28.2.09

verstehen Sie deutsch?

Οι άνθρωποι που δουλεύουν στον Alpha εμπλεξαν άσχημα.
Θα σας εξηγήσω, τί εννοώ:
Πριν απο μερικά χρόνια η γυναίκα μου έφερε σπίτι μια φίλη της που’χε χρόνια να την δει. Μπλα-μπλα κάθισε η κοπέλα μέχρι το βράδυ…φάγαμε, ήπιε, γελάσαμε, ήταν στεναχωρεμένη (τί έκπληξη!) για έναν γκόμενο. Μας έλεγε το ένα, μας έλεγε το άλλο, πώς… πώς… πώς…
Κάποια στιγμή την ρώτησα:
-Γερμανός είναι ο τύπος;
-Ναι! Πώς το ξέρεις;
Ηταν απλό.
Κατα αρχην έχω γερμανική (όχι παιδεία) εκπαίδευση. Το ότι την μισώ, δεν σημαίνει ότι δεν την έχω ή δεν την αντιλαμβάνομαι… Οι φίλοι μου λένε ότι είμαι αυστηρός…εγώ λέω ότι είμαι δίκαιος… αρχίδια! Πάντα οι άλλοι έχουν δίκιο όταν πρόκειται για μας.
Κατα δεύτερο λόγο ο γκομενάκος της φίλης μας της έλεγεπράγματα που ήταν εντελώς αυτονόητα και τετράγωνα, είχε πρόγραμμα… δεν είχε πολύ χιούμορ ή συναίσθημα τέλος πάντων…
Μια χαρά Γερμανός με άλλα λόγια.
Είδατε ποτέ τον Ρεχάγκελ να καμφθεί από την πίεση του τύπου;
Ούτε μισή φορά. Ξέρετε γιατί; Επειδή αδιάφορησε.Ούτε καν διάβασε τι γραφαμε γι αυτον… Πολύ φοβάμαι συνάδελφοι, οτι το ίδιο συμβαίνει και με τον Γερμανό σας… Ο χερ Οττο λοιπόν, είχε ένα πρόγραμμα στο μυαλό του και that’s it! Τα υπόλοιπα τα έγραψε η ιστορία.
Την βάψανε σας λέω, οι άνθρωποι του Alpha.
Kατά τη γνώμη μου την έβαψε όλο το τηλεοπτικό τοπίο της Ελλάδας.
Προφανώς οι Γερμανοί δεν ήρθαν εδώ να βάλουν τα euro τους για να τους δείξουμε, πώς βγάζουμε κάθε τρελλαμένο στα “παραθυρα”. Αμα θέλουν να τα φάνε, τα πίνουν σε μπύρες και βούρστ… Προφανώς δεν ήρθαν εδώ για να τσακωθούν με την AGB. Kαι ακόμα προφανέστερα δεν έστειλαν αντιπρόσωπό τους εδώ, κάποιον που να διακατέχεται από μεσογειακή τρυφεράδα.
Μόνο από προσωπική πείρα μπορώ να πω δυο-τρία πράγματα.
Οποτεδήποτε στην ελληνο-γερμανική μου ζωή προσπάθησα να τους κοροϊδέψω, να τους κλαφτώ, ή να κάνω τον μισοκακόμοιρο …ΕΧΑΣΑ. Χωρίς καν να προλάβω να αναπνεύσω.
Αντιθέτως οποτεδήποτε τους είπα την αλήθεια, κάτι που ήταν έξυπνο, καινούργιο ή ακόμα και διαφορετικό με τις πεποιθήσεις τους, έκατσαν υπομονετικά και με ενδιαφέρον να με ακούσουν. Πολλες φορές με βοήθησαν πολύ και εντελώς άδολα.
