καληνύχτες-καλημέρες

Bγαίνω τα βράδια αργά 3-4 και κόβω βόλτες στην Πλάκα και στο Σύνταγμα. Χμ… είναι σαν να είμαι σε άλλη πόλη.

Τσιμπάω την καμερά μου και δοκιμάζω τις φωτό τη νύχτα…

Κάθε φορά –μόλις βγω από την είσοδο- πέφτω πάνω στους ανθρώπους που μαζεύουν τα σκουπίδια.

-Γεια χαρά!

-Ωωωωωπ… για χαρά… βολτίτσα;

-Ναι… ωραία βραδιά ε;

-Ναι… ΠΑΑΑΑΑΜΕ!

Προχωράω μέσα στην Πλάκα.

Από την Αδριανού τέτοια ώρα η Ακρόπολη είναι ακόμα πιο επιβλητική γιατί το σκοτάδι και η ησυχία εξαφανίζουν τον χρόνο.

Τα τραπεζάκια μαζεμένα…

Κάτι ξεπέσμένοι ψιλο-λιώμα…

Οι γάτες..

Οι σκύλοι….

Και το φεγγάρι…

Δεν μ’αρέσει να φωτογραφίζω το σκοτάδι.

Το απολαμβάνω όμως γιατί είμαι νυχτόβιο όν… γι’ αυτό λατρεύω και τις γάτες…

Ανεβαίνω από την Ερμού.

Εντελώς άδεια.

Εντελώς άσχημη… αλλά στο τέρμα της η Βουλή είναι άψοχα φωτισμένη. Δυο σεκιούριτι λένε ιστορίες αραχτοί σε καρέκλες…

Σταματάω στον Μπαιρακτάρη στο Μοναστηράκι. Μια ροζ μηχανή με τα αλουμίνια της, με τις θέσεις της με τίς κόρνες της είναι παρκαρισμένη στην είσοδο. Ανήκει στην εθνική μας οδοντίατρο Χριστίνα Ιακωβίδου... Σαν μια τσίχλα μέσα στην νύχτα...

Την κρατά γερά από το μπράτσο.

Ενθουσιάζομαι....

Χτυπάω στις 3.30 το πρωί σεμνά και ταπεινά ενα σουβλάκι...

Στην πρώτη δαγκωματιά πέφτω πάνω σε μια 2μετρη Ουκρανή που εξηγεί στο αφεντικό της ότι τα χρειάζεται τα 30 ευρώ. Εκείνος δεν δείχνει να συμφωνεί.

Ρε τους νταβατζήδες.

Στο περίπτερο έξω από το Ταχυδρομείο αγοράζω τσίπς, και πορτοκαλάδες ΗΒΗ με ανθρακικό. Χαίρεται ο περιπτεράς που με βλέπει, χαίρομαι κι εγώ γιατί είναι χαμογελαστός και ακούει ροκιές στο ραδιόφωνο, στρίβω στην Μητροπόλεως και αμέσως στη Νίκης…

Εκεί ακριβώς έξω από την Τραπεζα Πειραιώς τα λένε 3 άστεγοι.

Κάθε φορά που περνούσα τα απογεύματα, που κλείνανε τα μαγαζιά τους έλεγα «καλησπέρα»… αλλά δεν μου απαντούσαν…. Μια-δυο-τρεις… το’κοψα κι εγώ…

Ένα βράδι καθώς περνούσα από το απέναντι πεζοδρόμιο σήκωσε το χέρι ο ένας και μου είπε:

-Ε, σε χάσαμε! Πώς πάει;

-Μια χαρά!

Από τότε την έχουμε πάντα την καληνύχτα μας…

Εγώ πάω στο ζεστό σπιτάκι μου και εκείνοι μένουν στο κρύο πεζοδρόμιο.

Ανεβαίνω σπίτι μετα από καμμιά ωρα βόλτας…

Ο Σμούντα με περιμένει στο χόλ.

Πρεεεεεεπ-προοοοπ-πριιιππππ! (μετάφραση:Ήρθε!)

Από μέσα η Σέρπα: Ψνιάου…ψνιάου….ψνιάου…. (Μετάφραση: Ωραία,παίξε τώρα με τον μαλάκα…γιατί σε βαρέθηκα!)