7.11.06

Σιγά που θα'φευγα!



Οι περισσότεροι και περισσότερες που ξέρω και που ξεκίνησαν να δημοσιογραφούν απο μεράκι γι’ αυτη τη δουλειά, έχουν μετατραπεί σε παντογνώστες (την τύφλα τους δεν ξέρουν) και το χειρότερο: έχουν δημιουργήσει μια νεοπλουτίστικη κάστα, που είναι πολύ πλαστική και κακόγουστη γιατί εμπεριέχει εξουσία και απίστευτο επηρεασμό.
Εχουμε φτάσει στο σημείο να ακούμε δημοσιογράφους να αποκαλούν τον κόσμο… πολίτες.
Βεβαίως, τη δημοσιογραφία την κάνει κανείς αφ’υψηλού.
Δηλαδή δεν μπερδεύεται προσωπικά με το γεγονός. Δεν γίνεσαι θαυμαστής ούτε τιμωρός.. αλλά βλάκα, όταν λέω “αφ’υψηλού” εννοώ την οπτική γωνία και όχι την μούρη.
Λυπάμαι, αλλά δεν θέλω άλλο.
Εχω το πάσο να ανακατεύομαι αναμεταξύ τους, αλλά μόνο όταν γουστάρω εγώ και όπως γουσταρω εγώ.

Δεν ήρθα εδώ στα blog για να κάνω τον δημοσιογράφο.
Αντιθέτως! Ηρθα για να ΜΗΝ τον κάνω.

Ηρθα εδώ για να ξεφύγω απ’ αυτούς χωρίς να εγκαταλείψω το γράψιμο που αγαπώ.
Ηρθα εδώ γιατί το είδα ελέυθερο μέρος και επειδή δεν θέλω να μου λένε τί να γράφω και τί να μην γράφω. Με πιάνει αναγούλα, όταν τους ακούω στην τηλεόραση να λένε: “Εμένα ποτέ κανείς δεν μου είπε τί να γράψω…. “ Βρε, αντε φτυσ’τα μπούτια σου!
Μπορεί να είμαι μερικές φορές πολύ στρογγυλός, αλλά ο δημοσιογράφος πρέπει να λέει την αλήθεια. Και αν δεν θέλει να την πει… ας μην πει τίποτα.
Ακούω μόνο ψέμματα.
Διαβάζω μόνο αδιάφορα για τον αναγνώστη πράγματα.
Ακούω ατάλαντους πνευματικά-κεκέδες στο ραδιόφωνο και βλέπω εγκληματικά άχρηστους στην τηλεόραση.
Με γειά τους με χαρά τους.
Ελιτίστες του κώλου!
Του ποιού;
ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ, είπαμε!

Κάποιοι βέβαια είναι φίλοι μου, γιατί περάσαμε μαζί τη νιότη μας. Βρισκόμαστε συχνά-πυκνά (η Δέσποινα, ο Κανέλος, η Μαρία…) και μιλάμε για ότι μπορείτε να φαντασθείτε, αλλά όχι για δημοσιογραφία.

Κάποιοι πειράχτηκαν που ονομάτισα το Lifo λαϊκο έντυπο…. Γιατί στο μυαλό τους λαϊκό είναι η άσπρη κάλτσα και το νυχάκι (υπάρχει ακόμα;) στο μικρό δάκτυλο.
Το “λαϊκό” είναι μια θεϊκή λέξη. Εμένα προσωπικά με συγκινεί, όχι μόνο ως λέξη.
Λαϊκό είναι αυτό που αγαπάει ο κόσμος.
Popular.
Γι’ αυτο και στρίβει την πλάτη σ’ αυτούς που αγάπησε σαν λαϊκά παιδιά και αυτά μετατράπησαν σε πλατινέ μούμιες με χρυσές αγκράφες και πούλια στα μάγουλα.
Αλοίμονο στό έντυπο που δεν είναι λαϊκό.
Αλοίμονο στον ηγέτη που δεν είναι λαϊκός.
Αλοίμονο στο σουβλάκι που δεν είναι λαϊκό και αντί τζατζίκι βάζει… σος μπερνέζ.

