H λαχανοντολμας

Οταν ξεκίνησε η ιδιωτική ραδσιοφωνία, ένας από τους πρώτους σοβαρούς επενδυτές που ήρθε ήταν ένας πολύ πλούσιος Ελληνας του εξωτερικού: ο Κουλουκουντής.
Εφτιαξε τότε (1988 αν δεν κάνω λάθος) ένα ραδιόφωνο, το οποίο μετά εξελίχθηκε στο (τότε) υπέροχο Seven-X.
Ηταν ακόμα μόνο ραδιόφωνο, όταν με φώναξε η κ. Μαρίνα Κουλουκουντή για να το αναλάβω. Εγώ τότε ήμουν στον 9,84 που έσκιζε και δεν το κουβέντιαζα το πράγμα. Η κ. Κουλουκουντή όμως ήταν πολύ ευγενική και ακόμα πιο πελαγωμένη από την ελληνική πραγματικότητα. Με είχε άλλωστε συστήσει μια πολύ αγαπημένη μου φίλη.
Προσπάθησα λοιπόν να την βοηθήσω δίνοντας της ιδέες και κάποιες λύσεις στα προβλήματά της… Προφανώς της άρεσαν γιατί άρχισε να με “πιέζει” ακόμα περισσότερο…. Στην προσπάθειά της αυτη μου είπε:
-Ελάτε να σας συστήσω σε αυτούς που ήδη προσέλαβα για να κάνουν εκπομπές.
Την ακουλούθησα σε μια αίθουσα… ανοίγει η πόρτα και τί να δω… όλοι οι δεινόσαυροι της ελληνικής ραδιοφωνίας (της τότε ΕΡΑ δηλαδή) μαζεμένοι… Ούτε μία απουσία.
Εμείς είχαμε δώσει μάχη για να ξεφύγουμε από τις δαγκάνες τους και τώρα τους εύρισκα όλους μπροστά μου, πανέτοιμους να αναλάβουν μια …νέα (!!!) προσπάθεια.
Επιστρέψαμε στο γραφείο της.
-Λοιπόν; μου είπε κοιτάζοντας με θριαμβευτικά.
Για πείτε μου τί να κάνω.
Ημουν στο επάγγελμα μερικά μόνο χρόνια, οι άλλοι ήταν δεινόσαυροι μπετοναρισμένοι με διασυνδέσεις , διαπλεκόμενα κ.λ.π. Θα με τρώγανε λάχανο στην πρώτη στροφή.
Περιφρουρείς όμως την δουλειά σου κάνοντας την πάπια;
Τον εαυτό σου ναι… τη δουλειά σου όχι…
Ετσι της είπα (όσο πιο ευγενικά και διπλωματικά μπορούσα) τη γνώμη μου.
Και έφυγα ήσυχος με τη συνείδησή μου.

Το θυμάστε το ραδιόφωνο;
Γιατί εγώ δεν θυμάμαι ούτε καν πώς το λένε….
Ξέρετε ποιό είναι το χειρότερο;
Ο,τι μετά απο λίγο διάστημα, ο Κουλουκουντής ώς σοβαρός επιχειρηματίας, μάζεψε την επένδυση του και την έκανε (από όσο ξέρω) για πάντα από τα ελληνικά media.
Δεν ξέρω τί θα μπορούσε να είχε γίνει…αν είχε μείνει. Ξέρω μόνο αυτ΄πο που έγινε: Πού είναι το Seven-X; Πουλάει ακόμα κατσαρόλες;

Δέκα μαλάκες-δεινόσαυροι, άχρηστοι, μέτριοι και κακόβουλοι άλλαξαν το τοπίο των media, σε μια πολύ κρίσιμη (για τα media) στιγμή τους. Και όλα αυτα επειδή ήταν εργολάβοι της μαλακίας.
Μην το ψάχνετε.
Ακόμα εδώ είναι περισσότεροι από δαύτους. Τους τρώτε στη μάπα καθημερινά και σας αρέσουν κιόλας (μιλάω γι’ αυτούς που τους συμβαίνει να τους αρέσουν ΟΚ:))

Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Επειδή διάβασα για το πρόβλημα του monitor.
Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες , γιατί οι πολλές λεπτομέρειες, τα comments, οι παρεούλες και οι λοιπές παπαριές (επί του θέματος) βιάζει το αυτονόητο και πάνω από όλα είναι: μια τρομερή βόμβα στα θεμέλια, όλων αυτων που γουστάρουμε εμείς οι blogger. Σε περίληψη: την ελευθερία μας να γράφουμε ο,τι γουστάρουμε.
Κάποιοι θεωρούν τους εαυτούς τους δεινόσαυρους του μέσου.
Τους το λέω ευθέως:
Να πάνε να κακο-γαμηθούν.

Προσωπικά τον κ. Monitor δεν τον ξέρω.
Δεν έβαλα καν το blog μου στη λίστα του.
Τον ευχαριστώ που με συμπερίελαβε και που μου έδωσε ένα ιντερνετίστικο εργαλείο.
Ακόμα και επιχειρηματικές βλέψεις να είχε από το monitor, δεν καταλαβαίνω, τί με κόφτει εμένανε. Αντιθέτως θα το επικροτούσα. Αλοίμονο στον μαλάκα, που πιστεύει ότι το internet είναι μόνο για να περνάει η ώρα μας.
Είναι ΚΑΙ για να περνάει η ώρα μας και γι’ αυτό είναι μαγικό.
Είμαι μαζί με τον monitor. Αν μάλιστα τα κείμενα΄μου είναι απαραίτητα για την προσπάθεια του, του δίνω το δικαίωμα να τα χρησιμοποιεί. (απλώς θα τον παρακαλούσα να με ενημερώσει).To γράφω εδώ και δεν θα το γράψω πουθενά αλλού, ούτε θα μπω σε κουβέντα γι’ αυτο. Με κανέναν.

Εχω τόσο δηλητήριο κάτω απο τη γλώσσα για τους αγάμητους που ως “επώνυμοι” είναι ακόμα πιο ανώνυμοι, από ο,τι όσο κρυβόντουσαν πίσω από το nickname τους, που δεν καταπίνω μπας και δηλητηριαστώ.

Του’χουμε γαμίσει τη μάνα του μέσου με τις κακίες και τις ζήλειες.
Ειδικά οι κωλο-δημοσιογράφοι.
Πριν απο 20 χρόνια φοβήθηκα ότι θα με φάνε λάχανο και την έκανα. Σοφά έπραξα.
Σήμερα όμως… απλώς λέω, ότι ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά είναι οι λαχανο-ντολμάδες.


Attachment: A, και ας σημειώσουν μερικοί ότι εγώ αρνούμαι από πεποίθηση να βάλω φίλτρα στα εισερχόμενα comments. Γνώμη για τη γνώμη μου μπορεί να έχουν και αυτοί που με συμπαθούν και αυτοί που με αντιπαθούν. Γι' αυτο έχω γνώμη και όχι ηχώ.