Η Sophie_Jamaica είναι φιλαράκι μου.
Την σταμπάρισα πριν από μερικούς μήνες γιατί έγραφε με έναν τρόπο που μ’αρεσε.
Είναι πιτσιρίκι, 21 ετών… και σπουδάζει δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Πύργου.
Τις προάλλες που κουβεντιάζαμε και μου έλεγε για τις καταλήψεις… μου είπε μια ιστορία, που με άφησε με ανοικτό το στόμα….
-Τότε γιατί δεν το γράφεις ποστ;
-Καλά!
Αρχίδια μάντολες.
Σιγά που θα μ’ακουγε…
Και ξαφνικά μπαίνω σήμερα το απόγευμα στο blog της και διαβάζω την ιστορία που μου είχε διηγηθεί.
Γράφει για τις καταλήψεις με πλήρη πολιτική συνείδηση στα 21της…χωρίς κόμματα και αηδίες… μιλάει για το πώς ένιωσε στο πετσί της η ίδια και η γενιιά της τις εκπαιδευτικές εκλάμψεις των εκάστοτε υπουργών….
Κάνω copy-paste το κομμάτι που μου άρεσε πιο πολύ:
Μα αυτά και με αυτά , μέσα από πορείες , καταλήψεις ντουντούκες και πανό , φτάσαμε στην κατάληψη του σήμερα , το κλίμα γνώριμο , έτσι όπως τουλάχιστον εγώ το έχω βιώσει … Μαζευόμαστε παρεάκι , άλλοι παίζουν μπιρίμπα , άλλοι τάβλι … Το κυλικείο είναι πάντα ανοιχτό γιατί ο κυρ Παναγιώτης , χρόνια μετανάστης στον Καναδά , μας έχει όλους σαν παιδιά του .
Μας αφήνει τα κλειδιά και φεύγει κι εμείς τα παιδιά όταν κάποιος μας εμπιστεύεται το εκτιμάμε κι όταν μας εμπιστεύεται το ψωμί του το σεβόμαστε , ότι παίρνουμε πάμε και βάζουμε τα λεφτά στο ταμείο και παίρνουμε μόνοι μας τα ρέστα κι αν δούμε κανέναν να πάει να κάνει μπινιά στον κυρ Παναγιώτη πέφτουμε όλοι επάνω του και του τι λέμε , και τότε έρχεται και το κρασάκι και οι μπυρίτσες, παίρνουμε τις κιθάρες και ο Νίκος κάθεται στο πιάνο , ναι έχουμε και τέτοια στη σχολή μας και παίζουμε μέχρι τελικής πτώσης , μέχρι τα τάστα να ξεράσουν το χρώμα τους στα δάχτυλα μας , μέχρι να βγει αίμα , αλλά εμείς δεν γνωρίζουμε πόνο …
Μετά τραγουδάει ο καθένας την δικιά του δημιουργία γιατί μην νομίζετε , έχουμε πολλές καλλιτεχνικές φλέβες στη σχολή μας , ο Τζίνο μου λέει πως είναι να γαμάς γκόμενες με ψυχολογικά προβλήματα κι εγώ του λέω , δεν μπορεί να είναι πιο χάλια από το να σε γαμάει γκόμενος με ψυχολογικά προβλήματα …
Περνάει όμορφα το βράδυ, μετά φτιάχνουμε φέρετρα από κόντρα πλακέ για τις πορείες , κοιμόμαστε μέσα στα σπρέι που έχουμε για να γράφουμε τα συνθήματα και το πρωί έρχονται οι επόμενοι για αλλαγή φρουράς , αλλά πριν αλλάξουμε , παίρνουμε όλες τις μαύρες σακούλες και πετάμε τα σκουπίδια , ο Γιώργος ο Βούλγαρης συμφοιτητής μου και cameraman στο Cosmos TV επίσης , πολλές φορές σφουγγαρίζει κιόλας , τον έχω δει, προσέχει τα πάντα …
Λοιπόν;
Μμμμμμ…. Για πείτε μου…
Η sophie_jamaica είναι αυτόπτης μάρτυς.
Είναι φοιτήτρια δημοσιογραφίας… άρα σωστά κάνει γράφοντας αυτά που είδε… και τα γράφει με τη δροσιά μιας 20άρας….
Και ο ο κυρ Παναγιώτης που τους αφήνει το κυλικείο;
Και τα παιδιά που διαχειρίζονται τα ρέστα;
Και εκείνα που παίζουν πιάνο;
Και εκείνα που λένε παίζοντας μεγάλες αλήθειες;
Και εκείνα που καθαρίζουν και σφουγγαρίζουν;
Ποιος μιλάει για τους Ελληνες της διασποράς;
Από τον Καναδά δεν ήρθε ο κυρ Παναγιώτης;
Παιδεία είναι τα βιβλία και οι βαθμοί;
Με συγχωρείτε που το λέω, αλλά δάσκαλος είναι ο κυρ Παναγιώτης… που κι αν δεν τον ξέρω του στέλνω ένα μεγάλο φιλί-…. διδάσκει στα παιδιά μας την εμπιστοσύνη.
Ποιος πούστης έδειξε εμπιστοσύνη σ’ αυτή τη γενιά;
Ποιος δάσκαλος;
Ποιος δημοσιογράφος;
Ποιος πολιτικός;
Δείξε σε έναν πιτσιρικά εμπιστοσύνη και θα απογειωθεί… κινδυνεύεις να σε απαγοητεύσει… αλλά τι διάλα… αξίζει τον κόπο…
Να λοιπόν που υπάρχουν και φοιτητές που δεν σπάζουν, που δεν καίνε… αλλά διαδηλώνουν κι από ο,τι γνωρίζω πολύ σκληρά μάλιστα…
Πότε τα είδατε αυτά στα δελτία ειδήσεων;
Πότε τα διαβάσατε σε εφημερίδες;
Και αμα μου επιτρέπεις sophie_jamaica μου… το λιγώτερο που μπορείς να κάνεις είναι αυτό που έκανες. Εγραψες την αλήθεια… Η γνώμη μου είναι να πάρετε μια καμερα να συνενοηθείτε ΟΛΟΙ (μακρυά από προβοκάτσιες κ.λ.π.) και να φτιάξετε ένα video που θα το ανεβάσεις στο blog σου… κι αν δεν θέλουν στο blog σου…τότε φτιάξτε ένα blog για την περίσταση….
Δημοσιογραφία, δεν είπαμε ότι σπουδάζετε;
Tα comments ΕΔΩ!