Ανατρίχιασα αυτές τις ημέρες με την άποψη μερικών για τό τί είναι λαϊκό και τί όχι. Η σκέψη και μόνο είναι τίγκα στον φασισμό και στον ελιτίστικο ρατσισμό, που μπροστά του ο εθνικοσοσιαλισμός φαντάζει Kindergarten.
Λαϊκοί είμαστε όλοι μας αφού είμαστε μονάδα μέσα στο πλήθος. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί… αλλά όχι καλύτεροι.
Κάποτε με ρώτησε ένα σοφός άνθρωπος:
-Με ποιόν θα’θελες νασουνα; Με έναν νομπελίστα ή μέ έναν βοσκό;
-Με τον νομπελίστα…απάντησα πριν καν τελειώσει την φράση του.
-Πού;
-Τί εννοείς;
-Δηλαδή αν είχες χαθεί βράδυ που να βρέχει σε δάσος… είσαι σίγουρος ότι θα’θελες να ήσουν με τον ακαδημαϊκό κι όχι με τον βοσκό;
Ουπς!

Ποιός είναι αυτός που λέει ότι αμα γράφεις για τη παράσταση της Χαρούλας Αλεξίου στο Ηρώδειο είσαι κουλτούρα και άμα γράφεις για τις παπαριές του Νίνο, είσαι λαϊκός;
Τα ξέρει αυτά η Χαρούλα, που είναι ΣΠΟΥΔΑΙΑ λαϊκή τραγουδίστρια;
Το θέμα δεν είναι τί γράφεις, αλλά πώς το γράφεις.
Πόσοι Ελληνες μουράτοι δημοσιογράφοι μπορούν να γράψουν έστω και μια φράση στην γερμανική ΛΑΪΚΗ εφημερίδα “Βild”, που πουλάει μερικά εκατομμύρια φύλλα κάθε μέρα;
Ούτε απ’έξω δεν θα τους άφηναν να περάσουν.

Δεν μπορώ να ακούσω ούτε για μια στροφή την Αντζελα Δημητρίου. Της βγάζω όμως το καπέλο που είναι επί τόσα χρόνια λαϊκή ηρωίδα. Λαϊκή καλλιτέχνις έστω και αν της ξεφεύγουν 2-3 νότες και μερικά σύμφωνα. Ακόμα καλύτερα… αλήθεια το λέω… για να δούμε πόσοι από τους δήθεν υπεράνω μπορούν να σταθούν ανάμεσα στον κόσμο επί τόσα χρόνια.
Για να καταλάβω. Ο Τσιτσάνης είναι λαϊκός ή δεν είναι; Ο Μότσαρτ; Οι Μπήτλς; Ο σερ Ελτον Τζον; Οι Πλασέμπο; ο Αλ Πατσίνο; ο Στάθης Ψάλτης (που’ναι μαθητής του Κουν) τί είναι; ο Ριβάλντο; Ο Ελύτης; ο Σεφέρης, ο Καβάφης;
Τα δελτία ειδήσεων είναι unique και δεν το’χα πάρει πρέφα;
Ο κόσμος αγαπούσε περισσότερο την Παξινού ή την Βουγιουκλάκη;
Το Lifo; Ποιός ανατρίχιασε που το αποκάλεσα λαϊκό έντυπο; Ως κοπλιμέντο το’πα… Ωραία τα Prada…να αλλάζουμε καμμιά φορά και κάλτσες ε;

Αλήθεια, το ιντερνετ τί είδους μέσον είναι;
Κλειστό κλαμπ;
Μη λέμε ο.τι θέλουμε.
Σύμφωνοι;

Ευχαριστώ πού πολλοί και πολλές παρεξηγήσατε το “φιλιά και αντίο” που έγραψα στο τελευταίο post. Η αλήθεια είναι, ότι δεν υποψιάστηκα ότι θα το έβλεπαν τόσοι πολλοί για αποχαιρετισμό. Το’γραψα για την mirandolina, ωστε να μην αρχίσουμε έναν διάλογο, μου’πες-σού’πα….
Και τότε –απ’ αυτη την μικρή παρεξήγηση- συμβαίνει ένα θαύμα, που τόσα χρόνια στα ΜΜΕ, δεν είχα φαντασθεί ότι μπορούσε να μου συμβεί.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΧΑΡΑ, πού τόσοι άνθρωποι, που δεν μου’χαν στείλει ποτέ ένα comment, που δεν είχα ιδέα ότι με διάβαζαν, μου ζητάνε να μην κλείσω το blog μου.
Δεν πίστευα στα μάτια μου, όταν άνοιξα το inbox και είδα δεκάδες e-mail, βασικά από ανθρώπους που δεν είχα επαφή στο παρελθόν, που μου ζητούσαν το ίδιο πράγμα.
Πωπωπωπω….μεγάλη μου τιμή.
Σας ευχαριστώ πολύ-πολύ.

