Πως μπορεί να πάει μπροστά μια χώρα που δεν αγαπάει τα παιδιά;
Πείτε μου, αλήθεια: πώς μπορεί να πάει μια χώρα που δεν αγαπάει τα παιδιά μπροστά;
Θέλετε να σας αφήσω λίγο καιρό (χώρο) να το σκεφτείτε…
Βρήκατε καμμιά απάντηση;
Μπααααα;
Ούτε κι εγώ!
Δεν μιλάω για την παιδεία, γιατί θα το κομματικοποιήσουμε το θέμα και αυτο είναι απαράδεκτο…. Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου η εγχώρια παιδεία ήταν πάντα του κώλου. Και επειδή έχω συγκριτικό μέγεθος δεν σηκώνω και πολλές κουβέντες…
Θα βάλουμε βιβλία στις σχολικές βιβλιοθήκες;
Θα… βιβλία… το 2007… με τους πιτσιρικάδες κολλημένους σε μια οθόνη κάποιοι ΘΑ βάλουν βιβλία…
Πάλι καλά που δεν ΘΑ βάλουν πάπυρους και free κονδυλοφόρους.
Πολιτική λένε, είναι να μπορείς να προβλέπεις….
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
(Αχ θα πεθάνω από τα γέλια!)
Βασικά σήμερα θέλω να γράψω για τα γλειφιτζούρια.
Τα γλειφιτζούρια των 32 ευρώ.
Συγγνώμη που σας την σπάω Χριστουγεννιάτικα, αλλά αν δεν μιλήσουμε τώρα για τα παιδιά, πότε θα μιλήσουμε;
Η πλατεία Συντάγματος είναι το καθημερινό μου πέρασμα. Από τότε που ήρθαν τα γλυκατζίδικα, τα αλογάκια κ.λ.π.βλέπω καθημερινά παιδιά, αλλά και νέα άτομα, που διψούν για λίγη διασκέδαση…. για λίγη γιορτινή ατμόσφαιρα.
Και ξαφνικά μαθαίνουμε ότι τα γλειφιτζούρια κοστίζουν 32 ευρώ…
Εχουμε γέροντες που παίρνουν 300 ευρώ σύνταξη και κοστίζει το γλειφιτζούρι 32 ευρώ.
Το γλειφιτζούρι ρε πούστη μου.
Νερό, ζάχαρη, μπογιά!
Τριαντα δύο ευρώ…
Ε, να σας πω κάτι;
Δεν με εκπλήσσει η τιμή… Με εξέπληξε σφόδρα το γεγονός ότι το γλειφιτζούρι έχει τιμή. Τόσα χρόνια (πείτε με αφελή) ήμουν απολύτως σίγουρος ότι τα γλειφιτζούρια τα μοίραζε ο Δήμος στα παιδιά….
Δεν πήγε το μυαλό μου ότι κάποιοι κάνανε μπίζνες με τα παιδιά.
Αφελής;
Οχι, ρε! Δεν είμαι αφελής.
Πριν μερικά χρόνια ήμουν Χριστούγεννα στην Κοπεγχάγη και όλα (τα πάντα) ήταν free για τα παιδιά, γι’ αυτές τις ημέρες.
Δεν κατάλαβα οι Δανοί είναι μαλάκες λόγω κρύου και εμείς ξύπνιοι λόγω ζέστης;
Τί είναι το θέμα; Κλιματολογικό;
Τί έγινε; Αγαπούν οι κρυόκωλοι περισσότερο απο εμάς τους μεσογειακούς;
Απάντηση;
Θέλετε απάντηση;
ΠΡΟΦΑΝΩΣ τα αγαπάνε περισσότερο.
Προχθές μου έλεγε μια μάνα, ότι τον κανακάρη της ετών 25 του τρίβει την πλατούλα για να ξυπνήσει. Εικοσιπέντε ετών και μένει με τη μαμά του και το μπαμπά του και για να ξυπνήσει ,πρέπει να ξυπνήσει πρώτα η μαμά του να του τρίψει την πλατούλα…
Αααααααααα, σ’ αυτην την αγάπη είμαστε καλύτεροι;
Μάλιστα!
Μάλιστα!
Η δική μου αλήθεια λέει, ότι ένα παιδί που το κράτους του χαρίζει γλυφιτζούρια στα 5 του, στα 25 του μένει μόνος του, οργανώνει και διαλέγει τη ζωή του, παίρνει τις ευθύνες του γιατί βασικά ξέρει ότι το κράτος που ζει, είναι με το μέρος του….
