τικ-τακ-τικ-τικ-τικ-τακ-τακ!

Eμείς οι άνθρωποι έχουμε μια τρομερή μανία με τον χρόνο.
Βασικά να τον μετράμε.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλο όν στον πλανήτη, που να’χει τέτοιο κόλλημα.
Τον μετράμε με όργανα ακριβείας…
Χαχαχαχαχαχα!
Μόνο που τον έχουμε (τον χρόνο) διαιρέσει αυθαίρετα και όπως γουστάρουμε…
Τίκ-τακ-τικ-τακ… στα 60: ένα λεπτό, στα 60 λεπτά μια ώρα και παει λέγοντας… πρέπει να δουλεύουμε (δηλαδή να μας εκμεταλεύονται βγάζοντας μας την Παναγία) τουλάχιστον 8 ώρες την ημέρα, δηλαδή μερικές χιλιάδες τικ-τακ… επι 365 μέρες τον χρόνο… εκτός κι αν είμαστε απο τους τυχερούς που εχουν μερικές χιλιάδες τικ-τακ off… δηλαδή τα Σαββατοκύριακα.

Αν ήξερα γατίσια και προσπαθούσα να το εξηγήσω στον Σμούντα και την Σέρμπα, θα με έπαιρναν για εντελώς μαλάκα… μέχρι και τα μυρμήγκια στο σπίτι μου θα είχαν λυποθυμίσει στα γέλια.

Η προσωπική μου αλήθεια είναι ότι ποτέ μου δεν μπόρεσα να κάνω παρέα με τον χρόνο. Δεν είναι καλή ιδέα να κλείσετε ραντεβού μαζί μου… κι αν δεν μπορείτε να κάνετε διαφορετικά, προσπαθείστε να το δείτε σε έναν πολύ flexible oρίζοντα χμμμμμ.... χρόνου..

-Πόσο χρόνο ζει ο έρωτας;
-Μερικοί λένε 7 μήνες…
-Δηλαδή επίσης μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τικ-τακ. Περνάνε γρήγορα ή αργά;
-Μη λες βλακείες… το τικ-τακ είναιο τικ-τακ… πάντα το ίδιο…
-Ετσι ε;
-Ετσι βέβαια… διάβασε οποιο βιβλίο μαθηματικών θες…
-Δηλαδή εννοείς ότι οι πρώτοι 7 μήνες του μελιού, περνάνε το ίδιο γρήγορα με τους επόμενους, που ένας (τουλάχιστον) από τους δυο κλαίει και χτυπιέται;
-Εμ, θεωρητικά ναι….
-Ρε δεν μας χέζετε όλοι σας με τα θεωρητικά σας… Η ζωή δεν είναι θεωρία. Για κάτσε ας πούμε 120 τικ-τακ με κόψιμο έξω από μια κλειστή τουαλέτα και μετα έλα να μου πεις αν είναι τα ίδια 120 τικ-τακ ξαπλωμένος στον καναπέ σου να ξύνεσι στο ίδιο σημείο βλεποντας Τράγκα.

Ακουσα κάποτε στην τηλεόραση τη Λιάνα Κανέλη – στην οποία έχω μεγάλη αγάπη γιατί πριν απο χρόνια κάναμε πολύ παρέα και με έίχε εντυπωσιάσει η φιλοξενία της, η τρομερή εξυπνάδα της (φοβερό πράγμα), η γενναιοδωρία της αλλά πάνω από όλα-όλα, την αγαπάω γιατί ο λόγος της είναι συμβόλαιο. Είχα την μεγάλη ευτυχία και τύχη να δουλέψω μαζί της σε μερικά κανάλια στην τηλεόραση και έμαθα πάρα πολλά πράγματα. …αστε που νομίζω ότι η Παπαρήγα τελικά είναι πολύ πιο έξυπνη απο οσο δείχνει. Τρομερή ιδέα να φέρει την Κανέλη στο Κόμμα... βγαίνει στα παράθυρα και τους παίρνει όλους αμπάριζα) τί λέγαμε; Α, ναι…. Άκουσα λοιπόν κάποτε τη Λιάνα να λέει, ότι αν στην γη ερχόντουσαν ποτέ εξωγήινοι, αυτό που θα τους έκανε τρομερή εντύπωση –μεταξύ των άλλων- θα ήταν ότι οι άνθρωποι (αν μας είχαν προσέξει) φορούσαν στην συντριπτική πλειοψηφία, κάτι περίεργα μηχανήματα στον καρπό τους, τα οποία συμβουλευόντουσαν κάθε τρις και λίγο…. Θα τους ήταν εντελώς αδιάνοητο να κατανοήσουν, ότι μετράμε κάτι που ονομάζουμε…χρόνο….με ρολόγια ... Τικ-τακ δηλαδή…
Για σκεφθείτε το λίγο….