Ομως επιμένω: Δεν είχα σκοπό να φύγω…. ισως να’χα σκοπό να κλείσω τα comments και να συνεχίσω να κάνω στο blog μου μερικά πράγματα που’χω σκεφθεί. Ακόμα όμως και αν είχα αποφασίσει να το κλείσω, δεν θα το’κανα αφού υπάρχουν άνθρωποι, που μπήκαν στον κόπο να μου γράψουν 2 γραμμές ή 3 σελίδες, ζητώντας μου να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα.

Υπόσχομαι σε όσους βαρέθηκαν (μαζί τους κι εγώ) όλες αυτές τις αρλούμπες, κατινιές, και δημοσιογραφικές πούστικες μαχαιριές, ότι δεν πρόκειται να ξανα-μπερδευτώ. Καταλαβαίνω απόλυτα τη βαρεμάρα τους…. και ζητώ ταπεινά συγγνώμη, που έπαιξα το παιγνίδι τους.
Δεν ακούγεται αληθινό, αλλά παρακαλώ πιστέψτε με: δεν το’κανα από αφέλεια. Το’κανα κατόπιν απόφασης. Ή θα έτρωγα τα μούτρα μου, ή θα σπάγαμε για πάντα το απόστημα. Δεν “τσίμπησα” εγώ… αυτοί τσίμπησαν και η ψευτο-ελιτίστικη απόψή τους, που άδειασε στην πρώτη ανηφόρα.
Οπως και νά’χει… αυτό ήταν και τέλειωσε.

Θα επέστρεφα έστω και για μια φορά για να σας δώσω τον λόγο της συνείδησής μου, ότι ο manifesto δεν μου τηλεφώνησε ούτε μία φορά (δεν μου’χει τηλεφωνήσει έτσι κι αλλιώς ποτέ), δεν μου έστειλε e-mail, ούτε βρήκε κάποιον άλλον τρόπο για να με “πιέσει” να γράψω κατα του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου. Ο manifesto είναι κύριος με το “κου” κεφαλαίο. Δεν θα το’κανε ποτέ… όπως και δεν το’κανε. Του ζητώ συγγνώμη, που δεν το διευκρίνησα… είχα την αίσθηση ότι τα εισαγωγικά στο “πίεσαν” και η διευκρίνηση μου σε παρένθεση, έδιναν την αλήθεια… Εκανα λάθος… ο ίδιος είναι φυσικό να ανησύχησε. Φοβάμαι και μερικοί άλλοι φίλοι μου… τους ζητώ συγγνώμη. Ποτέ δεν στοχεύω τους αγαπημένους μου… Εννοούσα την ατμόσφαιρα της blogoσφαιρας.

Αποκλείεται να απαγοήτευα την μικρή μου φίλη sophie_jamaica, που θέλει να γίνει δημοσιογράφα και κατα καιρούς της στέλνω διάφορα φιλικά και γεμάτα ενδιαφέρον, για την δροσιά των κειμένων της, σχόλια. Αλλοτε την μαλώνω και άλλοτε την επαινώ.

Κατουρήθηκα από την χαρά μου, που bloggers εμφανίστηκαν στα comments και πέταξαν τα nicknames τους, υπογράφοντας φαρδειά πλατειά με τό όνομά τους. Θα ήθελα να τους ρωτήσω πώς ένιωσαν τη στιγμή που πάτησαν το send.
Αυτο το θεωρώ ΝΙΚΗ μου. Καμαρώνω.
Και επειδή μπορεί να υπερβάλλω, θέλω να σας τονίσω ότι δεν έχω τίποτα με τα nicknames. Aντιθέτως! Το μέσον έτσι λειτουργεί και αυτο είναι μέρος της γοητείας του. Λέω μόνο ότι αν έχεις nickname, και θες να κάνεις τον Ρομπέν των Δασών, ή τον serial killer κινδυνεύεις αμα σε πιάσουνε, να μην μπορείς να υπερασπίσεις τον εαυτό σου. Αλλο “εχω nickname” και άλλο “έχω nickname για να κάνω τον τζάμπα μάγκα!”


Aυτό το weekend διαβασα τρομερές ανοησίες.
“Δεν είμαι δημοσιογράφος. Είμαι blogger!”
Nαι! Κι εγώ δεν είμαι φαλακρός, είμαι blogger.
Δηλαδή κάποιος που είναι γιατρός και ως blogger γράφει για όστρακα που είναι το χόμπι του, παύει να είναι γιατρός; Αμα τον ρωτήσει κάποιος αν πρέπει να πάρει ασπιρίνη ή να πάει στο χειρουργείο δεν θα του πει; Για όστρακα θα του λέει;
Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά το blogger δεν είναι τίτλος… Είναι ευκαιρία.