Εμείς εδώ, που το κράτος μόνο που δεν έχεται το πρωί να μας δώσει μια φτυσιά κατάμουτρα, θέλουμε βέβαια την μαμά στα 25 μας να μας τρίψει την πλατούλα…
Πώς ρε ανυπολογίστως ηλίθιε αρμόδιε, θα μάθουν τα παιδιά στην γενναιοδωρία… στην κοινωνική συμμετοχή… την συμπαράσταση της πολιτείας;
Πείτε μου εσείς ηλίθιοι, που δεν έχετε ούτε μια καλή παιδική εκπομπή στην τηλεόραση;
Βρε, βάλατε τα παιδιά να πληρώνουν τα γλειφιτζούρια τους στο κέντρο της Αθήνας Χριστουγεννιάτικα;
Αντί να τους χαρίζετε και ένα ακόμα για το αδελφάκι τους, τα βάζετε να πληρώνουν 32 ευρώ;
Αλήθεια ανατρίχιασα.
Τί γαμημένο κράτος είναι αυτό που δεν φροντίζει τους γέρους και τα παιδιά; Την αρχή και το τέλος δηλαδή.
Τα μωρά μας και του γονείς μας;
Βρίσκετε κάτι πιο τρυφερό;
Κάτι πιο αγαπησιάρικο;
Μα ούτε τόσο δα έμπνευση για το αύριο;
Πάντα υπήρξα αστός.
Καλοπερασάκιας δηλαδή.
Ομως φίλε μου, πού θα μας πάει αυτός ο καπιταλιστικός μονόδρομος;
Τί καταγράφεται στο μυαλό (συνείδηση) ενός 5χρονου, όταν βλέπει ότι το γλειφιτζούρι κάνει 32 ευρώ;
Τί θα κάνει όταν μεγαλώνωντας ανακαλύψει τί σημαίνουν 32 ευρώ;
Τί θα κάνει για να αποκτήσει τόσα ώστε να παίρνει όσα γλειφιτζούρια θέλει;
Πόσα πτώματα θα αφήσει πίσω του;
Πόσο ισοπεδοτικός άνθρωπος θα γίνει;
Αξίζει, ρε γαμώτο, για ένα κωλο-γλειφιτζούρι;
Οπως σας λέω συχνά, τώρα τελευταία βγαίνω στην Ερμού για φωτογραφίες. Ωραίες οι φάτσες και πλήθος, αλλά ως δημοσιογράφος βλέπω κι άλλα πράγματα:
Οι άνθρωποι έχουν στο πορτοφόλι τους ελάχιστα χρήματα.
Βλέπουν τιμές και δαγκώνονται.
Τί να τις κάνω τις λαϊκές αγορές και τα ρεπορτάζ του κώλου.για τις μπάμιες και τις τιμές που αλλάζουν μόλις εμφανιστούν οι κάμερες και που και οι κάμερες πηγαίνουν για την τηλεθέαση;
Ελάτε μαζί μου στην Ερμού, να (κρυφο) κοιτάξετε το πορτοφόλι της κοπελιάς, που σταματά για ένα κουλούρη. Ζητημα είναι να έχει 15 ευρώ… συνήθως τρία χαρτονομίσματα των 5….
Πριν απο 4 μέρες ακολούθησα μια κοπέλα γύρω στα 30 από το μετρό στο Σύνταγμα μέχρι την Καπνικαρέα. Ούτε φωτογραφικές, ούτε τίποτα… απλώς την ακολουθώ…
Μπαίνει σε … 12 μαγαζιά.
Στο τελευταίο παίρνει (επιτέλους) μια μαύρη μπλουζίτσα …
Χρειάσθηκε…. μία ώρα και 20 λεπτά…
Μπαίνω κι εγώ και πλησιάζω το ταμείο…
Η μπλουζίτσα κάνει 12 ευρώ.
Είναι Χριστούγεννα.
Ελεος!
Ελεος!
Στον χαχαχαχαχαχα πεζόδρομο οι Ινδιάνοι δίνουν παράσταση.
Πολύ τους γουστάρω. Προσέξτε όμως… Μόνο οι Ινδιάνοι! Οχι σε μια γωνιά, αλλά τουλαχιστον σε 3 γωνιές… Συγκροτήματα ολόκληρα. Πανέτοιμοι… με τα cd τους, τους μετασχηματιστές τους, τα μικρόφωνα, τις γεννήτριες τους… Και δεν φτάνει αυτό … υπάρχουν άλλες τουλάχιστον 4 γωνιές με είδη ινδιάνικης τέχνης και επιτόπου ζωγραφικής.