Δεν γνωρίζω πολλά πράγματα από συνδικαλισμό, γνωρίζω όμως από Γερμανούς και βασικα γνωρίζω ότι το χειρότερο πράγμα σήμερα είναι να χάσεις τη δουλειά σου.
Οι Γερμανοί ήρθαν εδώ με ένα μοντέλο στο κεφάλι τους. Αυτο το μοντέλο δεν το’πε ένα καβλωμένιο στέλεχος, που δεν είχε ιδέα για το αντικείμενο. Αντιθέτως μελέτησαν 100 προτάσεις ειδικών, κατέληξαν στην καλυτερη, έχοντας υπολογίσει όλες τις πιθανότητες και όλες (ω του θαύματος!!!) αντιδράσεις…
Μπορεί να αποτύχουν. Είμαι σίγουρος ότι και αυτό τοχουν συνυπολογίσει.
Να αλλάξουν γνώμη όμως ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ!
To κανάλι είναι γεμάτο από φίλους και φίλες μου… δούλεψα μερικά χρόνια εκεί… το τελευταίο που θέλω να δω είναι στεναχωρεμένους τους φίλους μου…
Αυτό που συμβαίνει τώρα στον Alpha, είναι ένα μικρό δείγμα το τι θα επακολουθήσει στα χρόνια που έρχονται. Οχι μόνο στα media, αλλά γενικώς… Οταν λέμε Ενωμένη Ευρώπη να ξέρουμε τί λεμε…Τωρα που το σκέφτομαι όλη αυτη η ξαφνική οικονομική βοήθεια των Γερμανών στην Ελλάδα (κι όχι μόνο) δεν είναι βέβαια φιλανθρωπικής λογικής… Κάτι θέλουν; Τί να θέλουν άραγε; Εκτός κι αν κάποιοι ξεχνούν ότι το RTL είναι γερμανικό. Η Ενωμένη Ευρώπη προβλέπει και συμμετοχή των “ξένων” στα κοινά… περίμενετε τον πρώτο Γερμανό Δήμαρχο και τα ξαναλέμε…
Δεν πιστεύω να φαντάζεστε ότι γερμανοί θα έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, αφήνοντας τις επενδύσεις τους να τις χειρίζονται ιθαγενείς μιας χώρας με ρεκόρ στην απατεωνιά και στη ρεμούλα… Θα φτιάξουν το περιβάλλον και μετα θάρθουν να επενδύσουν… Εσείς πως φαντάζεστε ότι θα ξανακάνουνε το επόμενο Ράιχ τους; Με φούρνους και με τανκς;
Αυτη είναι η κακή μεριά. Η καλή είναι ότι ο,τι ακουμπήσουν θα το κάνουν να λειτουργεί. Αγοράστε μια BMW αγοράστε και μια Alpha Romeo και ελάτε μετά από τρία χρόνια να μου πείτε…
Οσοι δουλέψουν τελικά μαζί τους (ευχομαι ΟΛΟΙ) μόνο να μάθουν έχουν…και όσοι έχουν όνειρα, έχουν επίσης ίσες πιθανότητες να τα πραγματοποιήσουν….
Viel Glueck!!!