Λοιπόν για να λέμε τα πράγματα με το ονομά τους.
Εγώ δημοσιογράφος είμαι και το internet και κατα προέκταση το blog το βλέπω ως δημοσιογράφος. Μένω άγρυπνος τα βράδια για τις δυνατότητες που μας δίνει. Σχεδιάζω στο μυαλό μου blog-channels. Ονειρεύομαι τους e-dημοσιογράφους του μέλλοντος και χαμογελάω με την ελπίδα ότι μπορεί να νιώσω κι εγώ αυτη την χαρά σ’ αυτη την ηλικία.

Να σας πω μια ιστορία που δεν ξέρετε.
Ολοι αυτοί –οι περισσότεροι- τουλάχιστον που βλέπετε σήμερα στις τηλεόρασεις, ξεκινήσαμε μαζί στον 9,84. Γιατί εμείς –πού τοτε δεν μας ήξερε ούτε η μάνα μας- και όχι οι αστέρες της εποχής; Πού ήταν ο Κακαουνάκης, ο Τράγκας, ο Καρατζαφέρης που από τότε “βασίλευαν” στα ρεπορτάζ. (Δεν είναι απίστευτο;).
Πού ήταν οι σοβαροί αναλυτες των εφημερίδων ;
Ηταν στις δουλίτσες τους, γιατί κανείς δεν τόλμησε να δοκιμάσει το καινούργιο. Ετσι πήγαμε εμείς… και όταν είδαν ότι το πράγμα είχε μέλι,… (ξανα) εμφανίστηκαν… και νατους.
Προσέξτε αυτό που σας λέω:
ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ KAI ME TA BLOGS.
Σας το φωνάζω εδώ και καιρό, αλλά κανείς δεν μου δίνει σημασία.
Σας το λέω, ότι μου τηλεφωνούν άνθρωποι των αναλογικών ΜΜΕ, που δεν έχουν ιδέα τί είναι e-mail, να “πάω στα γραφεία τους για να μου πουν κάτι για τα blogs!”…
Θέλουν να με κάνουν…. Διευθυντή σε blog, που θα ελέγχουν εκείνοι.
Oi άνθρωποι είναι εντελώς ηλίθιοι.

Εχει δίκιο λοιπόν η φίλη μου , που βαριέται, βαριέται, βαριέται, βαριέται,
βαριέται, βαριέται, βαριέται, βαριέται,

Δεν θα’φευγα.
Δεν θέλω να κάνω τον δύσκολο, εκεί που δεν είμαι.
Σιγά, που θα’φηνα αυτη την απρόσμενη χαρά της τέλειας επικοινωνίας που βρήκα, όταν απαγοητεύτηκα από την δημοσιογραφία.
Μακάρι να κάνω τη δουλειά μου στο internet. Mακάρι να φτιάξουμε επαγγελματικά πράγματα σ’ αυτον τον χώρο. Μακάρι να κερδίσουμε χρήματα. Ολοι μας… Μακάρι να υπάρχουν για πολλά χρόνια άνθρωποι που τους ξεκουράζει να γράφουν ενα κείμενο για μια στιγμή τους, έναν φόβο, μια εμπειρία, ένα φλερτ.
Ξέρετε (είμαι σίγουρος ότι ξέρετε) πόση παρέα κράτησε και κρατάει αυτο το μέσον σε μοναχικούς ανθρώπους; Σε όσους η κοινωνία, το σύστημα τους φτύνει κατα πρόσωπο;
Οσοι θέλουν να το χρησιμοποιούν σαν όπλο, καλό είναι να προσέχουν μπας και πυροβολήσουν τα μούτρα τους. Λίγοι ξέρουν οτι βασικά τα όπλα (στη ζωή) σκοτώνουν , τραυματίζουν τους κατόχους τους κι όχι τους στόχους.

Δεν έχω τίποτα με την mirandolina. Aλήθεια το λέω. Μου΄δωσε μάλιστα την ευκαιρία να πιάσω τουλάχιστον τον άκρη του Γόρδιου Δεσμού.
Δεν μ’αρεσουν οι εχθροί. Απολαμβάνω τους φίλους.

Οταν πριν απο 2 πόστ έγραφα για τον Cat Stevens και το “My Lady D’Arbanville” ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ, όταν το “εικονογράφησα” με τό ίδιο το video (www.youtube.com) του καλλιτέχνη να τραγουδά το συγκεκριμένο τραγούδι.
Τί καλύτερη εξήγηση από το ίδιο το γεγονός σε εικόνα και ήχο;
Τσάμπα! Πατάς και παίζει… και αν είσαι τρελλαμένος με την τέχνη σου, φτιάχνεις ένα δικό σου…. Αλήθεια περιμένετε η medio-κατάσταση που σας (μας) πνίγει θα αλλάξει προς το συμφέρον μας… από μόνη της;
Οποιος δεν καταλαβαίνει τις δυνατότητες που ανοίγονται και η δουλειά του είναι η επικοινωνία, τότε δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.