Τί εννοοούν οι άνθρωποι στα βουνά και στους κάμπους “ενα τσιγάρο δρόμος”… Με μικρές ρουφηξιές, με ρουφηξιές μέχρι τα αρχίδια… δίφυλλο… τρίφυλλο… με φίλτρο…. στριφτό…πόσα γαμημένα τικ-τακ δηλαδή; Το χιλιομετρο όταν προχωράς με τη γλώσσα έξω το μετράς με μέτρα ή με τικ-τακ;

Πόσο διαρκεί ο οργασμός;
Μμμμμμμμ;

17 δευτερόλεπτα;
4 δευτερόλεπτα;
Ή ενάμιση λεπτό;
Πέντε ώρες;
Καθόλου;


Για πείτε μου…

Παρακολουθώ τις γάτες μου, που λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος αρχίζουν και τρέχουν γύρω-γύρω στο σπίτι… Οχι μόνο οι δικές μου, αλλά όλες… Εχουν μήπως εσωτερικό ξυπνητήρι; Τις βλέπω να χαϊδευονται και να φιλιούνται αδιαφορώντας αν είναι 4.15, ή 20.47… δεν τις πιέζει απολύτως τίποτα… και ξέρουν από την κίνηση μου ή την ανάσα μου, αν είναι ώρα γι’ αυτο ή για το άλλο….

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες γιορτάζουμε τον Καινούργιο Χρόνο. Με πυροτεχνήματα, χορούς, δηλώσεις, δώρα….
Ο θεός Χρόνος… και το πιο αστείο είναι ότι δεν πιστεύουμε οτι είμαι ειδωλολάτρες.
Οι παλιότεροι λαοί πίστευαν στον Θεό Ηλιο και είχαν point…. Εμείς που είμαστε πιο μούρες (βλ. Πολιτισμένοι) πιστεύουμε στον Θεό Χρόνο.

Πόσα τικ-τακ διαρκεί μια απουσία;
Πόσα τικ-τακ διαρκεί μια παρουσία;
Πόσα μια ευχάριστη απουσία;
Πόσα μια δυσάρεστη παρουσία;

Η μεγαλύτερη μαλακία που΄χω ακούσει ποτέ είναι “ο χρόνος είναι χρήμα!”
Αμερικανιά με το όλα της… γι’ αυτο περνούμε και τέτοιες ασχημες εποχές… μας κυβερνά η αυτοκρατορία αυτης της αηδίας. Time is money… φαε ένα μπούτσο.
Mας διαφεντεύουν τη ζωή δυο πράγματα, που δεν υπάρχουν: Χρήμα και χρόνος.
Δηλαδή, επειδή δεν καταλάβα…. Αν δουλεύεις πολύ κερδίζεις πολύ χρήμα και αν δουλεύεις λίγο, λίγο χρήμα;
Ναι;
Εμένα πάλι σε όλη μου τη ζωή μου συνέβη ακριβώς το αντίθετο: Οποτε με έστρωναν στην δουλειά με αμείβανε λίγο και
όποτε τους την ξέφευγα, με χρυσώνανε.

Κυνηγάμε και τον χρόνο και το χρήμα.
Αντί να έχουμε φτιάξει τη ζωή μας έτσι ώστε να μας κυνηγάνε αυτά, τα κυνηγάμε εμείς.

Γι’ αυτο είμαστε αλυσοδεμένοι με το παρελθόν μας…
Επειδή είναι ο μοναδικός χειροπιαστός χρόνος που έχουμε…

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η μαγική ερώτηση είναι το “πόσο”, το “πώς;…ή το “πού;”… Τρίχες! κατα τη γνώμη μου είναι το “πότε”… αν ξέραμε το πότε δεν θα ανησυχούσαμε για τίποτε….

Ναι, αλλά η συντεταγμένη Πολιτεία…
Ρε αντε γαμήσου εσύ και η συντεταγμένη Πολιτεία…