21.2.09

ermou street

Oταν στο blogaki μου έγραψε ότι έχουν μπει 1.000.000 φορές άνθρωποι να διαβάσουν τί έγραφα ή έδειχνα συγκινήθηκα πολύ. Ηταν η ώρα να σταματήσω να γράφω εδω και να πετάξω μαζί με τους φίλους μου στο www.allwe.tv. 
Εδω έβαζα καμμιά φωτογραφία, κανένα link...καμμιά αηδιούλα...βασικά για να μην"πεθάνει" το blogaki μου... και ξαφνικά είδα ότι περίπου 13.500 φορές οι άνθρωποι μπήκαν στο κοιμώμενο blog μου... 
Δεν ξέρω από στατιστικά και βασικά τα μισώ...
έχουν κάνει τη ζωή μας πέτρινη.
Δεν ξέρω αν είναι πολλοί η λίγοι... εμένα πάντως μου φτάνουν...ξέρω (ρούφηξα) επίσης ότι 13.500 φορές κάποιοι πέρασαν να δω τί κάνω... να μου πουν μια καλημέρα...
Είναι όμορφο συναίσθημα
Τhnxxxxx

14.2.09

μοναχικός λύκος

O εξαιρετικά συνεργάσιμος και συντροφικότατος φίλος μου κ.Ανευλαβής μου’γραψε σε ενα από τα e-mail του:
«Είμαι μοναχικός λύκος!»
Είναι η αγαπημένη μου πρόταση. Πάντα ήταν.
Σκέφτηκα τον κ. Ανευλαβή σαν (ως) μνοναχικό λύκο. Με οικογένεια που υπεραγαπάει. Με καριέρα που υποχρεωτικά είναι (ήταν) ανάμεσα σε ανθρώπους συνεχώς. Προφανώς εννοεί πνευματικά μοναχικός λύκος. Ολοι οι σπουδαίοι άνθρωποι είναι έτσι.
Εγώ όμως είμαι από την ημέρα που γεννήθηκα ουσιαστικά μοναχικός λύκος.
Ημουν ο βενιαμίν μια πολύ μεγάλης, ευρείας οικογένειας με πολλά (μεγαλύτερα) ξαδέλφια. Ποτέ δεν έπαιξα με κανέναν. Μάλλον το απήλαυσα.
Ημουν πάντα ο προπονητής στις παιδικές και εφηβικές ποδοσφαιρικές μας ομάδες.
Με εξαίρεση 2 χρόνια που παντρεύτηκα δυο γυναίκες (καλέ όχι ταυτόχρονα!) από έναν χρόνο την καθεμία και που βέβαια υπερ-αγαπώ όπως πρέπει κανείς να αγαπά τις πρώην του- μένω πάνω από 30 χρόνια μόνος μου (δλδ με τις γάτες μου) και ποτέ μα ποτέ δεν βαρέθηκα μόνος μου.
Στη δημοσιογραφία ζήτημα είναι να έκατσα πάνω από 2-3 χρόνια σε γραφεία με άλλους. Και σ’ αυτα τα χρόνια δεν έβαλα ούτε για μια ώρα τον κώλο μου στην καρέκλα.
Οι περίσσοτεροι άνθρωποι που ξέρω δίνουν μια συνεχή μάχη για να μην είναι μόνοι. Αντίθετα εγω δίνω παιδιόθεν (paidio8en) μια σκληρή μάχη για να μένω μόνος.
Μισάνθρωπος;
Οχι καλέ! Κάθε άλλο! Αγαπώ τους ανθρώπους (αφού το νιώθω το λέω) και ξετρελλαίνομαι να κάνω παρέα μαζί τους... έχει βουλιάξει ο καναπές μου από τους πισινούς των φίλων μου.
Φυσικά και ερωτεύομαι.
Φυσικά και ζηλεύω.
Φυσικά και αγαπάω.
Φυσικά και πονάω.
Φυσικά και συμμετέχω.
Φυσικά και κάνω βλακείες.
Φυσικά και γίνομαι κώλος.
Φυσικά και είμαι συνεπής στη δουλειά μου.
Φυσικά και παρακολουθώ τις εξελίξεις.
Ομως πάνω από όλα είμαι μοναχικός λύκος.
Μοναχικός λύκος... σου λέει ο άλλος.... τς τς τς τς... έλα μωρέ μαλάκα. ... μαγκούφης είσαι...
Χαχαχαχαχαχα πιθανότατα... υποθέτω ότι το μοναχικός λύκος είναι ψιλοσυνωνυμο του μαγκούφη. Ετσι κι αλλιώς με ξετρελλαίνουν οι λέξεις που τελειώνουν σε –γκούφη.
Ξέρω γω;
Κατα την ίδια λογική και ο Ελύτης (άστε τις μαλακίες με τις συγκρίσεις) μαγκούφης ήτανε. Φαντάζεστε ότι θα’παιρνε Νόμπελ αν δεν ήταν ; Ο ποιητής έμενε δίπλα ακριβώς στο διαμέρισμα του φίλου του Κωσνταντίνου στην οδό Σκουφά. Δυο διαμερίσματα σε έναν όροφο. Οι πόρτες δίπλα-δίπλα. Εμείς μπαίνο-βγαίναμε στο σπίτι του φίλου και δίπλα η πόρτα του ποιητή ήταν (σχεδόν πάντα) κλειστή. Προφανώς έγραφε. Πιθανότατα να την έπαιζε και μετα να έγραφε. Να διάβαζε αστυνομικά μυθιστορήματα τσέπης ή αρχαίους κλασσικούς. Δεν έχει καμμία σημασία. Ο μοναχικός αυτός λύκος στο φινάλε μεγαλουργούσε.
