το δικαίωμα να λέει τέτοιες ανοησίες σε ορθόδοξους Βούλγαρους;
Πλησίασα αγριεμένος.
-Τί είναι αυτά που λες; Από πότε η Δημοτική Αστυνομία παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες;
Με μια απότομη κίνηση κατέβηκε από την μηχανή. Ενας αστυνομικος δίπλα μου του έκανε μια αδιόρατη κίνηση...
Μαλάκωσε όσο μαλακώνει ενας τσαμπουκάς.
-Μουχει πει ο παπάς της εκκλησίας να τους διώξω...
Προσέξτε πόσα επικίνδυνα ψέμματα είπε μαζί.
Και τα είπε σε κάποιον που ενας συναδελφος του τουκανε νόημα: «ΠΡΟΣΟΧΗ!» Φαντασθείτε, τί θα έλεγε και τί θα έκανε σε κάποιον, για τον οποίον δεν του έκαναν σήμα.
Ανέβηκε στην μηχανή, μου είπε κάτι σιχαμένα δημοσιοσχετίστικα και εξαφανίστηκε.
Είναι ο «ίδιος» που πυροβόλησε το παιδί προχθές στα Εξάρχεια.
Είναι ο «ίδιος» που θα πυροβολήσει κι άλλο παιδί αύριο.
Είναι ο «ιδιος» που κάποτε φοβόμασταν ότι θα ανδρωθεί... θυμάστε τότε που αναρωτιόμασταν γελώντας ...μα με τόσους φόνους και βία... πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας;
Νάτα λοιπόν «μερικά» από τα «παιδιά» μας... Τους δωσανε μια στολή και δεν τους μάθανε γράμματα πριν τους δώσουνε τη στολή... και δεν τους μάθανε γράμματα, γιατί ούτε αυτοί ξέρανε γράμματα.
Και από την άλλη μεριά τα πιτσιρίκια που οι μάγκες-Ράμπο τους φέρονται δημοσίως λες και είναι απόβλητα.
Οχι...κυρίες και κύριοι...δεν είναι βίαια τα πιτσιρίκια μας... επαναστάτες είναι και όλοι οι επαναστατες είναι σκληροί... θυμωμένοι.... και φυσικά αδιαπραγμάτευτοι.
Πολιτικοί και δημοσιογράφοι πρέπει να σοβαρευτούν. Δεν ξέρω, αν γνωρίζουμε, τί σημαίνει η λέξη «σοβαρότης»... αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε, αλλιώς η εποχή θα μας κλείσει τα πατζούρια.
Tους βαρέθηκα τους τσαμπουκάδες της πολιτικής.
Τους βαρέθηκα τους τσαμπουκάδες της δημοσιογραφίας.
Τους βαρέθηκα όλους τους τσαμπουκάδες του κώλου.
Τους βαρέθηκα όλους τους τσαμπουκάδες του τίποτα.
Δεν υπήρξα ποτέ τσαμπουκάς. Είμαι όμως αιφνιδιαστικά βίαιος άνθρωπος ...ειδικά προς αυτούς που γαργαλάνε τα όρια της ελευθερίας μου μέσα από τους γιάλινους πύργους τους.
Ευχομαι να μην διαβάσει το post μου ποτέ κανείς από τους γονείς του πιτσιρικά που χάθηκε. Βαρέθηκα τα κούφια λόγια… ακόμα και τα δικά μου… που συχνά πυκνά κάνουν μέσα μου ηχώ και φρικάρω.
Οταν έρχεται το μαύρο του θανάτου ενός παιδιού, τότε σβήνουν τα χρώματα της ίριδας. Τα παιδιά κάνουν αταξίες γιατί έχουν ΠΑΝΤΑ δίκιο. Το θέμα εδώ δεν ήταν η αταξία, αλλά ή τάξη. Τα παιδιά έχουν πάντα δίκιο… έχουν πάντα δίκιο… πάντα δίκιο… πάντα δίκιο…
Attachment:
Τις φωτό τις τράβηξε η Γιώτα Παπαδοπούλου κ είναι από την καμμένη Ερμού... Aκόμα και η ασχημια μπορεί να ναι art… και βέβαια το art, είναι πάντα news.
Το σήμα για το allWe (που έρχεται) το φτιαξε ο Τάσος Κωστής, που η ματιά του, μου θυμίζει του πατέρα μου.
Το βίντεο είναι της Ολίβιας Γαβρίλη, που την έπνιξε το γεγονός με τον Αλέξανδρο.