Ο Θεός να με κάψει, αν ποτέ στη ζωή μου είχα κακιά σκέψη για καλλιτέχνη. Ομως… επαναλαμβάνω: Ελεος.
Είναι η σκια της Ακρόπολης, είναι Χριστούγεννα και είναι ο ακριβότερος και εμπορικότερος δρόμος της Ελλάδας και ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης…
Μόνο Ναβάχο; Απάτσι και Σιού;
Αντί για τα κάλαντα… Ο χορός της πίπας;
Φυσικά και να είναι εκεί οι άνθρωποι… άλλωστε όταν ήμουν μικρός ήμουν με τους Ινδιάνους… όμως είναι απαράδεκτο (για μας) να είναι ΜΟΝΟ αυτοί…
Πού είναι η εμπνευσή σας ρεεεεεεεεεεε;
Ηρθε έντρομη (και με το δίκιο της) τις προάλλες μια φίλη μου, και μου είπε τρέμοντας ότι ο μικρός της αδελφός ετών 26 έπεσε στην ηρωίνη (σε επόμενο ποστ θα σας γράψω τί της είπα…δεν είναι της ώρας τώρα) … όμως όταν μου’τοπε το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τα γλειφιτζούρια των 32 ευρώ.
Είστε απολύτα σίγουροι και σίγουρες ότι αυτο το παλικάρι θα’χε κάνει την μαλακία της ζωής του (ηρωίνη), αν όταν ήταν 5-6 το κράτος, η γειτονιά του, ο δήμος του του’χε μάθει άλλα πράγματα;
Τί πράγματα;
Λίγη αγάπη μωρέ; Τί άλλο; Δηλαδή ενα γλυφιτζούρι απο ένα άγνωστο φιλικό χέρι… Δηλαδή τί; Μόνο οι παιδεραστές δίνουν γλυφιτζούρια τζάμπα;
Πότε έδειξε αγάπη αυτη η χώρα για τους κατοίκους της;
Πείτε μου ΜΙΑ ΦΟΡΑ!
Πείτε μου μία μόνο.
Μισώ την πολιτική.
Οσο μεγαλώνω την μισώ και περισσότερο.
Γιατί;
Επειδή για να μοιράσεις τζάμπα γλειφιτζούρια στα υπερόχα παιδάκια, είναι θέμα πολιτικής, που κανείς δεν υποψιάζεται… ενώ το να εισπράξεις φόρους είναι επίσης θέμα πολιτικής, που όλοι υποψιάζονται.
Το υποστηρίζω μέχρι τέλους: Ο πολιτικός και ο δημοσιογράφος πρέπει να έχει ως στόχο να αλλάξει τον κόσμο. Το αν θα το πετύχει ή όχι… είναι λεπτομέρεια…
Το ταξίδι μετράει…
Και δεν μας ταξιδεύει κανένας…
Μα ούτε ένας ή μία!
Ψέμματα λέω... Πολλούς τους ταξιδεύει κάτι...
Τί;
Η ηρωίνη βέβαια!
Δεν πιστεύω να είμαστε τόσο γελοίοι που να υποτιμούμε έναν τόσο επικίνδυνο εχθρό;
Η μπας και είμαστε;
Ε;
Να σας ζητήσω μια χάρη;
Αν συμφωνείτε ξεσκίστε με στο comment… γραψτε τη δική σας άποψη… και σας υπόσχομαι να το τυπώσω και να το πάω στον Κακλαμάνη… κι όταν κάτι (λέμε τωρα) γίνει στην Αθήνα, θα γίνει και στην Θεσσαλονίκη, και στην Λάρισα, και στον Πύργο …
Για τα παιδιά βρε… όχι για μένα…
Για τη γαμημένη ηρωίνη-παραμύθα που τα παραμυθιάζει…γιατί κανείς δεν τους είπε πραγματικά παραμύθια.
Για τους γονείς που τους φωτογραφίζω να είναι αγκαλιά κι ευτυχισμένοι και να βλέπουν τα μικρά τους να γυρνάνε γύρω-γύρω στα αλογάκια…
Οχι για μένα… εχω κατέβει από το άλογο εδώ και καιρό…
Είμαι σε άλλο κλιπιτικλοπ τώρα...
19 σχόλια:
Χρόνια Πολλά!
λύσιππε χρονια πολλά και σε σένανε!
καλημερα!χρονια πολλα και ποσο μα ποσο δικιο εχεις..
ρε συ, θα σε πάνε μέσα για stalker ρε... άσε τις κοπέλες ήσυχες και ρίξε κάναν κώλο γιατί άδειασε το μπλογκ σου έτσι.