Οταν αυτο το καλοκαίρι πέρναγα δύσκολα… οι bloggers και τα posts τους ηταν η μοναδική μου παρέα.
Δεν πουλάω τους φίλους μου! Punkt aus!


Σιγά που θα έφευγα…
Και τί θα τους έκανα όλους αυτούς τους θεσπέσιους κώλους που’χω στα αρχεία μου.

Δεν φαντάζεστε πόσο πολύ σας ευχαριστώ… και ποσο πολύ πλημμύρισα από την e-αυρά σας.

41 σχόλια:

roidis είπε...

χαίρομαι...
και στο επόμενο να βάλετε Τις φωτογραφίες!

Agobooks είπε...

Καλημερα σας.
Και εγω χαιρομαι, Μανο.

cyrus είπε...

Πού ήταν οι σοβαροί αναλυτες των εφημερίδων ;
Ηταν στις δουλίτσες τους, γιατί κανείς δεν τόλμησε να δοκιμάσει το καινούργιο. Ετσι πήγαμε εμείς… και όταν είδαν ότι το πράγμα είχε μέλι,… (ξανα) εμφανίστηκαν… και νατους.
Προσέξτε αυτό που σας λέω:
ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ KAI ME TA BLOGS.


Έτσι ακριβώς θα γίνει...

Κατουρημένη ποδιά είπε...

Καλά ε, αυτή η δουλειά, η δημοσιογραφία, μάλλον να είμαι πιο ακριβής, αυτός ο χώρος της δημοσιογραφίας, πρέπει να σου έχει δημιουργήσει πολλά αποθυμένα.. Εγώ να δεις πόσα έχω (και δεν είμαι και δημοσιακάφρος)..

Τι τα κρατάς μέσα σου, πες (τους)τα να ξελαφρώσεις...

Πι.ες : "Βρε, αντε φτυσ’τα μπούτια σου!"

γνωστό και ως : "άει κατούρα τα ποδάρια σου.."

manosantonaros είπε...

roidis... συγγνώμη... το διόρθωσα αμέσως. Ετσι; χαχαχαχαχα

n.go. Κι εγω...κι εγώ...

cyrusgeo ελπίζω να κάνουμε και οι δυό μας λάθος.

katourimeni_podia Απωθημένα; Μμμμμμμ...λες; Οι άλλοι κρίνουν, όχι εγώ... πάντως βρε παιδί μου, ακόμα δημοσιογράφος είμαι... και θα είμαι συνεχώς... δεν φταίει το επάγγελμα, που είναι καταπ-ληκτικό...οι άνθρωποι ποδιά μου... οι άνθρωποι... Το "αϊ κατούρα τα ποδάρια σου" μάρέσει... μπορώ να το χρησιμοποιώ;

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Το ποστ για το θείο σου τον Στέλιο είναι από τα κορυφαία που έχω διαβάσει σε μπλογκ.

Άφησε πίσω την μιζέρια κάποιων και συνέχισε την καλή δουλειά.

Ανώνυμος είπε...

α ρε βλαμμένο με κοψοχόλιασες.
δεν πειράζει αφου είσαι μια χαρά
καλημέρα ,το κειμενο σου ήταν το πρώτο που διάβασα σήμερα, φιλιά πολλά!

Κατουρημένη ποδιά είπε...

Αν και ανήκω και εγώ στο αν8ρώπινο είδος, δεν ξέρω αλλά ποτέ δεν το είχα σε μεγάλη εκτίμηση.. Για αυτό έγραψα "ο χώρος.." Τέσπα.

Συνέχισε το έργο σου λοιπόν!! :)

Για το "αϊ κατούρα τα ποδάρια σου", νο πρόμπλεμ - . Η χρήση είναι ελέυθερη και κατά βούληση, και άλλαξε του και τα φώτα άμα γουστάρεις..

Λακης Φουρουκλας είπε...

θυμάμαι κάποτε - αχχχχ, τα παλιά καλά χρόνια - έλεγα ότι είμαι δημοσιογράφος και το χαιρόμουνα. σιγά-σιγά όμως η κατάσταση άρχισε να βρωμάει και τα παράτησα. και ναι, έχω πολλά απωθημένα επίσης. τώρα πια "λείπουν οι αρχές". πάντως καθόλου δε μετανοιώνω που εγκατέλειψα. θα ήθελα να πω ότι καταλαβαίνω την πικρία σου και την ήπια οργή σου, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από καθετί κρύβεται κάτι άλλο...

allmylife είπε...

