o άνθρωπος, που ΔΕΝ ήθελε να γίνει πρωθυπουργός

To βιντεάκι που είδατε (να το δείτε, αν δεν το είδατε) το’φτιαξα όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές Μόλις έφτιαξα το μοντέλο μ’αρεσε πολύ γιατί (κατά τη γνώμη μου) μοιάζει πολύ με τον Γιώργο Παπανδρέου... σκέφτηκα λοιπόν αμέσως ότι θα μπορούσα να κάνω πολλά προεκλογικά αστειάκια, σχόλια κ.λ.π. στο blog μου.

Παρουσιάστηκε όμως ενα εξαπέραστο πρόβλημα:

Ενώ μπορούσα να φτιάξω τον Αλαβάνο, τον Καρατζαφέρη και ίσως την Παπαρήγα, δεν μπορούσα με τίποτα να φτιάξω τον Καραμανλή.

Αρα ώς «Αντώναρος» θα έπαιζα ένα βρώμικο αντιπολιτευτικό παιγνίδι με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη... Οσο και να φωναζα ότι δεν είμα ελέφαντας θα έπρεπε να δικαιολογήσω την προβοσκίδα.

Το μοντέλο «Γιώργος», έπρεπε οπωςδήποτε νάχει απέναντι του το μοντέλο «Κώστας», αλλιώς θα έγερνε επικίνδυνα. Προσπάθησα να φτιάξω τον Πρωθυπουργό, αλλά εις μάτην. Τίποτε απ’ αυτά που έφτιαχνα δεν τον θύμιζε.

Ετσι άφησα το μοντέλο «Γιώργος» στον φάκελο του στον σκληρό δίσκο. Το’δειξα σε 5-6 φίλους (Νεοδημοκράτες, Συριζικούς ή ΚΚΕ, ανένταχτους, ανυποψιάστους κ.λ.π.) και γέλασαν πολύ... Με πίεζαν μάλιστα να το βάλω στο blog.

Είχα σχεδόν πεισθεί, όταν το’δειξα για τελικό τεστ σε κάτι φίλους ΠΑΣΟΚους.

Ούτε γέλασαν, ούτε τους άρεσε , ούτε το γλέντησαν... μάλλον με κοίταξαν με αηδία.

Αρα είχα δίκιο.

Στεναχωρέθηκα που θα πήγαινε χαμένο, αλλά έτσι είναι η ζωή.

Είχα ενα σωρό ιδέες.

Τωρα όμως είναι έστω και ετεροχρονισμένα η ώρα του....