Ο Κωνσταντίνος είναι παθιασμένος λάτρης της όπερας. Παθιασμένος λέμε...σχεδόν σπαζαρχίδης. Αναρωτιόταν μήπως τον ενοχλούσε. Τους μοναχικούς λύκους δεν τους ενοχλούν οι θόρυβοι... προσαρμόζονται στο περιβάλλον. Αν τον Ελύτη τον ενοχλούσε κάτι, προφανώς και θάφευγε.
Αυτές τις μέρες έχουν εργάτες σε ένα διαμέρισμα της πολυκατοικίας που ζω. Σφυριά, κομπρεσέρ, φωνές εργατών κ.λ.π. Σε αντίθεση με την καρα-αγαπημένη μου Κωλόγρηα (που δεν είναι μοναχικός λύκος) δεν με ενοχλεί. Η καινούργια αυτη εξέλιξη, μάλλον πρόσθεσε ενα στοιχείο στον αγαπημένο μου περιβάλλοντα χώρο. Αν δεν κάνω λάθος και οι χαμαιλέοντες μόνοι ζουν.
Δεν το αποδέχονται αυτό το βασικότατο στοιχείο του χαρακτήρα μου οι άνθρωποι.
Και έχουν απόλυτο δίκιο.
Πώς είναι δυνατόν ενας λύκος που αγαπάει το κοπάδι να καταλαβαίνει εναν μοναχικό;
Ο μόνος άνθρωπος που το κατάλαβε και μου το απέδωσε είναι ο Νίκος Ευαγγελάτος. Τον γνωρίζω από τότε που ήταν ποοολύ πιτσιρικάς. Πριν απο μερικά χρόνια με φωναξε στο Channel9, για να αναλάβω τον καιρό. (θα σας πώ σύντομα για την προϊστορία του φαινομένου «Πετρούλα»)... Ανακαίνισαν τον κτίριο του παλιού Alpha στου Ρέντη, το βάψανε εσωτερικά με ζωηρά χρώματα και έφτασε η στιγμή να μοιράσουν τα γραφεία. Αφού παίξανε ξύλο (πάντα γίνεται αυτό), βριστήκανε κ.λ.π. κάθισαν όλοι κι όλες στις θέσεις τους... και ξαφνικά ο υπέυθυνος θυμήθηκε ότι δεν είχε προβλέψει για μένα γραφείο. Το’χε απλούστατα ξεχάσει. Ηταν ενα νεαρό παιδί. Εκείνη τη στιγμή ήμουν μέσα στο γραφείο του Νίκου και συζητούσαμε κάτι... η πόρτα άνοιξε (σπάνια είναι κλειστή ερμητικά) και μπήκε μέσα ο υπέυθυνος με το που με είδε πάγωσε.
-Ξέρετε κ. Ευαγγελάτε... δεν έχουμε γραφείο χμ... για τον κ. εεεεεεε Αντώναρο.
Χαμογέλασα στον Ευαγγελάτο.
Ο νεαρός προφανώς το πήρε για ειρωνικό και πρασίνισε. Σκεφθείτε τη θέση σου. Και τότε αιφνιδιαστικά είπε ο Νίκος από μόνος του (χωρίς ποτέ να τοχουμε κουβεντιάσει)...
-Δεν πειράζει... ο κ. Αντώναρος δεν θέλει γραφείο... ποτέ δεν ήθελε... θα συνεργαστεί μαζί μας από το σπίτι του! Ετσι δεν είναι Μάνο;
Οσο και να σας φαίνεται αστείο ήταν μια μεγάλη δικαίωση για μένα.
Λάτρεψα τον Λούκι Λούκ, που είναι ενας μοναχικός καβαλάρης... είναι το μόνο κομικ που μου αρέσει πραγματικά πολύ. Tαυτίστηκα μαζί του πολλές φορές.
Αλλά ακόμα και ο Ραν-ταν-πλαν να είμαι... You can’t teach an old dog new tricks!
Δεν θέλω να φεύγω...απλώς δεν μπορώ να μένω.



6.2.09

ο μικροτσούτσουνος καφεϊνομανής

Eίναι γεμάτη όνειρα.

Είναι από «καλό σπίτι»... (τί είναι άραγε το «καλό σπίτι;»)

Είναι επιστήμων.

Ξέρει ξένες γλώσσες και έχει ζήσει έξω (από δω).

Μόλις έχει πιάσει δουλειά.

Αν την πληρώνουν; Μην λέμε αηδίες παρακαλώ...είπαμε «μόλις έχει πιάσει» δουλειά... Και τα προσόντα; Είπαμε: να μην λέμε αηδίες!

Και ξαφνικά της λένε:


H συνέχεια ΕΔΩ!