Καθόλου δεν ανησύχησα πως θα μας άφηνες...
Ανησυχώ με τους "πωπούς" μόνο!
Γοητευτικοί - πολύ,αλλά πάρα πολύ "λογοτέχνες", με ψαρά μαλλιά, να ενθουσιάζονται έτσι;
Κιέγώ να το μαθαίνω στα 42 μου;;;;;
Πάω στο SPA!

Haris είπε...

Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα έκλεινες το δικό σου μπλογκ...
Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό.
Άλλωστε, τι θα έκαμνα τώρα που έχω πολύ ελεύθερο χρόνο για να διαβάζω (εκτός από βιβλία)...?

SilentSoul είπε...

Ουφ!! Επιτελους!!!
Εισαι εδω.
Δεν μπορεις να φανταστεις πως ενιωσα οταν ειδα το νεο σου ποστ.
Μας λαχταρισες αγαπητε.
Κοιταμε μπροστα ,πιο δυναμικα :)

SpirosKappa είπε...

Αντε ρε Μάνο και με κοψοχόλιασες.
Καλημέρα.

An-Lu είπε...

Καλημερούδια!
Έτσι ακριβώς! Πάμε για e-φρέσκα!

manosantonaros είπε...

Βρε σταματείστε να με χαϊδεύετε.
Γράψτε κάτι του στυλ... "αϊ στο διάολο μαλάκα, και νομίσαμε ότι είχαμε γλυτώσει από σένα..."
Χαχαχαχαχα
Πολλά φιλιά... thnx

I.P.Potis είπε...

Μην το παίρνετε πάνω σας, δε χαϊδευουμε εσάς.

Μοναχά τους κώλους.

;)

Ανώνυμος είπε...

αϊ στο διάολο μαλάκα, και νομίσαμε ότι είχαμε γλυτώσει από σένα!!!

Κυρ΄Διευθυντά των blogs, τις καλημέρες μου! :)

manosantonaros είπε...

Kaltso, αυτη πάλι με βρίζει...
Φιλούρες

Unknown είπε...

Καλημέρα λέμε
και πάμε παρακάτω
:)

MaRia είπε...

Τωρα τι να σου πω απο την μια θελω να σε σκυλοβρισω για την λαχταρα που μας προξενισες και απο την αλλη χαιρομαι τοσο πολυ που καταλαβα λαθος για τα φιλια και αντιο, που δεν μπορω να σου πω τιποτα, για μαστιγομα εισαι !

Μαύρος Γάτος είπε...

Ούτε για μια στιγμή δεν διανοήθηκα ότι θα το έκλεινες. Άκου λέει!

Σ;)

Eroviana είπε...

Έχουν δίκιο τελικά όσοι μιλάνε για ροζ γυαλιά. Πάντα μου έβλεπα τη δημοσιαγραφία ρομαντικά. Δεν ήξερα τι είναι βέβαια, ήταν μια αφηρημένη έννοια. Και τώρα που έριξα μια ματιά δίχως φακούς σκέφτομαι: "ευχριστώ πολυ, δε θα πάρω!" Βάζω λοιπόν τα γυαλάκια μου, αγνοώ τα δύο τελευταία ποστ και σας χαιρετώ κύριε Αντώναρε!:))

Υ.Γ: Πειράζει που δε μου λέει τίποτα το όνομά σου και που δεν ξέρω ποιος είναι ο αδερφός σου;ppp

Ανώνυμος είπε...

μου επιτρέπε κύριε να σας ευχαριστήσω που συνάντησα το blog σας και επιτέλους με τον συντροφό μου το απολαμβάνουμε από κοινού (εγώ το κείμενο, αυτός τα πωπάκια)... και να, από συναίσθημα για τον ΚΥΡΙΟ ΑΡΧΕΛΑΟ σας αφιέρωσα ένα ποστάκι!μπαίνει και το "ρομάντζο" που μεγαλώσαμε... μπορώ ή να το κατεβάσω;

Ανώνυμος είπε...