;Ρ
A! και περαστικά! (μα να ξεχάσω την ελληνική λέξη και να σου πω "gute besserung"?) :D
Καλήν ημέρα άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας,
Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,
ο Βασιλεύς των Ουρανών και ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν Υψίστοις
και τούτο άξιον εστί, η των ποιμένων πίστις.
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα.
Άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα.
Καλά Χριστούγεννα!
Δώσε τώρα και 32 ευρώ για να πάρω γλειφιτζούρι
Νιάου..
Δεν ξέρω, αλλά προσωπικά δε τα βλέπω τόσο μαύρα τα πράγματα. Δηλαδή, τα βλέπω αλλά ταυτόχρονα βλέπω και άλλα. Όπως, το ότι αν στερήσεις κάποια πράγματα απ'τους ανθρώπους αυτοί γίνονται εφευρετικοί ώστε να τ'αντικαταστήσουν. Όταν μεγάλωνα, ούτε καιρός αλλά ούτε και διάθεση υπήρχε να σκεφτώ ποιο σούπερ-εξελιγμένο παιχνίδι ήθελα. Ήμουν όλη μέρα στους δρόμους (στα χώματα, στις λάσπες, στις στέγες, στα δέντρα) και -από καταναλωτικής άποψης- άντε να χρειαζόμουνα καμιά μπαλίτσα, κανα τόπι το οποίο και μοιραζόμασταν όλοι μαζί.
Τώρα; Εντάξει τώρα θέλουμε να πιούμε τα ποτάκια μας, να βγούμε έξω. Λοιπόν, πίνουμε ουζάκια και τσιπουράκια στις ταβέρνες-όπου είναι φθηνά-ή μαζευόμαστε σε σπίτια και μοιραζόμαστε τα έξοδα. Στα club - εκτός απ'το να τ'αποφεύγουμε- δεν παραγγέλνουμε κιόλας. Το προτιμώ. Βασικά, ακόμα κι όταν έχω παραπάνω χρήματα για ξόδεμα, πάλι προτιμώ την ταβερνούλα και το σπιτικό μπατιρντί.
Όσο για τα υπόλοιπα, δεν ανησυχώ. Δρομολογούνται κάποια πράγματα, προετοιμάζεται ο κόσμος. Και μπορεί να είναι απλές ονειροφαντασίες αυτά, αλλά τις νοιώθω. Κι όλα από έναν καφέ ξεκινάνε..το πιστεύω.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, και υπάρχουν και γλυφιτζούρια με 20 και 30 λεπτά:)))
Καλησπέρα σας και χρόνια πολλά. Έχετε απόλυτο δίκιο. Τα παιδιά μας γίνονται killers για να έχουν το γλυφιτζούρι των 32 Ευρώ ( αφού εμείς δεν ασχολούμαστε να τους πούμε ότι απλά αυτός που πουλάει σε τέτοια τιμή ένα γλυφιτζούρι είναι απλά αλήτης και τρέχουμε να το αγοράσουμε από ενοχές και τύψεις γι άλλα που τους χρωστάμε ), ισοπεδώνουν τα πάντα για να αριστεύουν στα μαθήματα και να είναι μούρες στο σχολείο και όχι για να μάθουν με αποτέλεσμα πρόσφατη έρευνα να λέει επίσημα ότι το 70% των αριστούχων είναι αντιγραφείς κλπ κλπ
Τα παιδιά μας και πάλι φταίμε εμείς σε αυτό δεν έχουν καμία αίσθηση αλληλεγγύης. Το ξέρετε ότι στο σχολείο του γιού μου στην ακριβή και chic Γλυφάδα μαζεύτηκαν μόνο 22 Ευρώ σαν δώρο για την καθαρίστρια; Ντροπή. Θεωρώ την πολιτική αναποτελεσματική, για μένα η δουλειά γίνεται στο σπίτι. Πολιτική είναι η καθημερινή μας πρακτική , πολιτική είναι η ευαισθησία μας και κυρίως πολιτική είναι να ονειρευόμαστε πρώτα εμείς και μετά τα παιδιά μας.
Εγώ Μάνο φέτος, της έκανα εξήγηση. "-Ή σοκολατάδικα ή όλα τα δώρα που ζήτησες από τον Άγιο Βασίλη. -Και τι σχέση έχεις εσύ με αυτά που ζήτησα από αυτόν;" με ρωτάει τσατισμένο το βλαστάρι μου. "θα σού' λεγα τώρα αλλά έχε χάρη μέρες που είναι..." Δεν έχει καταλάβει ακόμα το γιατί, αλλά συμβιβάστηκε, σοκολατάδικα φέτος δεν έχει. Πέρσι μας φάγανε 60 ευρώ και γυρίσαμε σπίτι με μια σακουλίτσα τόση δα ούτε μέχρι τη μέση γεμάτη.