...επιτρέπετε... λάθος πληκτρολογίου

Ανώνυμος είπε...

eilikrina, mexri simera evlepa to nick(?!) sou kai nomiza oti eisai kanenas trelamenos krhtikaros pou anakalupse to internet kai poulaei e-tsampouka... simera mpika sto blog gia proti fora kai to diavasa monoroufi (kala mi trelenesai, tin proti selida mono, sta comments varethika, poly glupsimo re paidi mou...) etsi eida oti eisai dhmosio-laiko proswpo ;-)

tespa, apla mia skepsi pou mou karfothike (me prosoxi mi fao kamia mhnysh) kai tin leo xoris fovo alla me pathos, tetoious anthropous tha ithela gia filous... san esena!

p.s. ta salia den mou trexoun gia to logo pou fantazeste, apla pire to mati mou mia touloumpa kai leo na tin skisw :-)))

οι σκιές μιλάν είπε...

xexexe

:)

ATHENA είπε...

OYTE KI EΓΩ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑ (ΕΙΝΑΙ ΕΘΙΣΤΙΚΟ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΛΛΩΣΤΕ ΗΤΑΝ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΤΟ
ΦΙΛΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΟ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ" ΛΟΛΟΛΟΛ

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΦΙΛΙΑ :))

ΥΓ, ΤΟ ΛΑΙΚΟ ΡΗΤΟ ΕΓΩ ΤΟ ΞΕΡΩ ΩΣ
"ΑΕΙ ΧΕΣ ΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ Σ'"
ΑΠΟ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΜΕΡΙΑ;)
Ο ΦΙΛΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕ ΟΤΙ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥς ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΒΑΡΙΑ ΠΡΟΣΒΟΛΗ...ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΝΑ ΤΟΥς ΠΕΙΣ Α ΓΑΜΗΣΟΥ ΔΗΛΑΔΗ, ΤΟΣΟ ΒΑΡΙΑ ΛΟΛΟΛΟΛΟΛ

Artanis είπε...

Γιατί, ρε παιδιά, να μην έρθουν οι δημοσιογράφοι στα μπλογκ;;; Να έρθουν, να έρθουν! Κι ας προσπαθήσουν να τα καπελώσουν.
Πως το είχε γράψει η ψιλικατζού; "Welcome to the internet and have a nice ride"????
"Ελπίζω να είναι τόσο καλό για σας όσο θα είναι και για μας", συμπληρώνω. Και να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Και πόσα μπορούν να πιάσουν σ' αυτήν την κούρσα τα παραδοσιακά ΜΜΕ.

Τώρα. Αγαπητέ manosantonaros, έχω μισήσει του κώλους που βάζεις εδώ μέσα, αλλά το προηγούμενο ποστ σου το ΛΑΤΡΕΨΑ!
Και εξηγούμαι:
Είχε, επιτέλους, τις κατάλληλες φωτογραφίες για μία γυναίκα που κάνει δίαιτα και προσπαθεί να γίνει άνθρωπος. Το διαβάζω, βλέπω τις φωτό και, χρυσέ μου, ΠΗΡΑ ΑΝΑΣΑ!
Γιατί, όσες φορές έχω μπει εδώ μέσα, το ηθικό μου έχει καταρρακωθεί πολλάκις. Τέλειοι κώλοι, πιο τέλειοι κώλοι, ακόμα πιο τέλειοι κώλοι...
Μπαίνω σήμερα, ευτυχισμένη πλέον για την αλλαγή, και ΤΙ ΝΑ ΔΩ!!!!!!
Ότι, όχι μόνο, έχεις βάλει πιο τέλειους κώλους, αλλά ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΖΟΥΡΑ!!!!! ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ 40 ΠΟΝΤΟΥΣ!!!! ΠΑΣ ΚΑΛΆ;;;;;;;;
Άι σιχτίρ! Πάω να πνίξω τον πόνο μου στο κέηκ....

mamaloukas είπε...

Μάνο, φίλε, μαζί σου, πάντα.

Ανώνυμος είπε...

Εδώ και κάποιες μέρες απορώ μαζί σου.
Πως είναι δυνατόν να έχεις περάσει από αυτά τα δυο μεγάλα σχολεία (Σακελάριο και Κομίνη)
και να ασχολεισαι με …… κώλους και όταν λέω κώλους δεν εννοώ τις φωτογραφίες.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο το κείμενο, δε λέω..., είμαι καινούριος στο blog σου, καλώς σας βρήκα! Απλά να εκφράσω μια αυθόρμητη απορία. Οι κώλοι είναι διακοσμητικοι για να ανέβει η blogoθέαση ή έχουν κάποια υποδόρια σημειολογική έννοια;

Keep on blogging.

manosantonaros είπε...

artanis... έχω ενα ευχάριστο για σένα... δέν πρόκειται για πόντους... αλλά για ίντσες!

Ανώνυμος είπε...