Καλά Χριστούγεννα εύχομαι σε όλους και να περάσετε υπέροχα όπου κι αν βρεθείτε.
so-far, σε βρίσκω πολύ σωστό.
Εγώ να σου ευχηθώ να διατηρήσεις το πάθος σου ακόμη και στα λάθη σου και να μη σταματήσεις να μας πετροβολάς... με το χαμόγελό σου.
Ξεπαραδιάστηκα σήμερα. Οκτώ στα δέκα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα ήταν παιδιά μεταναστών (και ΔΕΝ το έκαναν για τα λεφτά)! Με συγκίνησαν.
ΥΓ Το γλειφιτζούρι των 32 Ευρώ -έστω και ως παράδειγμα- είναι το ελάχιστο. Αν πρόσεξες, το μαλλί της γριάς πουλιέται δύο Ευρώ. Ναί, μια κουταλιά ζάχαρη κάνει 781,5 δραχμές!!
Έχουμε καταντήσει ο κλέψας του κλέψαντος για να στηνόμαστε μετά στην αυλή της Τριανταφυλλοπουλοζούγκλας και να μένουμε άφωνοι για όλους τους άλλους κλέφτες εκτός από τους εαυτούς μας! Παρεπιπτόντως, ο δημοσιογράφος αυτός έχει ένα αρθρίδιο κατά Ψυχάρη στο σημερινό ΘΕΜΑ που, δεν αντέχω, θα το κάνω ποστ!
Μπαιδεγουέι,καί η" Νίτσα" στο άλλο blog ,για τα παιδιά γράφει.Τυχερά τα παιδιά που βγαίνουν με λίγα τραύματα απο την "σφηκοφωλιά",όπως ονόμασε εύστοχα την ελληνική οικογένεια ο ψυχίατρος Μυλωνάκης.Τα περισσότερα αποκτούν αναπηρίες και τα αποτελειώνει μετά το γαμημένο το κράτος.Ωραίο κείμενο Μάνο - Χρόνια Πολλά!!!
Χρονια πολλά σε όλους κι όλες.
so far... υπέροχη σκέψη...αυτο με την καθαρίστρια είναι σπουδαίο παράδειγμα.
Γεια σου Λολίτα, τρελλάρα
Triantara...το διασκέδασα πάρα πολύ.
sophie_jamaica ευχαριστώ που μας τα είπες. Πέρνα να πάρεις το γλειφιτζούρι σου...
Εroviana...συμφωνώ... αυτο που δεν καταλαβαίνω είναι που ακριβώς διαφωνείς... φανταζομαι ότι και συ είσαι της γνώμης, ότι τα παιδικά βιώματα είναι πολύ σημαντικά...
Σου σκάω ενα χριστουγεννιάτικο φιλί
Ημίαιμε... για μια κουταλιά ζάχαρη ρε γαμώτο. Σε φιλώ...
Leon...ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... σφηκοφωλιά ε;
Καλά Χριστούγεννα σε όλους...
Φιλιά πολλά!
ωχ, Herinna μου μου ξέφυγες... Χρόνια πολλά-πολλά και χαίρομαι πάντα που είσαι εδώ. Χαίρομαι πολύ.
kala ti gleifitzouri einai auto ?!
mhpws pio mesa exei pagwto,sth sunexeia tsixles kai sto telos kana hlektroniko paixnidi? xo xo!
to 3exasa prin.
t agapaw ta paidia.para polu.
h ellada den 3erw an agapa ta paidia ths`?
Πόσο δίκιο έχεις Μάνο! Είμαι εκπαιδευτικός στη Μέση Εκπαίδευση και συνειδητοποιώ χρόνο με το χρόνο το πόσο εγκαταλελειμμένα είναι τα παιδιά μας. Μεγαλώνουν μέσα σε μια αδιάφορη στην καλύτερη περίπτωση οικογένεια και σε ένα διαλυμένο, αλλά τιμωρό σχολείο.
Πολύ καλό το κείμενό σου.
Χρόνια σου πολλά.
Έχω κάτι κινέζικα γλυφιτζούρια, μούρλια. Κόστος 13 λεπτά στο κομμάτι, θα τα αγοράσει ο Δήμος προς 97 λεπτά το ένα, θα μείνει κάτι για τον αντιδήμαρχο, θα μείνει και για σένα που θα κάνεις τη μεσολάβηση.
Άντε, τα κονομήσαμε πάλι.
Δημοσίευση σχολίου