μανο ειμαι η μονη που δεν πιστεψα οτι θα φυγεις!
ισως γιατι γνωριζω ποσο μεγαλο ειναι το αρχειο σου...
φιλακια πολλα

υγ.κωλοπαιδα την παρασκευη που θα λειπω θελω να βαλετε και για μενα ενα πιατο στο τραπεζι-

περιμενω ανταποκριση.

triantara είπε...

κατ'αρχάς, με πρόλαβε η ψιλικατζού. κατά δεύτερον, έχω να σχολιάσω το εξής:

"Ελιτίστες του κώλου!
Του ποιού;
ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ, είπαμε!"

Κύριε Αντώναρε, με απογοητεύετε... κι εγώ που σας είχα για άνθρωπο που τιμά και σέβεται τον Κώλο και όχι που τον βάζει στην ίδια κατηγορία με αυτούς. Ελπίζω να συμμορφωθείτε και γρήγορα...

@artanis: στην Ισπανία άκουσα ότι αποφάσισαν να βγάλουν πλέον τα κοκκαλιάρικα τοπ μόντελς από τις πασαρέλες. Άντε ρε κοπελιές, κουράγιο και θα δικαιωθούμε κι εμείς οι νορμάλος κάποτε!!! (νορμάλος, απ'το normal ;)

spiretos72 είπε...

Super το εικαστικό. Συμφωνώ και επαυξάνω :-)

Sophia Choleva είπε...

Θα με απογοήτευες μόνο αν έβλεπα πως έχανες τον εαυτό σου ,πως δεν ήσουνα ο Μάνος, που δεν γνωρίζω κι όμως έχω την αίσθηση πως τον ξέρω καλά, κι αυτό το δικαίωμα μου το έδωσες εσύ, οπότε και να έχανες κάποτε τον έλεγχο δεν θα έλεγα τίποτα, δεν θα απογοητευόμουν , γιατί αργά ή γρήγορα θα ήξερα ότι θα επανέλθεις, γιατί αυτό που θαυμάζω στο blog σου , είναι ο Μάνος , και όπως λες κι εσύ δεν θαυμάζω αυτά που γράφεις αλλά πως τα γράφεις !
Τώρα τι έπαθαν όλοι και νόμιζαν ότι θα κλείσεις το blog , δεν ξέρω , δε μασάει ο Αντώναρος ρε !Χα-χα-χα! Πάντως εγώ εξαρχής βγήκα στο μπλογκολολόι με ονοματεπώνυμο το λέει και το url μου choleva.blogspot.com, απλά ακούω και στο sophie_jamaica ή Jamaica , σκέτο !


Υ.Σ Θα πάρω καμιά φωτιά για χάρη σου , χοχλάζει το νερό και με καλεί να τρέξω αμέσως στην κουζίνα , ώρα για χαλάρωση και καφεδάκι !

Καλό σου βράδυ Μάνο…

ATHENA είπε...

ΤΡΙΑΝΤΑΡΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ, ΑΝ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΣΕΝΑ ΣΑ ΝΟΡΜΑ ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΟΥΜΕ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ!
ΟΡΙΣΤΕ ΜΑΣ, ΚΟΜΠΛΕΞΑΡΙΣΤΗΚΑΜΕ ΟΛΕΣ
ΚΟΜΠΛΕΞΑΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ Η ΤΡΙΑΝΤΑΡΑ ...
(ΝΑΙ ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΘΕΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ!!!)

ΜΑΝΟ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΣΩ ΤΟ

"ΜΙΛΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΜΙΛΗΣΑΝ ΚΙ ΟΙ ΚΩΛΟΙ"

ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΣΤ ΚΥΡΙΩΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΦΙΛΟΔΟΞΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚΙΣΤΑΝ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ;)))

pascal είπε...

Δηλώνω άσχετος δημοσιογράφος που θέλω να καταχτήσω το μπλογκιστάν :)

pascal είπε...

A, Μάνο, εννοείται ότι χάρηκα που δεν τα παράτησες όπως νομίζαμε (άλλοι πολύ άλλοι λίγο)

ATHENA είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ATHENA είπε...

ΟΥ ΡΕ ΠΑΣΚΑΛ ΠΟΥ ΘΑ ΒΒΑΛΕΙΣ ΤΗΝ ΜΟΥΡΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΤΟΥΝ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚΙΣΤΑΝ...

ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΦΑΣ ΠΟΛΛΛΛΑΑΑΑΑ ΚΑΡΒΕΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΑΣΧΕΤΟΥ ΛΕΜΕ

(ΚΙ ΑΝ ΘΕΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣ ΜΙΛΑΜΕ...;))))